ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΩ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΟΙ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ
Mετά από έναν χρόνο αντικρίσαμε σήμερα την χαρακτηριστική κίτρινη σημαία της διεκδίκησης του Κ21!
Εκεί που την βλέπαμε κάθε μέρα, παντού για 2 χρόνια, ξαφνικά εξαφανίστηκε!
Μαζί με αυτή και το όραμα! Το όποιο όραμα υπήρξε.
Αυτό που υπήρξε μέσα στις αμέτρητες ώρες εργασίας των ομάδων και του Γραφείου Υποψηφιότητας.
Μιας υποψηφιότητας που θα λέγαμε ότι η πλειοψηφία των δημοτών στήριξε, άλλοι ενεργά, άλλοι πιο χαλαρά, αλλά τελικά το Kalamata Rising δεν έπεισε και τελικά η Ελευσίνα προκρίθηκε, αφού είχε το … κάτι παραπάνω.
Τώρα που απέχουμε έναν χρόνο από την ανακοίνωση θα λέγαμε ότι η πόλη δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση.
Και κυρίως δεν προλάβαινε να προετοιμαστεί ΣΩΣΤΑ!
Ηρθε μια ξαφνική πλημμύρα την 7η Σεπτέμβρίου και τα μεγαλεπίβολα σχέδια και οι διεκδικήσεις ξεχάστηκαν! Φάνηκαν τα τρωτά σημεία.
Ή μάλλον έγιναν πολυτέλεια. Γιατί η θωράκιση της πόλης απαιτεί σε έξοδα 4 Πολιτιστικές πρωτεύουσες!
Πως διεκδικείς κάτι τόσο μεγάλο όταν οι βασικές υποδομές σου είναι προβληματικές κι επικίνδυνες;
Πώς διεκδικείς να γίνεις Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, όταν δεν έχεις λύσει βασικά προβλήματα καθημερινότητας;
Ένα χρόνο μετά, δεν πρέπει να κάνουμε μνημόσυνο αλλά να αναθερμάνουμε την δίψα για να γίνει η πόλη μας καλύτερη.
Κι αυτό θα γίνει με σύμπνοια και με συνέργειες.
Η αυτοκριτική που δεν έγινε
Η ιδέα τις διεκδίκησης έπεσε στο τραπέζι το 2011 από μία αρχιτέκτονα από τη Βέροια με γνώσεις σε αυτό το αντικείμενο.
Στην προσπάθεια της διεκδίκησης έγιναν και λάθη. Λάθη καθημερινότητας και διαχείρισης αλλά και λάθη στρατηγικής, κι αυτά θα πρέπει να αναλυθούν διεξοδικά στον δημόσιο ανοικτό διάλογο που πρέπει να γίνει – έστω κι αν άργησε.
Η αυτοκριτική της απώλειας του θεσμού – δεν μιλάμε για ήττα γιατί είναι αδόκιμη έκφραση – περιορίστηκε στο “φταίνε οι άλλοι“! Γενικώς και ειδικώς. Εμείς όμως δεν φταίμε πουθενά! Τα κάναμε όλα τέλεια!
Την ευθύνη λοιπόν της απώλειας, δεν την πήρε κανένας!
Γιατί η απώλεια έχει και κόστος… Πολιτικό, προσωπικό, ηθικό κλπ
Και στον προβληματισμό που θα αναγεννηθεί προσθέτουμε τις εξής ερωτήσεις:
Η οργανωτική επιτροπή πρόσφερε όσα έπρεπε;
Τα μέλη της ήταν τα καταλληλότερα για να κάνουν “την δουλειά”;
Οι επιλογές των καλλιτεχνικών διευθυντών ήταν οι ενδεδειγμένες;
Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν είχαν διαφάνεια και ισονομία;
Οι συμμετέχοντες πολίτες είχαν συναποδεχθεί το όραμα;
Το Δημοτικό Συμβούλιο στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών αποφασίζοντας με ωριμότητα και σύνεση συγκεκριμένες αποφάσεις;
Στις αποφάσεις που ελήφθησαν, επιλέχτηκαν οι ικανοί ή οι αρεστοί;
Ο ρόλος της αντιπολίτευσης ήταν προς όφελος του εγχειρήματος;
Η Καλαμάτα πείστηκε ότι διεκδικεί κάτι μεγάλο (υπόθεση εργασίας). Ολόκληρη η Μεσσηνία πείστηκε; Μάλλον όχι…
Ο ίδιος ο Δήμαρχος τι μερίδιο ευθύνης έχει, αν έχει; Εξάντλησε τις επαφές και τις διασυνδέσεις του για να επηρεάσει θετικά το αποτέλεσμα (μιλάμε με θεμιτά μέσα);
Κατάφερε να αποσυνδέσει την διεκδίκηση από τις επόμενες εκλογές ή έχτισε πάνω στην ετυμηγορία της Επιτροπής και το δικό του πολιτικό μέλλον;
Ο ίδιος δήλωσε μετά το αποτέλεσμα ότι η πόλη κέρδισε πείρα και έγινε πιο γνωστή!
Με το αζημίωτο φυσικά… Πληρώνοντας βέβαια κάτι παραπάνω από 500.000 προσθέτουμε! Χορηγίες και δημοτικό ταμείο.
Η Περιφέρεια στάθηκε πραγματική αρωγός; Ή έμεινε στα λόγια; Γιατί η συνεισφορά της απαιτούσε κάποια εκατομμύρια…
Η Κυβέρνηση πόσο αμέτοχη ήταν ή ποια πόλη ήθελε περισσότερο να προκριθεί και γιατί;
Πολιτισμός είναι η καθημερινότητά μας
Η Καλαμάτα είναι μια όμορφη πόλη. Δεν το αμφισβητεί κανένας! Και είμαστε τυχεροί που την απολαμβάνουμε.
Είναι μία πόλη με πλούσια ιστορική διαδρομή κι έντονη πολιτιστική δραστηριότητα.
Όμως – εδώ θα γράψουμε αλήθειες: δεν έχει την δυναμική – αυτή τη στιγμή – να φιλοξενήσει κάτι πραγματικά μεγάλο, δεν μιλάμε για Καρναβάλι ή Φεστιβάλ Χορωδιών ή το Φεστιβάλ Χορού.
Γιατί είναι σε μια μεταβατική φάση που διαμορφώνει την εικόνα της σύγχρονης εποχής, έχοντας παράλληλα πολλές ελλείψεις και ανοικτά θέματα.
Ακόμα συζητάμε για την διαχείριση των απορριμάτων και την λειτουργία του βιολογικού!
Επιπλέον δεν υπάρχει Πολιτιστική Στρατηγική. Δεν έχει γίνει σχεδιασμός δεκαετίας. Η πόλη δεν έχει δικούς της πολιτιστικούς πόρους.
Δεν έχει υποδομές για μεγάλα πολιτιστικά θεάματα και γεγονότα.
Ναι, έχει το Μέγαρο Χορού! Το έχει;;
Το έργο δεν έχει παραδοθεί, παρουσιάζει σοβαρές κατασκευαστικές και τεχνικές ατέλειες και δεν ανοίγει περισσότερες από 3-4 φορές τον χρόνο για τον δημότη!
Ανοικτό θέατρο ΘΑ αποκτήσει στο προσεχές μέλλον και οι κλειστοί χώροι είναι χωρητικότητας από 150 – 350 ατόμων.
Η καθημερινότητα έχει ακόμα δυσεπίλυτα προβλήματα.
Εγινε ολόκληρος αγώνας για να στεγαστεί κάπου το ειδικό σχολείο!
Ακόμα συμπολίτες μας παρκάρουν σε ράμπες ή θέσεις ΑΜΕΑ;
Το Κάτρο δεν είναι προσβάσιμο για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Με μια βροχή μισής ώρας η πόλη γίνεται ποτάμι. Με μια δυνατή βροχή μιας ώρας γίνεται ό,τι έγινε στις 7/11/2016!
Το κυκλοφοριακό κάθε μέρα γίνεται και πιο οξύ αφού δεν υπάρχει επικαιροποιημένη συγκοινωνιακή μελέτη και τις ώρες αιχμής η κίνηση στο κέντρο θέλει υπομονή γαϊδάρου!
Οι υπάρχουσες κλίνες στα ξενοδοχεία είναι πολλές για τον χειμώνα και ελάχιστες για την … φουλ σήζον, δλδ από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 30 Αυγούστου! Ακόμα δεν έχουμε βρει τρόπο σε μια πόλη που έχει 9 μήνες καλοκαίρι, να διπλασιάσουμε την σεζόν σε 100 μέρες φουλ σήζον τουλάχιστον!
Μιλάμε για εξωστρέφεια και επιχειρηματικότητα και άλλα ωραία λόγια και η ουσία είναι ότι τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία “την άκουσαν στερεοφωνικά με τα airbnb”!
Δεν θα σχολιάσουμε τις αθλητικές υποδομές γιατί “οι γηρασμένες αλλά καλά συντηρημένες εγκαταστάσεις μας” αποτελούν τροχοπέδη για την εικόνα της πόλης. Οι Ρώσοι, που επισκέφτηκαν πριν ένα μήνα το Δημοτικό Στάδιο, ακόμα δεν έχουν συνέλθει με όσα είδαν…
Το πανί της Τέντας αλλάζει, δεν αλλάζει, θα αλλάξει, πότε θα αλλάξει, οι αθλητές κι οι αθλήτριες προπονούνται με μπουφάν το χειμώνα και με αντηλιακό το καλοκαίρι.
Το ανοικτό κολυμβητήριο ζεσταίνει ακόμα το νερό με το πανάκριβο πετρέλαιο, ενώ θα είχε λύσει το ενεργειακό του πρόβλημα έχοντας κι απόθεμα με την απλή εκμετάλλευση του άφθονου ήλιου της πόλης με φωτοβολταϊκά και με σύγχρονες προδιαγραφές.
Ασχολούμαστε με το ρέμα, το φρεάτιο, την λακκούβα στο δρόμο…
Μπορούμε να πάμε μπροστά
Κι ερχόμαστε στο δια ταύτα. Καλή η καταγραφή των προβλημάτων αλλά έχουμε και μια ευθύνη να παραδώσουμε μια καλή ποιότητα ζωής στις επόμενες γενιές. Ιδέες υπάρχουν. Είναι αξιοποιήσιμο το έργο των ομάδων εργασίας. Η πόλη έχει μεγάλες δυνατότητες να αναπτυχθεί αν αποκτήσει πολιτιστική Στρατηγική, οργάνωση, χρηματοδότηση και δημιουργία υποδομών. Το ζήτημα είναι να υπάρξει ένα όραμα που θα είναι ο οδηγός της προόδου.
Κι αυτό θα προκύψει από την ρεαλιστική καταγραφή σύγχρονων ιδεών, χωρίς μικροσυμφέροντα και πολιτικά κέρδη…
Κι αυτό ισχύει για όλους.
Για να προοδεύσει η πόλη, πρέπει πρώτα να την αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι!
Αγαπώ σημαίνει φροντίζω.
Θ.Π.
