ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΜΕ ΤΗ ΔΩΡΕΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΟΦΙΚΙΤΗ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ TΗΣ ΛΕΤΤΑΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ (με αφορμή το master plan του λιμανιού και της παραλίας)
Οι ειδήσεις που μας κατακλύζουν καθημερινά είναι ατελείωτες στο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι. Για να τις παρακολουθήσεις όλες, πρέπει να τρέχεις σε ένα συνεχή μαραθώνιο ενημέρωσης. Κυρίως βέβαια από το διαδίκτυο, γιατί η ενημέρωση από τα κεντρικά ιδιωτικά κανάλια είναι ανύπαρκτη ή τουλάχιστον ελλιπής.
Εστιάζω σε μία τοπική είδηση που με εντυπωσίασε και θέλησα να παρακολουθήσω από αρθρογραφία συμπολιτών και τοπικού τύπου με θέμα το master plan για το λιμάνι και την ανάπλαση της παραλίας.
Είναι σίγουρο ότι δεν διαθέτω γνώσεις πολιτικού μηχανικού ή αρχιτέκτονα. Εκείνο που διαθέτω είναι λογική και ευαισθησία και ανεξίτηλες μνήμες πάνω από 70 χρόνια που έχουν σχέση με το υπέροχο αυτό κομμάτι της πόλης μας, την παραλία της.
Μια παραλία προσβάσιμη και φιλόξενη σε όλους από το Πανελλήνιο μέχρι εκεί που χάνεται το μάτι του επισκέπτη, στους πρόποδες του επιβλητικού βουνού Καλάθι και έως την άκρη του ορίζοντα που ακουμπάει τη Μάνη.
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Καλαμάτα είναι διάσημη παντού για τη μοναδική σε μέγεθος και ομορφιά αμμουδιά της. Οι καλαματιανοί αλλά και οι τουρίστες την έχουν απολαύσει, αγαπήσει και σεβαστεί, γενιές και γενιές μέχρι τώρα.
Και απρόσμενα, πριν λίγες μέρες ενημερώνομαι για ένα master plan του λιμανιού και ένα σχέδιο ανάπλασης της παραλίας, που με εξέπληξε. Προσπάθησα να συλλέξω πληροφορίες όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες.
Επισημαίνω 2-3 σημεία μόνο. Είναι αλήθεια ότι σύμφωνα με τα σχέδια, δίπλα στο ΝΟΚ θα χτιστούν 2 διώροφα κτίρια με 30 μέτρα πρόσοψη και 15 μ. βάθος το καθένα; Ένας τσιμεντένιος όγκος δηλαδή μπροστά στα κύματα;
Είναι γεγονός ότι θα γίνει ένα σιντριβάνι στην περιοχή του ΝΟΚ στο παλιό καρνάγιο, και τι θα προσφέρει άραγε στους επισκέπτες ένα σιντριβάνι δίπλα στη θάλασσα;
Είναι αλήθεια ότι το λιμάνι θα χρησιμοποιηθεί για να φιλοξενούνται 25 τεράστια γιοτ;
Και τι θα ωφελήσει την πόλη μας, η θέα τους; Το ποσό της ενοικίασης ίσως;
Δεν ήμουν ποτέ κατά των αναπλάσεων της πόλης. Ίσα ίσα, επιβάλλονται πολλές φορές, αλλά σε κάθε ανάπλαση χρειάζεται όραμα και προσεχτικός σχεδιασμός από ευαίσθητους για το περιβάλλον σχεδιαστές. Σχεδιαστές που διαθέτουν αισθητική και αγάπη προς την πόλη και τους πολίτες. Αρχιτέκτονες με όραμα προς όφελος των κατοίκων και όχι των εργολάβων. Και ευτυχώς υπάρχουν σημαντικοί συμπατριώτες αρχιτέκτονες που έχουν διαπρέψει στο εξωτερικό και έχουν ενδιαφερθεί να προσφέρουν την άποψή τους.
Επί πλέον αναζήτησα με ενδιαφέρον, μέρος στα σχέδια όπου έχει προβλεφθεί να δημιουργηθεί χώρος για τον πολιτισμό. Δυστυχώς δεν βρήκα τίποτα.
Αναρωτιέμαι μιας και είμαι 75 χρόνια κάτοικος αυτής της πόλης, πόσοι από τους νέους ανθρώπους γνωρίζουν την ιστορία του λιμανιού μας, όταν ήταν γεμάτο ζωή και εμπορική κίνηση; Πόσοι νέοι γνωρίζουν τους ιστορικούς αγώνες που έχουν διαδραματιστεί εκεί από τους εργαζόμενους στο λιμάνι;
Ποιος νέος γνωρίζει ότι η πλατεία μπροστά από το Πανελλήνιο κάποτε ήταν ένας χώρος πολιτισμού με θεατρική σκηνή πάνω στην οποία γίνονταν με μεγάλη επιτυχία μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις;
Τι υπάρχει σε αυτό το master plan που να έχει σχέση με τον πολιτισμό και την ιστορία της πόλης, εκτός από τσιμεντοποίηση ενός μεγάλου μέρους της παραλίας και τουριστικής αξιοποίησης του λιμανιού για ιδιοκτήτες μεγάλων γιοτ;
Άραγε ποιο αξιοθέατο προτείνουν οι υπεύθυνοι για επίσκεψη, στους «χιλιάδες» τουρίστες που «θα έρθουν» με τα κρουαζιερόπλοια; Ίσως, αναρωτιέμαι, αν υπήρχε ένα Μουσείο που να έχει σχέση με την ιστορία της πόλης, του λιμανιού και της θάλασσας, δεν θα ενίσχυε την τουριστική ανάπτυξη;
Στις περισσότερες παραλιακές πόλεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό που έχουν παρόμοια θαλασσινή ιστορία υπάρχει ανάλογος πολιτιστικός χώρος. Γιατί όχι στο δικό μας λιμάνι;
Μέσα από όλους αυτούς τους προβληματισμούς, θυμήθηκα πριν λίγα χρόνια την πρόταση που είχε γίνει στην τότε Τοπική Αυτοδιοίκηση για δημιουργία ενός Ναυτικού Μουσείου στην παραλία. Η πρόταση είχε γίνει από τον μικροναυπηγό Παναγιώτη Σοφικίτη, ο οποίος πρόσφερε αφιλοκερδώς 35 ομοιώματα πλοίων που απεικόνιζαν όλη την ιστορία της Ελληνικής ναυπηγικής τέχνης από το 15ο π.Χ. αιώνα μέχρι σήμερα.
Όλα αυτά τα έργα ήταν δημιουργήματα δικά του και είχαν εκτεθεί το 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, το 2017 στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθήνας (Παλιά Βουλή) και το 2018 στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού.
Κατασκευασμένα με ακρίβεια και σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο της ναυπηγικής τέχνης, τα εκθέματα είχαν θαυμάσει για την αισθητική και τη λεπτομέρεια εκατοντάδες επισκέπτες, έλληνες και ξένοι.
Ακόμα και φέτος εκτίθενται για τα 200 χρόνια από το 21 στο Μεσολόγγι με οργάνωση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου Αθήνας 2 έργα του που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 21, η «Καρτερία» και η «Φρεγάτα Ελλάς» (εικόνα). www.sofikitisships.gr
Όλο αυτό το πολύτιμο και σημαντικό έργο ζωής, ο καλλιτέχνης συγκινημένος από την ανταπόκριση και το θαυμασμό των επισκεπτών και των υπεύθυνων των Μουσείων, το πρόσφερε στην πόλη μας για να φιλοξενηθεί σε ένα ναυτικό μουσείο κοντά στο λιμάνι που θα ήταν πόλος έλξης και για τους κατοίκους και τους τουρίστες.
Σε όλες εκείνες τις εκθέσεις, ακούστηκαν δημοσίως λόγια μεγάλα, γεμάτα υποσχέσεις, για τη σίγουρη δημιουργία Μουσείου που θα φιλοξενήσει όλα αυτά τα έργα, μαζί με το αρχείο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου που τα συνόδευαν. Θυμάμαι, το 2018 στα εγκαίνια ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος εντυπωσιασμένος και θαυμάζοντας τα εκθέματα, πρότεινε να γίνει Μουσείο Ναυπηγικής Τέχνης στο πρώην Γυμνάσιο Παραλίας, νυν εικαστικό σχολείο της ΦΑΡΙΣ, μιας και στο πίσω μέρος ήταν παλιά καρνάγιο, Οι υποσχέσεις πήγαιναν κι έρχονταν και παρέμεναν στο συρτάρι.
Στη συνέχεια, κάνοντας άλλη μια προσπάθεια να επιτύχει αυτό το μεγαλόπνοο έργο κάναμε πρόταση για το νεοκλασικό κτίριο (Φαρών και Ασίνης) ιδιοκτησίας του Δήμου, ιδανικό για Μουσείο μιας και βρίσκεται 50 μέτρα από το λιμάνι.
Το κτίριο παλιότερα στέγαζε τα γραφεία ΔΕΠΑΚ ή μετέπειτα ΦΑΡΙΣ. Δυστυχώς, όμως, ο τότε Δήμαρχος και νυν Περιφερειάρχης το είχε νοικιάσει προς 700 ευρώ σε κάποιον για να γίνει ξενοδοχείο. Μέχρι τώρα βέβαια δεν έχει γίνει τίποτα, παραμένει άδειο και έρημο.
Ακόμα αναρωτιέμαι ποιο το όφελος της πόλης από την ενοικίαση των 700 ευρώ;
Αυτό το δημοτικό κτίριο, δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί διαφορετικά;
Οπότε η πρόταση της προσφοράς παρέμεινε στο συρτάρι για χρόνια, γιατί όπως δυστυχώς καταλήγουμε, δεν ενδιαφέρει κανέναν η ιστορία και ο πολιτισμός αυτής της πόλης, αν δεν μεσολαβούν εργολάβοι και τεχνοκράτες.
Και επειδή μου αρέσει να προκαλώ, πάντα με καλή πρόθεση και πολύ αγάπη και ενδιαφέρον για την πόλη μου και τον πολιτισμό της, απευθύνομαι και πάλι στους υπεύθυνους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης, που πολύ πιθανόν κάποιοι να μην γνωρίζουν την ιστορία της προσφοράς,
Επαναφέρουμε την πρόταση της προσφοράς αυτού του πολύτιμου έργου ζωής, (που ευτυχώς εμπλουτίζεται συνεχώς) και τη δημιουργία ενός Ναυτικού Μουσείου που θα τα φιλοξενήσει. Ένα Μουσείο που σίγουρα θα κοσμήσει το λιμάνι και θα αποτελέσει ένα μοναδικό πολιτιστικό στοιχείο το οποίο θα βοηθήσει στην τουριστική ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης της πόλης μας.
Εύχομαι επίσης, να εισακουστούν οι ενστάσεις πολλών ειδικών για τα μελανά σημεία του master plan, να ακυρωθεί η τσιμεντοποίηση της αμμουδιάς και να βελτιωθεί το σχέδιο ανάπλασης του λιμανιού και της παραλίας προς όφελος των πολιτών και της πόλης μας.
Η συστράτευση όλων των πολιτών είναι αναγκαία!
Με εκτίμηση και αγάπη για την πόλη μας
Λέττα Πετρουλάκη-Σοφικίτου
Πρόεδρος Πειραματικής Σκηνής Καλαμάτας
