Η καθιερωμένη εκδήλωση μνήμης με την παρέλευση 34 ετών από τους σεισμούς του 1986 πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020, στις 11.00 το πρωί, στο μνημείο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κροντήρη και Νέδοντος.
Τελέστηκε τρισάγιο από τον Πανοσολογιότατο Αρχιμανδρίτη, Πρωτοσύγκελο της Ι.Μ. Μεσσηνίας Φίλιππο Χαμαργιά για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων των σεισμών της 13ης και της 15ης Σεπτεμβρίου 1986, ο Δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος απέθεσε λίγα λουλούδια στο μνημείο και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Στη συνέχεια ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στις σημαντικές απώλειες που βίωσε η πόλη από τους σεισμούς και τόνισε πως πρέπει συνεχώς να προετοιμαζόμαστε γιατί ως φυσικό φαινόμενο είναι βέβαιο πως θα ξανασυμβεί και πρέπει να βρισκόμαστε συνεχώς σε εγρήγορση κι ετοιμότητα.
Σχετικά με τα Σχολεία ο Θανάσης Βασιλόπουλος τόνισε: “Είμαστε έτοιμοι κι έχουμε έρθει σε επαφή με το ΤΕΕ Πελοποννήσου για να υπογράψουμε προγραμματική σύμβαση για σεισμικό έλεγχο των δημόσιων κτηρίων και κυρίως των Σχολείων αλλά και των 20 κτηρίων της πόλης που κινδυνεύουν από έναν ενδεχόμενο σεισμό”.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986, ημέρα Σάββατο, η πόλη και μεγάλο μέρος της περιοχής της Καλαμάτας επλήγησαν από καταστροφικό σεισμό, στις 8.22 το βράδυ, ενώ οι ζημιές πολλαπλασιάστηκαν από τον – μικρότερου μεγέθους, αλλά επίσης πολύ ισχυρό – σεισμό της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου 1986.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΠ, «ο σεισμός (Μ=6,0) που έπληξε την Μεσσηνία στις 13 Σεπτεμβρίου 1986 ήταν ιδιαίτερα καταστροφικός. 20 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 80 τραυματίστηκαν. Στην πόλη της Καλαμάτας κατέρρευσαν 4 πολυκατοικίες. Από τα 9.124 κτίρια της Καλαμάτας το 20% κρίθηκαν κατεδαφιστέα, το 16% έπαθαν σοβαρές βλάβες, το 36% έπαθαν ελαφρές βλάβες και μόνο το 28% δεν έπαθαν βλάβες.
Το χωριό Ελαιοχώρι καταστράφηκε ενώ τα χωριά Βέργα, Πολιανή, Άρις, Αρτεμισία και Νέδουσα έπαθαν σοβαρές ζημιές. Παρατηρήθηκαν πτώσεις βράχων από τον Ταΰγετο και διακόπηκε η κυκλοφορία στον οδικό άξονα Σπάρτης – Καλαμάτας για 24 ώρες. Ο μεγαλύτερος μετασεισμός (Μ=5,4) έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου.
Η Καλαμάτα και η περιοχή της δοκιμάστηκαν σκληρά από τους σεισμούς 32 χρόνια πριν. Για χρόνια και μέχρι την αποκατάσταση των κατοικιών τους, μεγάλο μέρος των κατοίκων έμεινε σε σκηνές και λυόμενα, υπό δύσκολες συνθήκες. Σοβαρές ζημιές υπέστησαν, όμως, και πολλά κρατικά και δημοτικά κτήρια.
Σήμερα, τα σημάδια είναι ελάχιστα, καθώς για την ανασυγκρότηση μόχθησαν οι πολίτες, με τη συμπαράσταση του Κράτους και του Δήμου, των αποδήμων Ελλήνων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
καθώς σεισμοί θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.
Το μνημείο
Η έγκριση της φιλοτέχνησης του που αποφασίστηκε ομόφωνα στο Δημοτικό Συμβούλιο της 18ης Νοεμβρίου 2010 να τοποθετηθεί στη θέση εντός της νησίδας στον κόµβο Κροντήρη και Νέδοντος, φιλοτεχνήθηκε από τον Παναγιώτη Λαμπρινίδη σε πλάκα από ηµίλευκο µάρµαρο διαστάσεων 3Χ1,10Χ0,30 µ. περίπου.
Ο Δήμαρχος τότε Παναγιώτης Νίκας στην εισήγησή του είχε πει: “Ο σκοπός της τοποθέτησης είναι διδακτικός – παραδειγµατικός. Να ξέρει και να θυµάται πάντα η πόλη και οι νεώτερες γενιές ότι είµαστε µία περιοχή
σεισµογενής. Εποµένως πρέπει να λαµβάνοµε τα µέτρα µας. Θα είναι ένα µνηµείο το οποίο θα αποδίδει την δέουσα τιµή στα ΜΜΕ. Θα είναι ανάγλυφα τα πρωτοσέλιδα όλων των εφηµερίδων της εποχής, για να κρατηθεί στη µνήµη και η ενιαία
εφηµερίδα, η µία εφηµερίδα, η οποία εκδίδονταν το 1986 σε δύσκολες συνθήκες για να πληροφορεί τον κόσµο”.
