Ο Πανηγυρικός λόγος που εκφώνησε στην Πύλο για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Επίτιμος Πρόεδρος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Ναυπλίου και Καλαμάτας Αγγελος Σκουφάκης.
Αιδεσιμότατε,
Κύριε Δήμαρχε,
Κύριοι εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας και των Αρχών,
Κύριοι εκπρόσωποι της Εκπαίδευσης
Κυρίες και Κύριοι,
Μεγάλες ώρες ιστορίας είναι κείνες που δεν καρφώνονται σε μία ημερομηνία, αλλά περπατάνε ολοένα, ακολουθούν τους λαούς, τους μαστιγώνουν όταν πέφτουν σε λήθαργο και πολλαπλασιάζουν τις δυνάμεις τους την ώρα της ανάγκης.
Αίρουμε την αυλαία του θεάτρου των γεγονότων κι ατενίζουμε τον αστάθμητο παράγοντα, που όταν μπαίνει στη σκηνή της ιστορίας των ατόμων και των εθνών δημιουργεί το ιστορικό θαύμα.-
Μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης είχαν γονατίσει μπροστά στις δυνάμεις του άξονα...
Στο σταυροδρόμι εκείνο της ιστορίας ο ελληνικός λαός στάθηκε ο Ακρίτας της Ευρώπης κι όλων των ελεύθερων λαών της γης στον οποίο σπάσανε τα κύματα της βαρβαρότητας του φασισμού και του ναζισμού.
Το χρονικό της 28ης Οκτωβρίου γίνεται ξανά και σήμερα παρούσα στιγμή ιστορίας και καυτή ουσία ζωής.
Ωστόσο, η ιστορία παραμένει απλή γνώση και ξερή μάθηση αν δεν εισχωρήσει κανείς στο βάθος των γεγονότων, αν δεν εισδύσει από τα πράγματα στην ιδέα, από τη ζωή στην ψυχή.
Μόνο η θεώρηση της αθάνατης ελληνικής ψυχής αποκαλύπτει τους παράγοντες, το συμβολισμό και το καθολικό νόημα της ιστορικής αυτής πραγματικότητας. Υπερβατικές ιδέες, θρησκευτικά συναισθήματα και πνευματικές δυνάμεις συστρατεύονται στη μεγάλη περιπέτεια της ανθρωπότητας και προσφέρουν στην αιωνιότητα το ελληνικό θαύμα του 40-41.
Οι έλληνες από τότε που ξεχύθηκαν στον ελλαδικό χώρο μέσα από τις κλεισούρες, σαν τα φουσκωμένα ποτάμια, ζουν και κινούνται κοντά στο θεό. Στην αρχαιότητα οι Ολύμπιοι θεοί είναι πανελλήνιοι θεοί. Στην υπέρμαχο στρατηγό Θεοτόκο η πόλη αναπέμπει ευχαριστήρια.
Στην επανάσταση του ’21 τα ματωμένα ράσα κάνουν σχολείο στο ένοπλο Έθνος και γίνονται πρόδρομοι του αγώνα!!! και ο τορπιλισμός της Έλλης στα νερά της Τήνου τη μέρα της Μεγαλόχαρης, πράξη ιερόσυλη,
οργίζει τον ελληνικό λαό.
Η αγάπη του ωραίου και της ελευθερίας συνθέτουν πνευματικές και ηθικές δυνάμεις και του διπλού αυτού έρωτα κραταιός παραστάτης ο αγώνας. Ο Μαραθώνας, η Σαλαμίνα, το Μεσολόγγι, το Αρκάδι, η Πίνδος, το Ρούπελ, η Τρεμπεσίνα, ο Γοργοπόταμος αποτελούν μόνιμη αποφασιστική πράξη και πίστη του έλληνα.
Η ανδρεία, μετά την θρησκευτικότητα και την ελευθερία, αποτελεί την τρίτη ηθική δύναμη, το τρίτο χρωματόσωμα στην ιστορική ζωή του έλληνα. Οι 300 του Λεωνίδα κυκλωμένοι στις Θερμοπύλες περιφρονούν τη στρατιά του Ξέρξη. Η αντίσταση του ολιγάριθμου ελληνικού στρατού ενάντια στη στρατιά του Μουσολίνι είναι πράξη αντρειοσύνης κι αυταπάρνησης.
Τον έλληνα καθαγιάζει και 4η ηθική δύναμη, η αυτοθυσία. Ο Βασιλεύς των Αθηνών Κόδρος δέχεται να θανατωθεί για να νικήσουν, κατά το δελφικό χρησμό, οι Αθηναίοι τους Πελοποννήσιους. Ο Καψάλης στο Μεσολόγγι βάζει φωτιά στην μπαρουταποθήκη και γίνεται ολοκαύτωμα για να μη πέσει στα χέρια των τουρκοαιγυπτίων… Κόδροι και Καψάληδες υπάρχουν αμέτρητοι στην Ελλάδα. Κοινό γνώρισμά τους είναι «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Συνισταμένη των ηθικών και πνευματικών δυνάμεων του ελληνισμού είναι η πανελλήνια ιδέα της αρχαίας Ελλάδας και η μεγάλη ιδέα της νεότερης Ελλάδας.
Αλλά το ελληνικό έθνος δεν έχει μόνο αρετές, έχει και κακίες, τη φιλαρχία και τη φιλοπρωτία. Η σύνθεση των αρετών και κακιών χάραξε την τεθλασμένη γραμμή της πορείας του Έθνους. Ο Εθνικός εκπεσμός του ’25 με τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη οδήγησε τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι. Η Εθνική καταισχύνη του 1897 εξέθρεψε το 12-13 και η εθνική καταστροφή του 1922 δημιούργησε το έπος του 1940. Ποτέ άλλοτε Λαός δεν φανέρωσε τέτοια ομαδική συνείδηση ιστορικής αποστολής.
Ουδέποτε άλλοτε εθνικό σύνολο βρέθηκε σε τόση απόλυτη συνταύτιση ψυχής………. «Είναι αδύνατο οι δάφνες να μοιραστούν, γιατί ανήκουν σε όλους».
Τα πεδία των μαχών και των αναμετρήσεων δεν είναι μόνο ιδέες και πράξεις του Μιλτιάδη, του Θεμιστοκλή, του Λεωνίδα, του Δαβάκη αλλ’ είναι θέληση και πίστη του οιουδήποτε έλληνα, είτε Κυναίγειρος ονομάζεται, είτε Κόδρος, να μείνει πάντα λεύτερος.
Κι οι εκατόμβες των θυσιών πλάθουν τον παγκόσμιο θρύλο «οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες. Οι λίγοι κατανικούν τους πολλούς, οι πολλοί πολλά οφείλουν στους ολίγους.»
Ο θρύλος που αχτινοβολεί στον κάθε έλληνα πολίτη το μερίδιο της πνευματικής υπεροχής της φυλής του.
Ο θρύλος π’ αντιφεγγίζει μέσα στην αμπώτιδα και πλημμυρίδα των προσδοκιών και των αποκαρδιώσεων των καιρών μας τη πνευματική οικουμενικότητα και παρουσία του ελληνισμού.
Σήμερα 77 χρόνια μετά βρισκόμαστε σε δύνη βαθιάς χρηματοοικονομικής κρίσης κι αστάθειας και συνακόλουθης κρίσης θεσμών κι αξιών κι ο αγώνας της επιβίωσης του Εθνους των ελλήνων συνεχίζεται. Ακουμπάει στο στασίδι της ηθικής πίστης, ομοψυχίας κι αξιοπρέπειας και μετουσιώνεται σε σπέρμα εθνικής παλιγγενεσίας.
Το έπος των νεοελλήνων, παγκόσμια παρακαταθήκη, μεταλαμπαδεύει σήμερα στους ευρωπαίους εταίρους το ελληνικό ιδεώδες της ευγενούς άμιλλας που θα οδεύσει σε μία άλλη συντεταγμένη ευρωπαϊκή κοινωνία με ισονομία και ισοπολιτεία.
Σε μία Ευρώπη χωρίς λεηλασία συνειδήσεων, συρρίκνωση κι οπισθοδρόμηση, με όραμά της, την διακρατική αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ειρήνη.
ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
Άγγελος Σκουφάκης
Επίτιμος Πρόεδρος Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Ναυπλίου και Καλαμάτας
