"Ο αγώνας για όλα τα κρίσιμα προβλήματα δεν παίρνει καμιά αναβολή" - "Διαβασμένος" και καλά προετοιμασμένος ο ΓΓ του ΚΚΕ για τα Μεσσηνιακά θέματα
Οι άνθρωποι του μόχθου που αγανακτούν να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, στους αγώνες, στο κίνημα, τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας μιλώντας στην Καλαμάτα στην εκδήλωση της ΚΟ Μεσσηνίας στο κλειστό γήπεδο «Τέντα». Σημείωσε πως ο αγώνας για όλα τα κρίσιμα προβλήματα δεν παίρνει καμιά αναβολή. Στο στόχαστρο πρέπει να βάλει τους κύριους υπεύθυνους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, το κράτος και το σύστημά τους.
Να επισημάνουμε πως ο κ.Κουτσούμπας ήταν καλά προετοιμασμένος για τα θέματα Μεσσηνιακού ενδιαφέροντος αφού έκανε ιδιαίτερες αναφορές σε πολλά ζητήματα που απασχολούν την τοπική κοινωνία, αφού είχε προηγηθεί η επίσκεψη την περασμένη εβδομάδα του Βουλευτή Καραθανασόπουλου που "έφτιαξε φάκελο" για να γίνουν οι σημερινές αναφορές.
Οπως είπε, το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ δεν είναι γενικό και αφηρημένο. Είναι προσωπικό και συγκεκριμένο και αφορά τον καθένα και την καθεμιά που κατανοεί πως ο αγώνας για όλα τα καυτά και επείγοντα προβλήματα δεν μπορεί να περιμένει.
Υπογράμμισε ότι καμιά αναβολή δεν μπορεί να πάρει ο αγώνας για την υγεία του λαού, ο αγώνας στους χώρους δουλειάς για το μεροκάματο και τα δικαιώματα, ο αγώνας για την επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών, των μικρών επαγγελματιών όπως και ο αγώνας για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Στην εκδήλωση έκαναν παρεμβάσεις οι Αργύριος Σμυρνής, πλοίαρχος ΛΣ (ε.α.), Αμαλία Μπεσμπέα, φλόλογος, εκπαιδευτικός στο 2ο ΕΛ Καλαμάτας, Κώστας Αποστολόπουλος, αγρότης, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πελοποννήσου και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Χανδρινού και Βαγγέλης Μπάκας, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας και αθλητής υπερμαραθώνιων αποστάσεων.
H oμιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα
«Το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ μεταφέρεται απ’ άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, για να φτάσει στα χέρια των εργατών, των ανθρώπων του μόχθου που ανησυχούν, αγανακτούν και δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση, που αναζητούν και προβληματίζονται για τη διέξοδο.
Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε και δω στην Καλαμάτα, στη Μεσσηνία, ανεξάρτητα τι πολιτικές επιλογές έκαναν μέχρι χτες, ποια κόμματα στήριξαν.
Σήμερα, όμως, μπορούν να αξιοποιήσουν την πείρα τους. Μια πείρα που επιβεβαιώνει ξανά και ξανά πως δεν υπάρχουν "σωτήρες", ούτε "ατομικές λύσεις", υπάρχει η συλλογική αγωνιστική δράση που επιβεβαιώνει τελικά πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό.
Σε όλους αυτούς απευθυνόμαστε να σκεφτούν πως η ζωή τούς φέρνει μπροστά σε μια σημαντική επιλογή που ή δεν είχαν ακόμη σκεφτεί ή μπορεί και να είχαν απορρίψει: Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, στους αγώνες, στο κίνημα.
Είναι η επιλογή που θα βάλει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο και την εξουσία του και θα δυναμώσει τη συζήτηση, που έτσι κι αλλιώς γίνεται ανάμεσα στους εργαζόμενους και χρειάζεται να δυναμώσει, για τη διέξοδο, την προοπτική για τον λαό.
Μια συζήτηση που φέρνει συνεχώς στην επιφάνεια τις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Ενός κοινωνικού συστήματος, στο οποίο η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών βρίσκει μόνιμα μπροστά της τον τοίχο, το εμπόδιο, που ορθώνει το καπιταλιστικό κέρδος.
Αυτός είναι ο λόγος που οι νέες γενιές εργαζομένων, στην εποχή της ψηφιακής εποχής, ενώ έχουν περισσότερα εφόδια, δουλεύουν με χειρότερους όρους από τις προηγούμενες γενιές.
Αυτός είναι ο λόγος που, ενώ η ρομποτική αξιοποιείται πλέον στην ιατρική, το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει γίνει ξανά σύστημα μιας νόσου, αφήνοντας χωρίς διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη.
Αυτός είναι ο λόγος που, ενώ η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, οι κάτοικοι ολόκληρων περιοχών παραμένουν απροστάτευτοι από τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές, τους σεισμούς.
Αυτός είναι τελικά ο λόγος που βολοδέρνουμε από την καπιταλιστική κρίση στην καπιταλιστική ανάπτυξη και πάλι απ’ την αρχή, με τους εργαζόμενους, τον λαό, να φορτώνονται συνεχώς και νέα βάρη, να μετρούν ολοένα και μεγαλύτερες απώλειες.
Από παντού προβάλλει ο λόγος και ταυτόχρονα το εμπόδιο, που πρέπει να φύγει από τη μέση για να ανοίξουμε το δρόμο για την πραγματική ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Για να ζήσουμε τελικά όπως αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.
Και στο ερώτημα που πολλοί καλοπροαίρετα διατυπώνουν, αν μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που απαντά ευθέως και χωρίς περιστροφές: ΝΑΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Διατυπώνουμε κι εμείς όμως με τη σειρά μας, ένα ερώτημα: Υπάρχει, αλήθεια, σήμερα ένα πολιτικό κόμμα απ’ αυτά που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία που να έχει σχέδιο που να ανταποκρίνεται πραγματικά στις προσδοκίες των λαϊκών οικογενειών να ζήσουν χωρίς άγχος και ανασφάλεια;
Να μπορούν, έστω σε μια προοπτική, να έχουν μια σταθερή δουλειά με έναν καλό μισθό, να μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους χωρίς να πληρώνουν συνεχώς και ακριβά για τη μόρφωσή τους, για την υγεία τους;
Να μπορούν, με λίγα λόγια, να έχουν τα αυτονόητα; Σε μια εποχή που τα αυτονόητα βαφτίζονται "πολυτέλεια";
Κανένα από τα αστικά κόμματα δεν έχει τέτοιο σχέδιο και ούτε θα μπορούσε να έχει. Γιατί το σχέδιό τους, με ορισμένες παραλλαγές βέβαια, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των λίγων, των καπιταλιστών. Γι' αυτό και είναι ασφυκτικό για τις λαϊκές ανάγκες.
Τέτοια πρόταση - σχέδιο έχει μόνο το ΚΚΕ το οποίο δίνει απάντηση στο ερώτημα τι πρέπει να γίνει και πώς μπορούμε να τα καταφέρουμε για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Κι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βαδίσουμε στον δρόμο της ανατροπής του πραγματικού εχθρού, της σύγχρονης δικτατορίας του κεφαλαίου και να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ δεν είναι γενικό και αφηρημένο.
Είναι προσωπικό και συγκεκριμένο και αφορά τον καθένα και την καθεμιά που κατανοεί πως ο αγώνας για όλα τα καυτά και επείγοντα προβλήματα δεν μπορεί να περιμένει, να αναβάλλεται, να μετατίθεται για το μέλλον. Καμιά αναβολή δεν μπορεί να πάρει ο αγώνας για την υγεία του λαού, που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια ζει με την αγωνία, τον τρόμο που γεννά η πανδημία.
Κι όταν μιλάμε για την υγεία του λαού, μιλάμε και για τον αναγκαίο εμβολιασμό και για τα μέτρα προστασίας στους κρίσιμους χώρους και για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Όλα αυτά, δηλαδή, που η ίδια η πείρα της πανδημίας έχει αποδείξει ότι είναι εξίσου αναγκαία για να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα αυτή η περιπέτεια.
Όμως, ταυτόχρονα, ένας αναγκαίος εμβολιασμός πρέπει να στηρίζεται στην οργάνωση ενός εμβολιαστικού προγράμματος με ιατρικό έλεγχο, φαρμακοεπαγρύπνηση, ουσιαστική και προσωποποιημένη ενημέρωση του λαού, με ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους κρίσιμους χώρους, όπως είναι οι χώροι δουλειάς, με μαζικά διαγνωστικά τεστ για όλους με ευθύνη των επιχειρήσεων, με αραίωση των τμημάτων και όχι συγχωνεύσεις στα σχολεία και τις σχολές, με μέσα μαζικής μεταφοράς με πυκνά δρομολόγια και αύξηση του στόλου τους.
Με ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας που για τη Μεσσηνία σημαίνει: Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας για να μπορεί να λειτουργεί πλήρως για όλες τις ασθένειες, να σταματήσει να είναι μίας νόσου, να απεμπλακεί από τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού, με ανάπτυξη νέων εμβολιαστικών κέντρων στον νομό και στελέχωση αυτών που λειτουργούν ήδη.
Με ενίσχυση του δημόσιου συστήματος με υποδομές και προσωπικό, για να μπορούν να λειτουργούν πλήρως τα Κέντρα Υγείας σε όλη τη Μεσσηνία, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες των κατοίκων της πόλης και των χωριών, αλλά και με επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας για να βρεθούν απλές κλίνες και κλίνες ΜΕΘ, ώστε και το Νοσοκομείο της Καλαμάτας να μην υποχρεώνεται να αναστέλλει τα τακτικά χειρουργεία και τα ιατρεία, την ίδια ώρα που μεγάλη ιδιωτική πολυκλινική λειτουργεί απρόσκοπτα και με αυξημένη πελατεία.
Η αναγκαιότητα για περισσότερες ΜΕΘ για να σωθούν ανθρώπινες ζωές φωνάζει από παντού, από τις έρευνες όλων των επιστημόνων ακόμα και συνεργατών της κυβέρνησης για τους αυξημένους θανάτους εκτός ΜΕΘ, οι οποίες διαψεύδουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό, συνολικά την κυβέρνηση που τις θεωρεί "πολυτέλεια".
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συνδρομή βέβαια των ΜΜΕ, έχει επιλέξει να επικεντρώνει στον αναγκαίο εμβολιασμό και την υποχρεωτικότητά του, γιατί κάθε άλλο μέτρο για την πανδημία κοστίζει ακριβά στο σύστημα.
Ένα σύστημα, που βάζει στη ζυγαριά την υγεία του λαού και τα κέρδη των ιδιωτικών ομίλων Υγείας. Ακόμα όμως και ο αναγκαίος εμβολιασμός σκοντάφτει στην απουσία ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας. Ένα σύστημα Υγείας όπου η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με ένα μεγάλο δίκτυο υποδομών και γιατρών, θα μπορούσε να είχε πάρει πάνω της τον εμβολιασμό και να τον είχε ήδη ολοκληρώσει, γιατί ταυτόχρονα θα είχε λύσει και το ζήτημα της ολοκληρωμένης προσωποποιημένης ενημέρωσης και της πρόληψης και της παρακολούθησης των εμβολιασμένων.
Η ζυγαριά γέρνει σταθερά υπέρ των κερδών της Ιδιωτικής Υγείας ακόμα και τώρα, μέσα στην πανδημία, που τα κοράκια στην Υγεία συνεχίζουν να θησαυρίζουν, ενώ μπαίνουν και σε εφαρμογή τα σχέδια για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ ακόμα και με κλείσιμο νοσοκομείων, όπως έχει προαναγγείλει ο Μητσοτάκης.
Τα σπασμένα της εμπορευματοποίησης της Δημόσιας Υγείας, που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, πληρώνουν εδώ και χρόνια, πολύ περισσότερο τώρα μέσα στην πανδημία, οι λαϊκές οικογένειες και δω στη Μεσσηνία.
Όλοι τους, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν σημαία τους τη δήθεν αρμονική συνύπαρξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας που έφερε τα δημόσια νοσοκομεία, συνολικά τις δημόσιες δομές Υγείας, σε αυτά τα χάλια.
Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει ότι βγαίνει στα κεραμίδια για την πανδημία και τα μέτρα προστασίας που πρέπει να παρθούν. Λέει μάλιστα πως "παρά τις επιμέρους διαφορές διαμορφώνεται ένα κοινό μέτωπο λογικής για άμεσα μέτρα προστασίας ανάμεσα στους φορείς και τα πολιτικά κόμματα».
Η λογική όμως σε συνθήκες πανδημίας λέει να ανοίξουν τα νοσοκομεία που έκλεισε η ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ τα κράτησε κλειστά, και τώρα θα μπορούσαν να συμβάλουν τα μέγιστα στην πανδημία.
Η λογική λέει να επιταχθούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις τα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία, οι ιδιωτικές κλινικές και όχι να παζαρεύεις μαζί τους το ύψος της αποζημίωσης, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η λογική λέει οι νοσοκομειακοί γιατροί να δουλεύουν με ανθρώπινες συνθήκες και όχι με τα 65ωρα που προσπάθησε να τους επιβάλει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και τέλος, η απλή λογική ενός λαού είναι πως πρέπει να βρεθεί απέναντι από την κυβέρνηση της ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάθε τρεις και λίγο, τής προσφέρει σανίδα σωτηρίας, πότε με τις προτάσεις του για υπουργούς Υγείας κοινής αποδοχής, πότε με τη συναίνεσή του για να μη διαταραχθεί δήθεν η κοινωνική συνοχή.
Όμως, μόνο όταν διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή, όταν οι εργαζόμενοι τα λαϊκά στρώματα περάσουν απέναντι από τις κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν την υγεία του λαού με τη λογική του "κόστους - οφέλους", θα μπορέσουν να υπερασπίσουν και το δικαίωμά τους στην Υγεία.
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Καμιά αναβολή δεν μπορεί να πάρει στους χώρους δουλειάς ο αγώνας για το μεροκάματο, τα εργατικά δικαιώματα που έχουν πιάσει πάτο, ο αγώνας για να μείνει στα χαρτιά ο νόμος Χατζηδάκη, που μας οδηγεί σε εργασιακή ζούγκλα, περιορίζει τη συνδικαλιστική δράση.
Απόδειξη οι εργαζόμενοι της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, της "efood" και αλλού, που δεν ανέβαλαν τον αγώνα, πάλεψαν, και αδρανοποίησαν αυτό το αντεργατικό τερατούργημα.
Θα μπορούσε βέβαια κανείς να πει πως σε μια περιοχή, όπως η Μεσσηνία -η οποία αποτελεί τουριστικό προορισμό, δημιουργούνται νέες ξενοδοχειακές μονάδες δίπλα στις παλιές και εκτοξεύεται κάθε καλοκαίρι η επισκεψιμότητα- η μεγάλη εργοδοσία έχει προ πολλού εφαρμόσει τον νόμο Χατζηδάκη.
Εδώ, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Τουρισμού γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει υπερεντατικοποίηση της εργασίας, όταν για παράδειγμα την τελευταία τουριστική περίοδο, στις 5άστερες μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, οι περίπου 10 καμαριέρες έβγαζαν δουλειά για 30 και 40. Έφταναν να καθαρίζουν η καθεμιά έως και 27 δωμάτια τη μέρα.
Εδώ έχουν καταρριφθεί ένα προς ένα τα επιχειρήματα της κυβέρνησης και του Χατζηδάκη ότι δήθεν οι εργαζόμενοι θα διαπραγματεύονται με τον εργοδότη αν τελικά θα δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα.
Οι 14 ώρες δουλειάς την μέρα, που έφταναν να δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, δεν ήταν αποτέλεσμα καμιάς διαπραγμάτευσης. Κι αυτό το ξέρουν και τα μικρά παιδιά εδώ στην Καλαμάτα.
Στον κλάδο του Τουρισμού έχει συσσωρευτεί μεγάλη εμπειρία και πολιτική πείρα, για όλα όσα διακινήθηκαν από τα άλλα κόμματα, εδώ και μια δεκαετία, για την "ανάπτυξη" -την καπιταλιστική ανάπτυξη εννοείται- δηλαδή την ανάπτυξη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον χώρο.
Μαζί με την περιβόητη "ανάπτυξη" επανέρχεται κάθε φορά και η γνωστή θεωρία της "πίτας". Να βάλουμε όλοι πλάτη, δηλαδή, οι εργαζόμενοι για να μεγαλώσει η πίτα μπας και πάρουμε κι εμείς ένα κομμάτι κάποια στιγμή.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τον κλάδο του Τουρισμού, αυτό το «τουριστικό θαύμα», όπως λένε, ακούμε ότι το ένα ρεκόρ σπάει το προηγούμενο: Ρεκόρ αφίξεων, ρεκόρ τζίρου, ρεκόρ χρονικής διάρκειας της σεζόν.
Ο καθένας καταλαβαίνει πως η «πίτα» για το τουριστικό κεφάλαιο όλο και μεγαλώνει, αλλά οι εργαζόμενοι όμως πρέπει να αποδεχτούν ότι θα έρχεται κάποιος και θα κλέβει την πίτα που αυτοί με τον ιδρώτα τους έφτιαξαν. Και κάποιος άλλος θα τους δίνει καμιά φορά κι από ένα μικρό κομματάκι αν δεν τους αφήνει τελείως νηστικούς.
Τώρα όμως, είναι η ώρα και οι εργαζόμενοι να κάνουν λογαριασμό: Τι όφελος είχαν από αυτού του είδους την ανάπτυξη;
Ένα μεροκάματο στην καλύτερη, για να βγει ο χρόνος, με δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ και χρέη να φουσκώνουν συνεχώς. Θησαύρισαν οι tour operators, οι ακτοπλοϊκές, οι αεροπορικές εταιρείες, οι μεγαλοξενοδόχοι!
Και όταν ξέσπασε η πανδημία αυτοί ξαναπήραν την πίτα ολόκληρη και οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στις αναστολές, στην ανεργία χωρίς εισόδημα! Έμειναν με τα ψίχουλα…
Τι έμεινε στην πατρίδα μας, αλλά και εδώ στην Καλαμάτα, σε ολόκληρη τη Μεσσηνία, από αυτή την καπιταλιστική ανάπτυξη; Έμεινε καμιά υποδομή πολιτικής προστασίας;
Πυροσβεστική υποστελεχωμένη με μέσα πυρόσβεσης λειψά και απαρχαιωμένα, τα είδαμε στη Μεσσηνία και αυτό το καλοκαίρι.
Έγιναν αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά έργα; Θωρακίστηκε μήπως το σύστημα Υγείας;
Ο προσανατολισμός όλων των έργων υποδομής είναι η εξυπηρέτηση του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου, η μετατροπή της Καλαμάτας σε "ουδέτερη πόλη", "έξυπνη πόλη".
Με την "πράσινη μετάβαση" καμιά σχέση να μην έχει με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Ακόμα παλεύουν οι αγρότες και οι κάτοικοι των χωριών της Μεσσηνίας να μαζέψουν τα κομμάτια τους από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού.
Ακόμα τα δημόσια κτίρια, ιδιαίτερα τα σχολεία, σε μια πόλη που ξέρει τι σημαίνει ένας καταστροφικός σεισμός, δεν έχουν την απαραίτητη αντισεισμική θωράκιση. Πέντε χρόνια μετά τις μεγάλες πλημμύρες στην Καλαμάτα, με τις μεγάλες καταστροφές και τους νεκρούς, δεν έχει προχωρήσει κανένα έργο υποδομής.
Ποιος τελικά έχει όφελος από μια τέτοια ανάπτυξη;
Για αυτό κάθε φορά πρέπει να ρωτάμε: Ανάπτυξη για ποιον; Για τα μονοπώλια ή για τον λαό;
Κι εμείς οι κομμουνιστές απαντάμε: Ανάπτυξη για τον λαό, με τον ίδιο να κάνει κουμάντο στην οικονομία και την κοινωνία.
Φίλες και φίλοι,
Καμιά αναβολή δεν μπορεί να πάρει ο αγώνας για τη στήριξη και επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών που είναι αντιμέτωποι με το υψηλό κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές διάθεσης των προϊόντων τους ή οι καλλιέργειές τους επλήγησαν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως οι αγρότες της Μεσσήνης.
Όπως και ο αγώνας για την επιβίωση των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, που στα σπασμένα των προηγούμενων χρόνων προστέθηκαν κι αυτά της πανδημίας.
Σε τελική ανάλυση, δεν μπορεί να αναβάλλεται για μετά ο κοινός συντονισμός, η κοινή πάλη των εργαζομένων με τους βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες που όλοι βράζουν τελικά στο ίδιο καζάνι, έχουν κοινά προβλήματα και κοινός πρέπει να είναι ο αγώνας για την αντιμετώπισή τους.
Καμιά αναβολή, επίσης, δεν μπορεί να πάρει και εδώ ο αγώνας για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, από τις δήθεν αμυντικές συμφωνίες με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ένα ορμητήριο πολέμου.
Ιδιαίτερα εδώ στην Καλαμάτα υλοποιείται η Συμφωνία για το Διεθνές Κέντρο Αεροπορικής Εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας. Μια συμφωνία που δημιουργεί στην ουσία, ένα υπερΝΑΤΟικό αεροπορικό κέντρο εκπαίδευσης, ιδιοκτησίας μιας ιδιωτικής ισραηλινής εταιρείας που το κυρίαρχο στοιχείο της λειτουργίας της είναι η αύξηση της κερδοφορίας της, με ό,τι επιπτώσεις έχει αυτό στην εκπαίδευση των πιλότων, αλλά και την ασφάλεια της περιοχής.
Παρά την κοκορομαχία ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιου από τους δύο η συμφωνία ήταν πιο "ασύμφορη", ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΝΔ, ούτε τα άλλα αστικά κόμματα διαφωνούν επί της ουσίας με τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική επιθετική βάση εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε βάρος των λαών.
Άλλωστε οι μπίζνες με το "κράτος-δολοφόνο" του Ισραήλ είχαν απογειωθεί επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και αναβαθμίζει αυτή τη συνεργασία.
Φίλες και φίλοι,
Ο αγώνας για όλα τα κρίσιμα προβλήματα δεν παίρνει καμιά αναβολή. Στο στόχαστρο πρέπει να βάλει τους κύριους υπεύθυνους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, το κράτος και το σύστημά τους.
Προκειμένου να παγιδέψουν για άλλη μια φορά τον λαό, όλοι τους εμφανίζονται τώρα με νέο -υποτίθεται- προσωπείο, αυτό της "προόδου". Το οποίο φοριέται πολύ τελευταία από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το ΠΑΣΟΚ που αναβαπτίστηκε από τα επιτελεία του συστήματος, μέχρι την κυβέρνηση της ΝΔ.
Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη γνωστή καραμέλα της δήθεν προοδευτικής διακυβέρνησης, και από την άλλη η ΝΔ, η οποία διεκδικεί τον τίτλο του προοδευτικού κόμματος όπως είπε πρόσφατα ο Μητσοτάκης.
Έλεος πια! Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε!
"Πρόοδος", λέει ο Μητσοτάκης, "είναι η αλλαγή, η δυνατότητα προσαρμογής σε έναν κόσμο που αλλάζει". Τι σημαίνει αυτό που λέει η ΝΔ για τους εργαζόμενους, τον λαό;
Να προσαρμόσουν τα δικαιώματα, τις απαιτήσεις, τις ανάγκες τους στα μέτρα των κερδών του κεφαλαίου. Γιατί αυτό είναι ο καπιταλισμός, κέρδη για το κεφάλαιο.
Το οποίο κεφάλαιο έχει ανάγκη: Και από την ψηφιακή επανάσταση για να προχωρήσουν χωρίς εμπόδια οι επενδύσεις του… και από το άλλοθι της κλιματικής αλλαγής για να τρέξουν οι πράσινες μπίζνες του, με πρόσχημα πάντα την προστασία του περιβάλλοντος.
Η πρόοδός τους είναι ταυτισμένη με την καπιταλιστική κερδοφορία.
Είναι τόσο μεγάλη η κοροϊδία που ο Μητσοτάκης φτάνει στο σημείο να λέει πως "πρόοδος είναι η μείωση των ανισοτήτων" και ότι η μεγαλύτερη ανισότητα είναι "ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δουλειά και σε αυτούς που δεν έχουν", γι' αυτό λέει ανάπτυξη που θα φέρει τάχα δουλειές!
Τις είδαμε τις δουλειές. Τα είδαμε και τα δικαιώματα.
Μόνο που η μεγαλύτερη ανισότητα, που κανείς από αυτούς δεν ακουμπά, είναι ανάμεσα στους παραγωγούς του πλούτου, την πλειοψηφία δηλαδή του λαού και σ’ αυτούς που τελικά τον κλέβουν, δηλαδή μια χούφτα παράσιτα! Κι έτσι αυτή η ανισότητα μεγαλώνει διαρκώς.
Ας αφήσουν λοιπόν αυτά που ξέρουν. Δεν μπορούν πλέον άλλο να μας κοροϊδέψουν!
Από κοντά κι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανέσυρε τα περί "προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης", μπας και συγκινήσει τον απλό κόσμο του ΠΑΣΟΚ που μεγάλωσε με αυτά τα συνθήματα.
"Δεν μπορείς να είσαι και με την προοδευτική δημοκρατική παράταξη και με τη Δεξιά", ψελλίζει χωρίς ντροπή. Δεν κοιτάζεται όμως κανείς τους στον καθρέφτη όταν τα ξεστομίζουν αυτά.
Από πού κι ως πού είσαι με την πρόοδο και απέναντι από τη "δεξιά", όταν ψηφίζεις τα νομοσχέδιά της; Όταν στηρίζεις το Ταμείο Ανάκαμψης, τη νέα θηλιά στο λαιμό του λαού; Όταν από κοινού στηρίζεις την εξωτερική και δήθεν αμυντική πολιτική, όπως λέει ο Μητσοτάκης, που ενισχύει δήθεν τη θέση της Ελλάδας σε επικίνδυνο περιφερειακό παίκτη; Κι όταν μιλάμε για παίκτες εννοούμε τους εγχώριους μονοπωλιακούς ομίλους.
Μπορείς να μιλάς εν ονόματι τις προόδου και της δημοκρατίας, με μέτωπο τη "δεξιά", όταν έχεις συγκυβερνήσει με την ακροδεξιά;
Εδώ ταιριάζει αυτό που λέει ο λαός μας: "Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα". ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν για το ποιος είναι ο καλύτερος εκφραστής της "προοδευτικής" διακυβέρνησης, κακοποιώντας την έννοια της προόδου.
Όμως πρόοδος σημαίνει να προχωράς μπροστά, να βελτιώνεις τη ζωή σου. Πρόοδος είναι τα παιδιά σου να ζουν καλύτερα από σένα, από τις προηγούμενες γενιές.
Ποια πολιτική, ποιας αστικής κυβέρνησης, όπως κι αν αυτή βαφτιστεί και με όποιες κυβερνητικές συνεργασίες και σχήματα, μπορεί να το εξασφαλίσει αυτό;
Απολύτως καμία απ’ αυτές.
Ποια κυβέρνηση στον καπιταλισμό μπορεί να εξασφαλίσει ότι στην εποχή της ονομαζόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης" τα νέα παιδιά και θα δουλεύουν λιγότερο και θα αμείβονται καλύτερα και θα απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου Υγεία, Παιδεία, θα ζουν σε ένα ανθρώπινο και πολιτισμένο περιβάλλον;
Καμία!
Μόνο μια κυβέρνηση που θα είναι εκτελεστικό όργανο μιας λαϊκής πλειοψηφίας και της εργατικής εξουσίας της μπορεί πραγματικά να τα κάνει αυτά.
Μια εργατική - λαϊκή διακυβέρνηση που θα έχει για πρόγραμμά της την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Σε αυτή βεβαίως την κυβέρνηση το ΚΚΕ θα έχει τη δική του θέση.
Αυτή η εργατική - λαϊκή πλειοψηφία είναι που θα μπει μπροστά και θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό!
Ο σοσιαλισμός όντως είναι σήμερα η πραγματική πρόοδος!».
