Άρθρο του Κώστα Μιχαλόπουλου μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Λιμενικού Ταμείου Καλαμάτας με τη Λαϊκή Συσπείρωση
Την περασμένη Πέμπτη κατά την επίσκεψη στην πόλη μας του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και διαφόρων παραγόντων του υπουργείου του έγινε ημερίδα στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου με συμμετοχή φορέων της περιφέρειας και με θέμα τη «Λιμενική πολιτική και Ναυτιλιακές επενδύσεις» στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Σε ό,τι αφορά το λιμάνι της πόλης μας και τη συζήτηση για τα σχέδια ανάπτυξης και προοπτικής του όπως πληροφορηθήκαμε από τον τοπικό τύπο δεν προέκυψε κάτι καινούργιο. Ήταν μια επανάληψη των σκέψεων και προτάσεων που είχαν γίνει και στο δημοτικό συμβούλιο κατά τη συζήτηση του «Μάστερ πλαν» που έγινε πρόσφατα.
Εκείνο που κυριάρχησε και στη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο όσο και στην ημερίδα ήταν η αντίληψη να χαρακτηριστεί το λιμάνι της Καλαμάτας τουριστικό και να χρησιμοποιηθεί κύρια για ελλιμενισμό μεγάλων γιοτ. Να θυμίσουμε εδώ ότι πριν λίγα χρόνια όταν αυξήθηκε η επίσκεψη κρουαζιερόπλοιων στην Καλαμάτα όλοι μιλούσαν για λιμάνι κρουαζιέρας και για τη μεγάλη ανάπτυξη που θα είχε η Καλαμάτα από την κρουαζιέρα. Όταν εδώ και δύο χρόνια έπεσε κατακόρυφα η άφιξη κρουαζιερόπλοιων, γιατί έτσι αποφάσισαν αυτοί που οργανώνουν κρουαζιέρες, άλλαξε και ο προσανατολισμός και της δημοτικής αρχής και στράφηκαν προς την προσέλκυση μεγάλων γιοτ.
Απ’ ότι διαβάζουμε στον τύπο δεν πρωτοτυπούμε. Και άλλες πόλεις με λιμάνια προσανατολίζονται στην ίδια κατεύθυνση και πρώτη και καλύτερη την COSCO που στο «μάστερ πλαν» του λιμανιού του Πειραιά που είναι αφεντικό προβλέπει την κατασκευή μεγάλης εγκατάστασης για μεγάλα γιοτ. Δεν ξέρουμε αν τα σχέδια αυτά για το λιμάνι της Καλαμάτας ευδοκιμήσουν ή όχι.
Το δίλημμα εμπορικό ή λιμάνι για γιοτ είναι πλαστό αφού και στις 2 περιπτώσεις ο λαός θα βγει χαμένος.
Εκείνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι ο λαός της Καλαμάτας θα έχει τα ίδια αποτελέσματα με αυτά που βιώνει και τώρα: μισθοί πείνας, μαύρη εργασία, εξαντλητικά ωράρια, χρεή για τους μικρομεσαίους επαγγελματίες κ.λ.π.
Αντίθετα για κάποιους η κατάσταση θα γίνει πιο δύσκολη ειδικά για κάποιες ομάδες που δραστηριοποιούνται στο λιμάνι.
Πρώτοι στον κατάλογο οι ερασιτέχνες αλιείς και οι ιδιοκτήτες μικρών σκαφών οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν δυσβάσταχτα τέλη ελλιμενισμού στον ιδιώτη διαχειριστή που θα προκύψει από τη ΣΔΙΤ που θα προωθήσει ο δήμαρχος όπως άλλωστε έχει δηλώσει.
Το παράδειγμα της μαρίνας είναι αποκαλυπτικό για το τεράστιο κόστος ελλιμενισμού που θα κληθούν να πληρώσουν οι ερασιτέχνες αλιείς σε περίπτωση εφαρμογής του master plan.
Δεύτεροι στον κατάλογο οι λιμενεργάτες. Ο χαρακτηρισμός του λιμανιού αποκλείστικά ως τουριστικός θα σημάνει και το τέλος της στοιχειώδους κίνησης στο λιμάνι που υπάρχει αυτή τη στιγμή και θα βάλει και τυπικά τη σφραγίδα της κατάργησης και των λιμενεργατών και του ιστορικού σωματείου τους.
Αποτελεί πρόκληση εδώ το κάλεσμα του υπουργού προς τους λιμενεργάτες να δείξουν «κατανόηση» για το ότι θα στεγάσουν στο κτίριο, που φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου με δικά τους χρήματα υπηρεσίες του Λιμεναρχείου.
Το κτίριο αυτό (που πληρώθηκε αποκλειστικά από τις εισφορές των εργαζομένων) πρέπει να παραμείνει για πάντα σ’ αυτούς που ανήκει και να διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να αποτελέσει χώρο τιμής και μνήμης των δολοφονημένων από τις δυνάμεις καταστολής αγωνιζόμενων λιμενεργατών, σύμβολο των αγώνων της εργατικής τάξης της πόλης μας.
Όσο για τις ανάγκες στέγασης των υπηρεσιών του Λιμεναρχείου έχουμε από παλιότερα προτείνει καλύτερη λύση κατά τη γνώμη μας.
Το Λιμενικό Ταμείο νοικιάζει το ισόγειο του κτηρίου του (3 καταστήματα) σε ιδιώτες.
Να παραχωρηθούν αυτά που λόγω γειτνίασης άλλωστε μπορούν να λειτουργήσουν πολύ καλύτερα όπως επίσης και να αξιοποιηθούν κτίρια που δεν χρησιμοποιεί το τελωνείο.
ΥΓ.1 Για τα 49 στρέμματα της δυτικής παραλίας που θα αποδοθούν στο δήμο (κάτι που μένει να το δούμε) είναι πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής (και όχι μόνο) αλλά και του ΚΚΕ, της Λαϊκής Συσπείρωσης που έχει προβάλλει αυτό το αίτημα μέσα στη βουλή, στα Δημοτικά συμβούλια πολλές φορές. Δικαιώνονται οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις πολλών ετών. Από τώρα όμως κρούουμε το κώδωνα του κινδύνου ότι η Δημοτική Αρχή (που γνωρίζουμε τη φιλοσοφία της και τη πρακτική της) ένα μεγάλο μέρος αυτών των στρεμμάτων θα το δώσει σε ιδιώτη για ξενοδοχειακή μονάδα ή κάτι παρεμφερές.
Χρειάζεται ο λαός της περιοχής και σωματεία (εργατικά, πολιτιστικά, αθλητικά) να διεκδικήσουν αυτή η έκταση να δοθεί για αναψυχή, για δραστηριότητες πολιτισμού και αθλητισμού.
ΥΓ.2 Όσο για τις δηλώσεις του κ. Υπουργού πως επικοινώνησε με τη πρόεδρο του ελεγκτικού συνεδρίου και θα πληρωθούν οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της Μαραθόλακκας που ταλαιπωρούνται εδώ και μήνες από την εργοδοσία, την Δημοτική Αρχή και την κυβέρνηση παίρνει επάξια το βραβείο του Μαυρογιαλούρου που «κατόπιν ενεργειών του τελείωσε το θέμα».
Μπαίνει πλέον ένα μεγάλο ζήτημα για την επίτροπό που απέρριψε το τελευταίο ένταλμα και άφησε ουσιαστικά απλήρωτους τους εργαζόμενους και χωρίς να προτείνει άλλη διέξοδο. Αναμένουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα να υλοποιηθεί αυτή η δέσμευσή εδώ και τώρα χωρίς μεσοβέζικες λύσεις και μεγάλα χρονοδιαγράμματα.
