Το Σάββατο 29 Απριλίου και ώρα 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου ΓΕΛ Καλαμάτας (Αρτέμιδος 125) θα γίνει η παρουσίαση των βιβλίων του Ραϋμόνδου Αλβανού « Ο ελληνικός εμφύλιος. Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες» εκδ. Επίκεντρο, 2022 και «Σλαβόφωνοι και πρόσφυγες, Κράτος και πολιτικές ταυτότητες στη Μακεδονία του Μεσοπολέμου» εκδ. Επίκεντρο, 2019. Για τα βιβλία θα μιλήσουν: ο Γιάννης Καρακατσιάνης φιλόλογος, η Μαρία Μαργαρίτη φιλόλογος και ο συγγραφέας Ραϋμόνδος Αλβανός. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Βασιλική Πανταζή, διευθύντρια του 4ου ΓΕΛ Καλαμάτας. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Ιωάννης Σόλαρης, σύμβουλος φιλολόγων Μεσσηνίας.
Ο Ραϋμόνδος Αλβανός γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Συγκριτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Έσσεξ και είναι διδάκτωρ του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Δίδαξε για πολλά χρόνια στο τμήμα Επικοινωνίας και Ψηφιακών Μέσων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά. Από το 2012 μέχρι το 2020 ήταν επιστημονικός υπεύθυνος του Πάρκου Εθνικής Συμφιλίωσης στο Γράμμο. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Δημόσια Ιστορία» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
Γράφει στον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Ελληνικός Εμφύλιος»: Είναι τόσο μεγάλο το βάρος του παρελθόντος πάνω στο παρόν, που ένας ιστορικός έχει ισχυριστεί κάτι που όταν το είχα πρωτοακούσει είχα εντυπωσιαστεί: «Οι νεκροί μάς κυβερνούν». Βαριά κουβέντα. Δεν συμφωνώ εντελώς όμως, καθώς και εμείς επιδρούμε στον τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία και έχουμε ευθύνη απέναντι στις μελλοντικές γενιές ως μελλοντικοί νεκροί που αναπόφευκτα είμαστε όλοι μας. Αξίζει να μαθαίνουμε για αυτούς τους νεκρούς. Αξίζει να γνωρίζουμε τι έκαναν, πώς σκέφτονταν, πώς ζούσαν. Αξίζει γιατί αυτοί είναι που διαμόρφωσαν τον κόσμο που μας περιβάλλει. Η γνώση του παρελθόντος είναι απαραίτητη για την κατανόηση του παρόντος. Ή, για να το πούμε με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το σήμερα αν δεν ξέρουμε σε βάθος το χθες. Η ιστορία είναι μια πράξη αυτογνωσίας, μια πράξη γνώσης για τον συλλογικό μας εαυτό, απαραίτητη για να καταλάβουμε τον πολιτισμό μας. Δεν μαθαίνουμε ιστορία για χάρη των προηγουμένων. Όντως αυτοί έφυγαν και δεν έχει πια καμία σημασία για αυτούς. Μαθαίνουμε ιστορία για εμάς, για να μάθουμε από τα λάθη των προηγουμένων, να δούμε τι λειτούργησε καλύτερα για εκείνους και τι όχι. Μαθαίνουμε ιστορία για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε και να σκεφτούμε πού θέλουμε να πάμε».
