Τροφή για σκέψη

Ο πρόεδρος, ο δήμαρχος και μια…πρώην

Με ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες το θέμα που έχει εξελιχθεί σε μείζον ζήτημα σχετικά με την αξιοποίηση της πρώην Σχολής Παπαφλέσσα. Ποιος θα την αξιοποιήσει και κυρίως ως τι θα λειτουργήσει το κτήριο.

Η δημοτική Αρχή μέσω του δημάρχου και το Επιμελητήριο Μεσσηνίας μέσω του προέδρου του ερίζουν μέσω επιστολών, δημόσιων δηλώσεων και εκκλήσεων, απαντήσεων και ανταπαντήσεων για τη λειτουργία και αξιοποίηση του συγκεκριμένου κτηρίου.

Ο δήμαρχος της πόλης, Παναγιώτης Νίκας προσδοκά τη στέγαση και λειτουργία στον χώρο της πρώην Σχολής Παπαφλέσσα του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου για μαθητές ΑμεΑ, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, Δημήτρης Μανιάτης, από την άλλη εμμένει στα σχέδια του Επιμελητηρίου του 2011 που προέβλεπαν Πολυχώρο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης με λειτουργία Σχολής Γαστρονομίας και έκθεσης αγροτικών προϊόντων μέσα στους χώρους της Σχολής, στο πλαίσιο της Μεσογειακής πόλης, που θα χρηματοδοτείτο σε συνεργασία με την Περιφέρεια.

Οι δημότες με δυσαρέσκεια παρακολουθούν να εξελίσσεται αυτό το ιδιότυπο μπρα-ντε-φερ μεταξύ δημάρχου Καλαμάτας και προέδρου Επιμελητηρίου. Αιχμές, υπονοούμενα και ειρωνείες, επικοινωνιακά παιχνίδια μπαίνουν στη ζυγαριά για το ποιος έχει περισσότερο δίκιο, και το μπαλάκι των ευθυνών πηγαινοέρχεται από το ένα γήπεδο στο άλλο, μετατρέποντας την αξιοποίηση ενός ιστορικού εκπαιδευτικού κτηρίου της Καλαμάτας, σε σίριαλ.

Ωστόσο διαφεύγει η ουσία που είναι το υπάρχον σοβαρό πρόβλημα στέγασης των μαθητών ΑμεΑ, που μετά το Ειδικό Δημοτικό και το Γυμνάσιο έχουν ανάγκη όπως όλοι οι μαθητές στην ηλικία τους να συνεχίσουν τις σπουδές τους, την κατάρτισή τους σε Ειδικό Επαγγελματικό Λύκειο.

Σε σύγχρονους χώρους με ειδικές προδιαγραφές, για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους, να επιμορφωθούν και μελλοντικά να ενταχθούν σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον ώστε να προσφέρουν και αυτοί με τη σειρά τους όσα μπορούν.

Η Κυβέρνηση πρόσφατα εξήγγειλε τη στήριξη της Ειδικής Αγωγής με νέες δομές και προσλήψεις σε όλη τη χώρα. Και στην Καλαμάτα- όπως δήλωσε στην πρόσφατη επίσκεψή του ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης, θα ιδρυθεί και θα λειτουργήσει Ειδικό Επαγγελματικό Λύκειο για ΑμεΑ, σε οικόπεδο του Δήμου, δίπλα από το σημερινό Ειδικό Δημοτικό.
Γιατί ενδιαφέρει η ολοκληρωμένη και ισότιμη φοίτηση των παιδιών αυτών και όχι η περιθωριοποίησή τους και ο εξοβελισμός τους από το Εκπαιδευτικό Σύστημα.
Το Σχολείο θα κατασκευαστεί μέσω ΣΔΙΤ, δηλαδή με τη Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Ήδη ο Δήμος Καλαμάτας έχει ετοιμάσει ολοκληρωμένη πρόταση προς το Υπουργείο όπως ζητήθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό.

Ωστόσο, έως ότου κατασκευαστεί το νέο κτήριο θα χρειαστεί ένα εύλογο ενδιάμεσο διάστημα τριών έως και πέντε χρόνων, που το Ειδικό Λύκειο θα πρέπει προσωρινά να στεγαστεί κάπου.
Όχι οπουδήποτε, όχι σε προσωρινή λύση ανάγκης, αλλά στον καλύτερο δυνατό χώρο. Ως τέτοιος κρίθηκε από την Ειδική Επιτροπή του Δήμου ο χώρος της πρώην Σχολής Παπαφλέσσα, που παλαιότερα είχε στεγάσει και το 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο και το Εσπερινό Σχολείο κ.α.
Ανέκαθεν είχε χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Κάλλιστα θα μπορούσε και σήμερα- μετά από τις απαραίτητες επισκευές- να στεγάσει στους χώρους της το Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο- Λύκειο για ΑμεΑ.
Οι χώροι και οι αίθουσες του συγκροτήματος είναι πάρα πολλές.

Αντιθέτως εν έτει 2017 φαντάζει ανεδαφικό αν όχι σουρεαλιστικό να μιλάμε με όρους και προϋποθέσεις 2004 για Μεσογειακή πόλη και χρηματοδοτήσεις που αφορούν τέτοιους σκοπούς.
Οι εποχές έχουν αλλάξει δραματικά, οι πακτωλοί χρημάτων τελείωσαν, οι στρόφιγγες του χρήματος που έρεε άφθονο για πάσης φύσεως έργα έκλεισαν και οι χρηματοδοτικές ανάγκες τής χώρας είναι πλέον συγκεκριμένες και περιορισμένες. Πλέον με φειδώ και αυστηρό προγραμματισμό και έλεγχο δίνονται κονδύλια για τέτοια έργα.
Η χώρα προσπαθεί να ανακάμψει μετά από 7 συνεχόμενα δύσκολα χρόνια κρίσης και κοινωνικής εξάντλησης και σε αυτό το όχι και τόσο ευνοϊκό περιβάλλον ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε και να επαναπροσδιορίσουμε κάποια παλαιότερα σχέδια που κάλλιστα θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν μια δεκαετία πριν.

Οι σημερινές ανάγκες της πόλης της Καλαμάτας και των δημοτών απαιτούν στροφή στον ρεαλισμό, νέα προσέγγιση και νέα στόχευση για το συγκεκριμένο κτήριο.
Το Επιμελητήριο Μεσσηνίας θα έπρεπε ήδη να έχει επαναπροσδιορίσει την αξιοποίηση του κτηρίου με άλλους όρους.

Οι αίθουσές του είναι πολλές και πέρα από τη στέγαση και λειτουργία του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου μπορεί να διατεθεί το υπόλοιπο κτήριο και να λειτουργήσει ως θερμοκοιτίδα για τις νεοσύστατες και νεοφυείς επιχειρήσεις που είναι πολλές στην πόλη μας, παρέχοντας έτσι σε νέους επαγγελματίες μια πρώτη έδρα και συμβουλευτική υποστήριξη, αντί να μεταναστεύουν ή να ψάχνουν κεφάλαια να ανοίξουν την επιχείρησή τους, σε εποχές που με το σταγονόμετρο δίνεται τραπεζική χρηματοδότηση.
Κάτι ανάλογο άλλωστε εφάρμοσε και το ΕΒΕΑ με την ανακατασκευή του ιστορικού του κτιρίου στην οδό Αμερικής 8 στην Αθήνα.
Το ιστορικό κτίριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών αποκαταστάθηκε και λειτουργεί πλέον ως Κέντρο Ανάπτυξης της Επιχειρηματικότητας καθώς και Θερμοκοιτίδας Επιχειρήσεων, βοηθώντας κυρίως νέους επιχειρηματίες να στήσουν τις επιχειρήσεις τους, περιορίζοντας το κόστος των πάγιων εξόδων, και προσφέροντάς τους συμβουλευτική και δικτύωση.

Ένα ανάλογο παράδειγμα θα μπορούσε να ακολουθήσει και το Επιμελητήριο Μεσσηνίας.

Όλοι θα πρέπει να συμβάλλουν στην πράξη στο να διαθέσουν αναξιοποίητα ακίνητα που αραχνιάζουν, να τα αποκαταστήσουν ως χώρους εργασίας, και να τα διαθέσουν σε νέους επιχειρηματίες, δίνοντας τους την ώθηση να ξεκινήσουν, παρέχοντάς τους μια προσωρινή έδρα (Θερμοκοιτίδα), ώστε να σταθούν επιχειρηματικά στα πρώτα τους βήματα.
Αυτή είναι μια πρώτη έμπρακτη συμπαράσταση και υποστήριξη στους νέους επιχειρηματίες, αντί να καθόμαστε και να υπομένουμε μοιρολατρικά να περάσει η κρίση, κλαίγοντας “πάνω απο την καρδάρα με το χυμένο γάλα”.
Απαιτείται ενεργοποίηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων, χωρίς λόγια του αέρα και υποσχέσεις, χωρίς ευχολόγια, ώστε να ενισχύσουμε νέους επιχειρηματίες που μπορεί να μην διαθέτουν το απαιτούμενο κεφάλαιο για να ξεκινήσουν, έχουν όμως καινοτόμες ιδέες και μεράκι να τις υλοποιήσουν.

Αντί λοιπόν να καθόμαστε και να ερίζουμε πάνω από άδεια κτήρια που ερειπώνουν, ας καθίσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς σε τραπέζι διαλόγου, για να πετύχουν την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του κτηρίου προς όφελος της κοινωνίας της πόλης.

Μαίρη Περδικέα

Ο πρόεδρος, ο δήμαρχος και μια…πρώην
To Top