Κατ’ αρχήν θέλω να δηλώσω ότι με το παρόν δεν επιδιώκω να γίνω αβανταδόρος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μεσσηνίας κυρίου Χρυσοστόμου, ούτε έχω κανένα υλικό συμφέρον με την Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Ο λόγος που γράφω το παρόν κείμενο είναι να στηρίξω και εγώ, ως εκπρόσωπος μιας μερίδας δημοτών, την Πολιτιστική μας Ταυτότητα από την λαίλαπα της Παγκοσμιοποίησης και την μηδενική αντίδραση ορισμένων χριστεμπόρων πολιτικών που το παίζουν στελέχη της Εκκλησίας, τρέχοντας από μνημόσυνο σε μνημόσυνο για να πάρουν κανένα ψήφο.
Οι μύωπες νάνοι και οι Αξίες του Πολιτισμού.
Ο πρόεδρος της Βουλής (και αυτός ο τίτλος έχει σημασία γιατί δεν είναι ένας απλός βουλευτής) Νίκος Βούτσης είπε με λίγα λόγια ότι οι Αρχές και οι Πολιτιστικές Αξίες, όπως η Πατρίδα, η Θρησκεία και η Οικογένεια (άραγε που είναι οι δηλώσεις των προέδρων των τριτέκνων και πολυτέκνων, μήπως περίμεναν εντολή από τον πολιτικό τους προϊστάμενο;) είναι βαθύτατα συντηρητικές. Στα παραπάνω απήντησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κύριος Χρυσόστομος και δεν θα επαναλάβω τα λεγόμενά του, πολιτικά όμως κανείς δεν ενημέρωσε τον κύριο Βούτση ότι αυτό το Εθνικό Κράτος δημιουργήθηκε έχοντας ενσωματωμένη και την Ορθόδοξη Εκκλησία γιατί ο ένας από τους δύο παράγοντες της Επανάστασης ήταν η Πίστη των υπόδουλων Ελλήνων. Ακόμη και το 1922 που έγιναν οι υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, η βάση ήταν το θρήσκευμα, για να μην μιλήσουμε σήμερα ποιος είναι ο δεσμός με την μητέρα Πατρίδα όλων των σκλαβωμένων αλλά και απόδημων Ελλήνων. Γιατί κύριε Βούτση δεν αντιδράσατε τώρα που διαλύεται το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας, που από τα δύο εκατομμύρια πιστών έχουν μείνει μόνο μερικές χιλιάδες, που σκοτώνουν οι τζιχαντιστές τους ιερείς και καταστρέφουν τους ναούς;
Η επέλαση των Εθνομηδενιστών.
Ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά των Ελλήνων είναι και ο ατομικισμός που τους διακατέχει και εδώ θα συμφωνήσω με τον βυζαντινολόγο Steven Runciman, που παρατηρεί ότι ο ελληνικός ατομικισμός με την επίδραση του χριστιανισμού διαποτίστηκε και μετριάστηκε, αλλά δεν εξαφανίστηκε. Σε αυτόν τον ατομικισμό επενδύουν και οι «επαναστάτες» του γλυκού νερού, που κάνουν «επανάσταση» με κουστουμάκια πολλών χιλιάδων ευρώ, που πληρώνει ο λαός, αλλά με ανοιχτό πουκάμισο χωρίς γραβάτα σαν χαϊλέδες, τουλάχιστον οι σύντροφοί τους σε Σοβιετική Ένωση και Κίνα είχαν το πουκάμισο κουμπωμένο. «Το όραμα για την επόμενη μέρα για τη χώρα μας», όπως γράφουν αυτοί οι ροζ σταλινοφασίστες είναι ένας ανθρωπολογικός αχταρμάς χωρίς Αρχές και Πολιτιστικές Αξίες που το αποτέλεσμα θα είναι η επέλαση του κάθε μεγαλοκαρχαρία επενδυτή-καπιταλιστή, τύπου Σόρος, ο οποίος θα εξαγοράσει τα πάντα.
Η σουρεαλιστική Ελλάδα.
Ο Andre Breton, ιδρυτής του Σουρεαλισμού, έλεγε ότι στην Ελλάδα «δεν χρειάζεται να εισαχθεί ο σουρεαλισμός, γιατί η ίδια η χώρα είναι σουρεαλιστική». Η παραπάνω δήλωση τεκμηριώνεται κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης και την βλέπουμε ακόμη και σήμερα. Η απάντηση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ στον Σεβασμιότατο βρίθει σουρεαλισμού όταν μιλά για ακροδεξιά και συγκυβερνά αρμονικά με τα πολιτικά αδελφάκια της γαλλίδας Λεπέν τόσον καιρό.
Αλλά και η δεξιά δεν πάει πίσω στον σουρεαλισμό αφού η πολιτευτής των ΑΝΕΛ Μεσσηνίας προτρέπει στο τελευταίο κείμενό της όλους τους «υπεύθυνους Έλληνες» να αγωνιστούν για την Ορθοδοξία και ενάντια στις επιδιώξεις των συνεταίρων τους στην κυβέρνηση, αλλά φυσικά δεν παραιτείται.
Όπως λέει και η διαφήμιση πάρτε δύο σε ένα και κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί.
Οι γλάστρες, τα μοντέλα και ο κύριος Νίκας.
Ο Αριστοτέλης αντικρούοντας τους σοφιστές που θεωρούσαν την πολιτική κοινότητα ένα θεσμό που έχει συγκροτηθεί κατόπιν συμφωνίας, αποφαίνεται ότι αυτή είναι δημιούργημα της Φύσεως. Στα «Ηθικά Ευδήμεια» μας λέει ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ζώον πολιτικό, αλλά και οικονομικό και κοινωνικό με αυτούς που έχει κατά φύση συγγένεια. Ο Αριστοτέλης ακόμα μας λέει ότι το άτομο από μόνο του δεν υπάρχει αλλά μόνο μέσα σε μια οργανωμένη πολιτική κοινότητα και το ίδιο ισχύει για την οικογένεια. Συνεπώς όλοι πρέπει να ασχολούνται με τα κοινά και όχι μόνο κάποιοι σοβαροφανείς που το παίζουν πολιτικοί γιατί όπως έλεγε ακόμα και ο αγαπημένος συγγραφέας των δήθεν «προοδευτικών» και «αριστερών», Όσκαρ Ουάιλντ: «Η σοβαρότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο των ρηχών».
Όπως έγραψα στην αρχή ουδείς πολιτικός παράγων αντέδρασε στις δηλώσεις του κυρίου Βούτση και των ομοϊδεατών του αλλά κρύφτηκαν πίσω από τα ράσα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μεσσηνίας για να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Ο δήμαρχος μας κύριος Νίκας ασχολείται μόνο με φιέστες τύπου λευκής νύχτας που μάλλον θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικές από τις Αξίες και τις Πολιτιστικές Αρχές της Πατρίδας μας. Αυτό αποδεικνύεται και από την προσωπική σελίδα που διατηρεί στο facebook για να δίνει κατευθύνσεις στα μαντρόσκυλα του, και αυτοχαρακτηρίζεται Δημόσιο Πρόσωπο και όχι Πολιτικός. Δημόσια Πρόσωπα μπορούν να αυτοχαρακτηρισθούν οι καλεσμένοι της εκπομπής της Ανίτας Πάνια που χρήζουν ψυχιατρικής βοήθειας, τα μοντέλα που παίζουν τις γλάστρες στα τηλεπαιχνίδια καθώς και άλλα νούμερα, αλλά όχι Πολιτικοί. Ακόμη σημαίνει ότι κάποιος θεωρεί ότι η αναγνωσιμότητα στην πολιτική σήμερα είναι πιο σημαντική από τις Αξίες και τις Αρχές που έχει.
Οι ψήφοι, κάποιος είπε, πρέπει να ζυγίζονται και όχι να μετρώνται και όχι να κάνεις πολιτικές κολοτούμπες για να βγεις αυτοδύναμος δήμαρχος από την πρώτη Κυριακή των εκλογών θα προσέθετα εγώ.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Γιώργος Δημητρούλιας
Δημοτικός Σύμβουλος με την Ελληνική Δράση
