Τροφή για σκέψη

Οι εκλογές του Επιμελητηρίου, οι μεσάζοντες και ο “Δούρειος Ίππος”

Στις 7-10 Δεκεμβρίου θα διεξαχθούν οι εκλογές στο Επιμελητήριο Μεσσηνίας, ωστόσο η καταληκτική προθεσμία που δίνει ο νόμος για την κατάθεση των υποψηφιοτήτων ουσιαστικά είναι 40 ημέρες από σήμερα.

Το χρονικό διάστημα αυτό δεν είναι μικρό για να οργανώσει κάποιος εν δυνάμει υποψήφιος την καμπάνια του και να συγκεντρώσει έναν αξιοπρεπή αριθμό υποψηφίων για τον συνδυασμό του, ωστόσο δεν είναι και μεγάλο προκειμένου να παρουσιαστεί ο υποψήφιος επιχειρηματίας και να προλάβει να παρουσιάσει και να γνωστοποιήσει το πρόγραμμά του, τις προθέσεις του, και τις προτάσεις του για το Επιμελητήριο στον επαγγελματικό κόσμο της Μεσσηνίας.

Μέχρι στιγμής επίσημα υπάρχει κατατεθειμένη – ήδη απο τις 11 Σεπτεμβρίου- μόνο μια υποψηφιότητα, αυτή του επιχειρηματία Γιώργου Γκούμα και του Συνδυασμού “Νέο Επιμελητήριο” που έχει δηλώσει τις προθέσεις του και έχει δώσει τα πρώτα δείγματα γραφής για το τι πρόκειται να κάνει ο συνδυασμός του.

Και καθώς ο χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα για τις Επιμελητηριακές εκλογές, το γεγονός ότι μέχρι αυτή την ώρα δεν έχει κατατεθεί άλλη επίσημη υποψηφιότητα υποκρύπτει έντονο παρασκήνιο.

Ζυμώσεις και μυστικές συναντήσεις, τηλεφωνήματα και …εκλογομαγειρέματα βρίσκονται στο παρασκήνιο προκειμένου να βρεθεί και να στηριχθεί άλλη υποψηφιότητα ή άλλες.

Ένας ολόκληρος μηχανισμός έχει στηθεί απο μέλη-παλαίμαχους του Εμιμελητηρίου, προκειμένου να στηριχθεί μια νέα υποψηφιότητα.

Όπως μας καταγγέλλουν επαγγελματίες της πόλης δέχονται τηλεφωνήματα από παράγοντες του Επιμελητηρίου, εξ ονόματος συγκεκριμένου νέου επιχειρηματία, προκειμένου να τον στηρίξουν ως υποψήφιο.

Πρακτικές που ξενίζουν και παραπέμπουν σε παλαιοκομματικές λογικές και σε άλλες εποχές της δεκαετίας του ΄80 και του ’90, που ορισμένοι με τηλεφωνήματα “έλυναν και έδεναν”, “έταζαν λαγούς με πετραχείλια”, διόριζαν και απέλυαν, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ψηφαλάκια.
Λογικές και πρακτικές που δεν έχουν θέση στη σημερινή εποχή και κυρίως δεν έχουν θέση σε επαγγελματίες και ανθρώπους του Επιμελητηρίου.

Γι’αυτό υπάρχουν οι ανοικτές διαδικασίες,οι διαβουλεύσεις μεταξύ των μελών ενός εν δυνάμει συνδυασμού, οι επίσημες ανακοινώσεις των υποψηφίων, η γνωστοποίηση των προγραμμάτων τους, ώστε οι επαγγελματίες να γνωρίζουν και συνειδητά και με ελεύθερη βούληση να επιλέγουν αυτόν τον υποψήφιο και τον συνδυασμό που τους εκφράζει περισσότερο.
Οτιδήποτε άλλο είναι ξένο προς τον επιμελητηριακό θεσμό, δεν αρμόζει σε εκλογές Οικονομικού Φορέα και παραπέμπει περισσότερο σε εκλογές πολιτικών κομμάτων που εκτός απο τα τηλεφωνήματα και τα ταξίματα σε ψηφοφόρους, στέλνονταν και προσημειωμένα ψηφοδέλτια για να εξασφαλιστεί 100% ο υποψήφιος, μην τυχόν και αλλαξοπιστήσει τελευταία στιγμή ο ψηφορόρος του.

Ας μην γελιόμαστε, πρόκειται για τακτικές που προκαλούν θυμηδία και αν μη τι άλλο εξευτελίζουν τους ίδιους που τις επιχειρούν, ενώ ταυτόχρονα υποτιμούν τη νοημοσύνη των επαγγελματιών της Μεσσηνίας.

Όπως επίσης, είναι αδιανόητο άτομα του Επιμελητηρίου, νέοι επαγγελματίες που θέλουν να προσφέρουν πραγματικά στο Επιμελητήριο, να δέχονται να κινούν για λογαριασμό τους τα νήματα αυτού του παρασκηνιακού παιχνιδιού, άλλοι. Ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην γνωρίζουν τι ακριβώς λέγεται στα τηλεφωνήματα αυτά, και κυρίως πού αποσκοπούν οι “μεσάζοντες”.

Δυστυχώς, στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους οι “μεσάζοντες” να εξακολουθήσουν να έχουν επιρροή στα Επιμελητηριακά καταφεύγουν σε αυτές τις ζοφερές πρακτικές του παρελθόντος, εκμεταλλευόμενοι άλλους νεότερους επιχειρηματίες, τους οποίους θέλουν να χρησιμοποιήσουν ως “όχημα” προκειμένου να επιστρέψουν οι ίδιοι από την πίσω πόρτα στο Επιμελητήριο.

Με το πρόσχημα του νέου και άφθαρτου προσώπου υποψήφιου επιχειρηματία, θέλουν οι ίδιοι να εξασφαλίσουν τη δική τους μακροημέρευση με κάθε κόστος στο Επιμελητήριο. Τέτοιες νοοτροπίες και μεθοδεύσεις δεν αρμόζουν στον θεσμό, ούτε έχουν θέση σε ένα σύγχρονο Επιμελητήριο.

Ποιος όμως επιχειρηματίας θα βρεθεί μπροστά, να παίξει αυτό το στημένο παιχνίδι στην πλάτη του;
Ποιος θα δεχτεί να έχει τον ρόλο της “μαριονέττας”;
Ποιος θα αναλάβει τις “αμαρτίες” των παλιών, πρεσβεύοντας το καινούργιο;
Και ποιος επαγγελματίας θα δεχτεί να του υποδεικνύουν τηλεφωνικά ποιόν θα στηρίξει;

Να σημειωθεί ότι παρόμοια τακτική ακολουθήθηκε το προηγούμενο διάστημα με άλλο υποψήφιο, η οποία όμως είχε άδοξο τέλος.

Οι επαγγελματίες της Μεσσηνίας θέλουν σοβαρότητα, καθαρές προτάσεις, και βεβαίως θέλουν νέα πρόσωπα, άφθαρτα, που με εντιμότητα και κυρίως διαφάνεια θα υποστηρίξουν τον θεσμό.
Που θα βγουν μπροστά οι ίδιοι, χωρίς μεσάζοντες, προκειμένου να διεκδικήσουν την ηγεσία του Επιμελητηρίου. Γιατί όσο καλές προθέσεις και αν έχει μια υποψηφιότητα, σαμποτάρεται από τους “μεσάζοντες”.

Τους αφήνουν παγερά αδιάφορους οι παρασκηνιακές αυτές πρακτικές, που αντικατοπτρίζουν μια ξεπερασμένη παλαιοκομματική αντίληψη και υποτιμούν τη νοημοσύνη τους.

Οι επαγγελματίες της Μεσσηνίας θέλουν οι υποψήφιοι που θα υπάρξουν να βγουν μπροστά μόνοι τους και όχι υποβασταζόμενοι, ούτε με δεκανίκια.
Γιατί είναι σίγουρο ότι οποιαδήποτε υποψηφιότητα προέρχεται από εκλογομαγειρέματα, είναι βέβαιο ότι “θα καεί στο ζέσταμα”.

Μαίρη Περδικέα

Οι εκλογές του Επιμελητηρίου, οι μεσάζοντες και ο “Δούρειος Ίππος”
To Top