Το γύρο του διαδικτύου κάνει ανάρτηση νοσηλευτή που στέκεται επικριτικά απέναντι στο χειροκρότημα από τα μπαλκόνια απόψε στις 21.00 το βράδυ. Κινήσεις ίσως άνευ ουσίας, καθώς, όπως ο ίδιος επισημαίνει, "δεν θέλω να με χειροκροτήσετε από τα μπαλκόνια σας. Θέλω να παραμείνετε σε αυτά".
Γιατροί και νοσηλευτές δίνουν το τελευταίο διάστημα στα δημόσια νοσοκομεία τιτάνια μάχη, προκειμένου να περιθάλψουν τους ασθενείς, να τηρήσουν όλες τις αυστηρές υγειονομικές συστάσεις, και να διαχειριστούν περιπτώσεις κρουσμάτων. Είναι αρκετό το χειροκρότημα; Όταν εμείς οι ίδιοι δεν τηρούμε τις συστάσεις των λοιμωξιολόγων, όταν αψηφούμε τις αυστηρές απαγορεύσεις και τρέχουμε στις παραλίες μαζί με δεκάδες άλλους; Όταν συνωστιζόμαστε στα σούπερ μάρκετ, και αγοράζουμε ο ένας πάνω στον άλλον σαν να μην υπάρχει αύριο; Ας σοβαρευτούμε, και ας αφήσουμε τα χειροκροτήματα. Ας τα δώσουμε στο τέλος όταν θα έχει τελειώσει αυτός ο εφιάλτης. Ας ζητήσουμε καλύτερες συνθήκες δημόσιας περίθαλψης, ώστε στο μέλλον να μπορεί το σύστημα να ανταπεξέλθει, με περισσότερο προσωπικό, ώστε να μην εξαντλούνται οι υπηρετούντες γιατροί και νοσηλευτές.
Τι αναφέρει ο νοσηλευτής Άγγελος Κοντός:
«Προσωπικά,ως νοσηλευτής, δεν θέλω να με χειροκροτήσετε από τα μπαλκόνια σας.Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί, ώστε να κάνω τη δουλειά μου όσο γίνεται πιο ανθρώπινα.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και όχι στις παραλίες, στις εκκλησίες κλπ ώστε να μην χρειαστεί να σας βοηθήσω.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και να ακούτε τις συμβουλές ανθρώπων με άσπρες ποδιές και όχι τις συμβουλές ανθρώπων με μαύρα ράσα.
Θέλω,όταν περάσει αυτή και αυτή η δοκιμασία, να φύγετε από τα μπαλκόνια και να βγείτε μαζί μου στο δρόμο, απαιτώντας ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα Υγείας για ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ανεξαρτήτως κοινωνικής κάστας».
Kοινώς, αφήστε τα χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια, και "μείνετε σπίτι", κάνοντας πιο εύκολη τη δουλειά των νοσηλευτών και γιατρών. Η τραγελαφική "μόδα" με τα χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια που μας έρχεται από την Ιταλία, δεν προσφέρει απολύτως τίποτε εάν δεν φροντίσουμε εμείς οι ίδιοι να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές δεν χρειάζονται κλακαδόρους, ούτε χειροκροτητές για το αυτονόητο. Κάνουν το καθήκον τους, όπως άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια, με τις ελλείψεις και τις δυσκολίες στα Δημόσια Νοσοκομεία. Δείξτε λοιπόν το έμπρακτο ευχαριστώ σας προς τους γιατρούς και τη μάχη που δίνουν με το να τηρείτε κατά γράμμα τις οδηγίες του ΕΟΔΥ.
Μαίρη Περδικέα
