Την ανυπομονησία του να αρχίσει πάλι η αγωνιστική δράση εξέφρασε ο Στάικος Βεργέτης. Ο προπονητής της Νίκης επισήμανε ότι αισθάνεται σαν… θηρίο στο κλουβί και τόνισε ότι η ώρα της επανέναρξης των πρωταθλημάτων δεν θα αργήσει.
Ο Στάικος Βεργέτης μίλησε στον «Blue Heart FM 105.1» για τα εξής θέματα:
Για τις ευχές που θα ήθελε να δώσει: «Θέλω να ευχηθώ Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στον κόσμο της ομάδας μας στη Ν. Ιωνία και σε όποιο άλλο μέρος βρίσκεται».
Για τα συναισθήματά του αυτό το διάστημα: «Όλοι μας νιώθουμε σαν θηρίο στο κλουβί. Το να φύγεις από την κανονικότητα και την καθημερινότητα δεν είναι κάτι καλό, ιδιαίτερα για μένα. Όμως νομίζω ότι μετράμε αντίστροφα σιγά-σιγά να επανέλθουμε στις προπονήσεις. Είναι κάτι που περιμένω πώς και τι, γιατί το να είσαι ανενεργός δεν είναι κάτι που είναι ούτε επιλογή σου ούτε αρεστό».
Για το πώς προσπαθούν στη Νίκη να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση: «Πράγματι γίνεται μια προσπάθεια. Αυτή τη στιγμή η μόνη παράμετρος που μπορείς να δουλέψεις είναι η φυσική κατάσταση. Και πρέπει να γίνει αυτό γιατί πρέπει οι παίκτες να διατηρηθούν σε μια καλή φόρμα, γιατί τα μηνύματα που έχω εγώ είναι ότι κάποια στιγμή θα συνεχιστούν οι προπονήσεις και δεν αργεί αυτή η στιγμή.
Ενδεχομένως να παιχθούν έστω και κεκλεισμένων των θυρών οι τελευταίες τρεις αγωνιστικές. Κατόπιν αυτού πρέπει οι παίκτες να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση, γιατί έχουμε εννέα βαθμούς να διεκδικήσουμε μέσα σε τρεις αγώνες, που μπορεί να μας πάνε στην παραπάνω κατηγορία. Πρέπει να διατηρηθούν τα παιδιά σε μία καλή κατάσταση και σ’ αυτήν την κατεύθυνση συνεισφέρει ο γυμναστής μας, ο Νίκος Αθανασιάδης, και με τηλεδιασκέψεις και με προπονήσεις που κάνουν οι παίκτες ατομικά σε δικούς τους χώρους, ώστε η επανέναρξη να είναι όσο το δυνατόν πιο άμεση».
Για το τι νιώθει για τη Νίκη: «Ένας επαγγελματίας, προπονητής ή ποδοσφαιριστής ζει και αναπνέει με το μυαλό στην ομάδα που εκπροσωπεί και στην οποία εργάζεται. Έτσι πρέπει να είναι. Η ομάδα στην οποία δουλεύει κανείς είναι κάτι το ιερό, θα μου επιτρέψετε να πω. Δεν το βλέπουμε ως κάτι που είμαστε σήμερα εδώ και αύριο μπορεί να μην είμαστε. Όσο είσαι απασχολούμενος σ’ έναν σύλλογο είναι το δεύτερό σου σπίτι και η σκέψη είναι συνέχεια σ’ αυτό».
