Μεσσηνία off road

Τιμπούλις: Το… “στοιχειωμένο χωριό” όπου ζουν μόνο κούκλες!

Ένα μοναδικό παντοπωλείο- μουσείοBρίσκεται σε μια περιοχή ανάμεσα στη Ζαχάρω και την Κυπαρισσία!

Γερμανοί οι δημιουργοί του που αγάπησαν την Ελλάδα και το “έχτισαν” από τα σκουπίδια

Λέγεται «Τιμπούλις» και στην πραγματικότητα δεν είναι ολόκληρο χωριό, αλλά ένα τεράστιο κουκλόσπιτο, κάπου ανάμεσα στο χωριό Θολό και στο Λέπρεο. Αυτό το «μυστικό χωριό» που μαγεύει τους επισκέπτες, είναι ένα ιδιότυπο μουσείο και θα συμφωνήσετε ότι μοιάζει στοιχειωμένο.

Το … περίεργο αυτό σπίτι, ανάμεσα στο χωριό Θολό και στο Λέπρεο, με το καφενείο- παντοπωλείο κάτω απο την κληματαριά και το μικρό μποστάνι στα δεξιά του, την τουαλέτα έξω από το σπίτι, όπως παλαιά και την διχαλωτή σκεπή με τα κεραμίδια, είναι το δημιούργημα μιας Γερμανιδας η οποία ήρθε με τον άνδρα της σαν τουρίστρια στην περιοχή και αγαπώντας την αποφάσισε να μείνει ξαι να μετατρέψει ένα σπίτι, σε πραγματικό μουσείο, με κούκλες βιτρίνας, ντυμένες κανονικά και σε στάσεις καθημερινότητας.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι “τόσο κοντά και τόσο άγνωστα”. Κόσμοι φτιαγμένοι από κούκλες, ίδιες άνθρωποι που διαβάζουν, ράβουν, πίνουν μπύρες, καπνίζουν και ρεμβάζουν στο μπαλκόνι. Η γιαγιά κεντάει, οι φίλοι απολαμβάνουν τα ούζα τους και ο αστυνόμος προσέχει την περιοχή.

Κούκλες- άνθρωποι ενός κόσμου φερμένου από αλλού, που δημιουργούν με παλιά εργαλεία “καλλιεργούν” τους κήπους τους, φροντίζουν τα γεράνια τους, ευλογούνται από τον…παπά τους και υποδέχονται τους επισκέπτες που μη έχοντας ξαναδεί κάτι τέτοιο στην αρχή σαστίζουν και στη συνέχεια τα …χάνουν.

Το πιο συνηθισμένο θέαμα άλλωστε στο δρόμο για Λέπρεο μεταξύ Ζαχάρως και Κυπαρισσίας, είναι ένας …κοκαλωμένος οδηγός που έριξε βράδυ τα φώτα του πάνω στο σπίτι και σταμάτησε για να ρωτήσει τους κατοίκους της…αυλής, αν έχει πάρει σωστά το δρόμο για το σημείο που τον ενδιαφέρει.

Το «Τιμπούλις» είναι ένα ιδιότυπο λίγο τρομαχτικό μουσείο, όπου ζει ένα ζευγάρι, η Ούλι και ο άνδρας της Τίμπορ (εξού και το Τιμπούλις). Ένα ζευγάρι που από σκουπίδια έφτιαξαν έναν καφενείο – παντοπωλείο για να ζουν οι κούκλες τους.

Κούκλες βιτρίνας μοιάζουν με πραγματικούς κατοίκους και επισκέπτες του χωριού, ενώ κάθονται κάτω από την κληματαριά, στο μπαλκόνι και μέσα στο οίκημα.

Η είσοδος στον χώρο είναι ελεύθερη για τους επισκέπτες, ενώ εκτός από κούκλες υπάρχουν και διάφορα άλλα παλιά αντικείμενα, που έχουν βρεθεί στα πιο απίστευτα μέρη!

Κασέλες και μπαούλα, γιαταγάνια και κούνιες! Φωτογραφίες άλλων εποχών και σπιτικές μαρμελάδες.

Δείτε τις φωτογραφίες αυτού του… θησαυρού που βρίσκεται στη μέση του πουθενά, τις οποίες τράβηξε ένας από τους εντυπωσιασμένους επισκέπτες του και το εντυπωσιακό video – drone του Νίκου Τσιακαλάκη.

Τα υλικά με τα οποία έχει χτίσει αυτό το απόκοσμο θέαμα παραμυθιού, τα βρήκε στα σκουπίδια και τα μετέτετρεψε σε ρούχα και αντικείμενα ενός κόσμου τον οποίο βάφτισε με το όνομά της και το όνομά του συζύγου της. Αυτή Ούλι. Και ο άντρας της Τίμπορ. Εξ΄ ου και το όνομα Τιμπούλις με το οποίο βάφτισαν αυτό το μοναδικό επίτευγμα, το οποίο μπορεί να γνωρίζουν τουρίστες στην άλλη άκρη της γης και να το αναρτούν στο διαδίκτυο ως ανάμνηση των διακοπών τους, αλλά το αγνοούν οι κάτοικοι των κοντινών περιοχών, της Αχαϊας, της Μεσσηνίας και της Ηλείας…

Το Τibulis, έχει ελεύθερη είσοδο, και στεγασμένο σε ένα σπίτι που παραπέμπει στα ανθρώπινα μεγέθη της εποχής της γιαγιάς, και το οποίο μπορείς να στηρίξεις απλώς αγοράζοντας μερικά χειροποίητα προιόντα, μαρμελάδες, ελιές, λάδι, γλυκά του κουταλιού, ή πίνοντας τον καφέ σου.

Το σπίτι- μουσείο, είναι διώροφο και είναι κυριολεκτικά γεμάτο λαογραφικούς θησαυρούς τραβηγμένους από την φθορά και την απαξίωση των σκουπιδιών, σωσμένα από τους κάδους. Φυσούνες, πατίνια, σαμάρια, ταμπέλες, κούνιες, κασέλες, μπαούλα, μπουκάλια, παλιά τηλέφωνα, βαρέλια, σκάφες, κορνίζες με παλιές φωτογραφίες αλλά και παλιά παιχνίδια, ρόδες κάρων, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, παλιές καρέκλες και τραπέζια πεταμένα στη λήθη του σκουπιδιού, συνωστίζονται στους δύο ορόφους και κάνουν …αρραβώνα με την μαγεία, ξαναζώντας σε ένα άλλο σημείο του χρόνου, μέσα σε ένα σπίτι που τους…πάει, με πέτρινους τοίχους, ξύλινη σκεπή, ασβεστωμένους κορμούς δέντρων και λουλούδια….πολλά λουλούδια.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκαμε φωτογραφίες επισκεπτών του Tibulis που καταγράφουν τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες τους από αυτό τον κόσμο των παραμυθιών, που έχουν χτίσει δυό Γερμανοί στην Ελλάδα που αγάπησαν.
Συγκρίνοντάς τες, ανακαλύψαμε ότι η Ούλι και ο Τίμπορ, με το πέρας των χρόνων αλλάζουν ρούχα και θέσεις στους ενοίκους του σπιτιού, που συνεχώς αυξάνονται και μετατρέπουν το σπίτι τους σε έναν χώρο που αξίζει να επισκεφτείς.

Σημαντικά αρχαία! Αν βρεθείτε μέχρι εκεί, αξίζει να πάτε!

Το αρχαίο Λέπρεον είναι ένας από τους σπουδαιότερους και πιό εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Τριφυλίας. Ήταν χτισμένο σε στρατηγικό σημείο αφού είχε τον έλεγχο των χερσαίων οδών που οδηγούσαν από την Μεσσηνία προς την Ηλεία και από το Ιόνιο προς την Αρκαδία.

Το Λέπρεο κατοικήθηκε από την Νεολιθική εποχή, ενώ έχει βρεθεί και μερικώς ανασκαφεί ακρόπολη της Πρωτοελλαδικής εποχής, -3200. Κατά μία άποψη ταυτίζετε με το Ομηρικό Αίπυ. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει η εντυπωσιακή ακρόπολη των ιστορικών χρόνων όπου υπάρχουν τα ερείπια του Ναού της Δήμητρας.
Το Λέπρεο βρίσκεται στα νότια της Κάτω Φιγαλείας, της σημερινής Ζούρτσας, 5 χιλ. πάνω από το Θολό. Η ακρόπολη του αρχαίου Λεπρέου βρίσκεται στις τελευταίες απολήξεις του όρου Μίνθη, βορείως του ποταμού Νέδα.
Η μεγάλη στρατηγική της σημασία στην αρχαιότητα οφείλεται στην θέση της, αφού είχε τον έλεγχο των χερσαίων οδών που οδηγούσαν από την Μεσσηνία προς την Ηλεία και από το Ιόνιο προς την Αρκαδία. Γι’ αυτό την διεκδικούσαν κατά περιόδους οι Μεσσήνιοι, οι Λάκωνες και οι Αρκάδες αλλά κυρίως οι Ηλείοι.
Υπήρξε η σημαντικότερη πόλη της Τριφυλίας και πρωτοστάτησε στους αγώνες ανεξαρτησίας των Τριφυλιακών πόλεων εναντίον των Ηλείων.
Ως μυθικός ιδρυτής της πόλης θεωρείται ο Λεπρέας ή Λέπρεος, γιος του Πυργέα ή του Καύκωνα, ο οποίος σκοτώθηκε από τον Ηρακλή. Η πόλη έχει διάρκεια ζωής από την προϊστορική έως τη Βυζαντινή εποχή, με ιδιαίτερη ακμή κατά την κλασική και την ελληνιστική περίοδο, οπότε και έγινε πρωτεύουσα της Τριφυλίας.
Σύμφωνα με το Στράβωνα το Λέπρεο ήταν “ευδαίμων χώρα”, καθώς ήλεγχε την πιο εύφορη κοιλάδα της Τριφυλίας, το Αιπάσιον πεδίον, βρισκόταν κοντά στον ποταμό Νέδα και στη θάλασσα, ενώ τα βουνά που την περιέκλειαν, της εξασφάλιζαν ήπιο κλίμα.
Ο Αρχαιολογικός χώρος του Λεπρέου αποτελείτε από δύο ακροπόλεις, μία προϊστορική, που βρίσκεται στα ανατολικά του σημερινού χωριού, και μία ιστορικών χρόνων, που εκτείνεται στα βόρεια του. Το πιο σημαντικό μνημείο της κλασικής ακρόπολης είναι ο δωρικός περίπτερος ναός που αποδίδεται στη Δήμητρα. Η πόλη της ιστορικής εποχής εκτεινόταν μέχρι το λόφο του προϊστορικού οικισμού.

To Top