Τους λόγους που οδήγησαν στην κατάργηση του πανηγυριού της Υπαπαντής το 2010 εξηγεί ο πρώην περιφερειάρχης Πελοποννήσου και τότε Δήμαρχος Καλαμάτας. Παράλληλα, υποστηρίζει τη στήριξη ιστορικών πανηγυριών όπως της Μεσσήνης, της Τεγέας και του Μυστρά, και επισημαίνει ότι πρέπει να εκσυγχρονιστούν, ενώ για το πανηγύρι της Υπαπαντής και την επαναφορά του κρατά επιφυλάξεις, υποστηρίζοντας ότι δεν το έχει ανάγκη η πόλη. Αναλυτικά τι αναφέρει ο Παναγιώτης Νίκας:
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ
“Πριν από δεκατέσσερα χρόνια καταργήθηκε ουσιαστικά το πανηγύρι, που οργανωνόταν στην Καλαμάτα στα πλαίσια της γιορτής της Υπαπαντής, ύστερα από την ομόφωνη απόφαση της τότε δημαρχιακής επιτροπής, του δημοτικού συμβουλίου Καλαμάτας και προφανώς των γραπτών και θετικών εισηγήσεων για κατάργησή του, από το επιμελητήριο, τον εμπορικό σύλλογο και τον σύλλογο των επαγγελματοβιοτεχνών. Τί είχε, όμως, συμβεί;
Επειδή υπήρξαν καταγγελίες και ενδείξεις για συναλλαγή μεταξύ δημοτικών υπαλλήλων και φερομένων ως εκπροσώπων των μικροπωλητών, όσον αφορά στη διαχείριση των αδειών για τις θέσεις εγκατάστασης, ορίστηκε διαπαραταξιακή επιτροπή από δημοτικούς συμβούλους, για να επιβλέψει την απαρέγκλιτη εφαρμογή του Νόμου, δηλαδή την πραγματοποίηση κλήρωσης μεταξύ των αιτούντων μικροπωλητών για τις θέσεις του πανηγυριού. Και τότε έγινε ο κακός χαμός, με προπηλακισμούς και τραμπουκισμούς κατά αιρετών και δημοτικών υπαλλήλων, αλλά και μερική καταστροφή του εξοπλισμού της δημοτικής αίθουσας, όπου διεξαγόταν η διαδικασία, επειδή σε φερόμενους ως εκπροσώπους των μικροπωλητών δεν άρεσε ή δεν συνέφερε η δημόσια διαδικασία της κλήρωσης των θέσεων.
Το θέμα, όμως, δεν έληξε με την τεκμηριωμένη και συναινετική απόφαση κατάργησης του πανηγυριού. Για δεκαπέντε περίπου ημέρες οι φερόμενοι ως εκπρόσωποι των μικροπωλητών είχαν εγκαταστήσει έξωθεν του Δημαρχείου μεγάφωνα και απειλούσαν ή εξύβριζαν τον τότε Δήμαρχο, δημοτικοί σύμβουλοι συκοφαντήθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν στα δικαστήρια από μηνυτήριες αναφορές, όπου προφανώς αθωώθηκαν, διμοιρία των ΜΑΤ κατέβηκε από την Τρίπολη για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης αυτοδικίας, λαϊκιστές πολιτικοί έκαναν τις ψηφοθηρικές παρεμβάσεις τους, συντασσόμενοι με την παρανομία, και άλλα πολλά, εξωφρενικά και κωμικοτραγικά για ευνομούμενη πολιτεία. Όμως, ο Δήμος, με τη συνδρομή των παραγωγικών τάξεων και φυσικά της Αστυνομικής Διεύθυνσης, άντεξε την πίεση και επέβαλε την συναινετική απόφασή του.
Συνοπτικά, τα επιχειρήματα της κατάργησης του πανηγυριού ήταν η ομόφωνη βούληση ΣΤΗΡΙΞΗΣ του στεγασμένου εμπορίου και γενικά του κόσμου των επιχειρήσεων, η απαράδεκτη εικόνα του πανηγυριού από λειτουργική και αισθητική άποψη και το μικρό οικονομικό όφελος για τον Δήμο, σε σχέση με την σημαντική οικονομική ζημία για την περιοχή. Επιπλέον, το γεγονός πως στην Καλαμάτα λειτουργεί αγορά- παζάρι, κάθε Πέμπτη (Αγία Τριάδα), η συμβολή στην αντιμετώπιση της παραοικονομίας, η απασχόληση πολλών δημοτικών υπαλλήλων, ιδιαίτερα την ημέρα της γιορτής, όπως και άλλα επιχειρήματα, οδήγησαν στην συγκεκριμένη απόφαση κατάργησης. Όλα τα παραπάνω, όπως σχετικά έγγραφα, αγορεύσεις, θέσεις και αποφάσεις δημοτικών συλλογικών οργάνων και φορέων, μπορεί εύκολα να αναζητηθούν από τον κάθε δημότη στο διαδίκτυο.
Να καταργηθούν λοιπόν τα πανηγύρια; Θεωρώ ότι τα καταργεί σιγά-σιγά η ραγδαία εξέλιξη της ζωής. ΄Ετσι, το ηλεκτρονικό εμπόριο, τα POS, η ευελιξία του στεγασμένου εμπορίου, αλλά και οι υγιειονομικοί και οικονομικοί έλεγχοι, δημιουργούν τα νέα δεδομένα, που αποκλείουν παράγκες και προχειρότητες. Υπάρχουν, όμως, τα ιστορικά, διαχρονικά και μεγάλα πανηγύρια στην Πελοπόννησο, όπως αυτά της ΤΕΓΕΑΣ, του ΜΥΣΤΡΑ ή της ΜΕΣΣΗΝΗΣ, τα οποία επιβάλλεται να υποστηριχθούν τεχνικά και οικονομικά, να εκσυγχρονισθούν και να αποτελούν γεγονότα προβολής προϊόντων, υπηρεσιών και τοπικού ή ευρύτερου πολιτισμού, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την εξωστρέφεια. Το 2022, είχε ξεκινήσει η προσπάθεια στήριξης και εκσυγχρονισμού των ιστορικών πανηγυριών, που απέδωσε καρπούς. Αυτό πρέπει να συνεχισθεί.
Συμπερασματικά, η Καλαμάτα, με τον πολιτισμό της, την συνεχώς αυξανόμενη εμπορική της κίνηση και τη θετική της πορεία, δεν έχει ανάγκη το συγκεκριμένο πανηγύρι, ούτε βέβαια η πολιούχος ΥΠΑΠΑΝΤΗ το απαιτεί.
Ο Δήμος και η Περιφέρεια έχουν βεβαίως την αρμοδιότητα της απόφασης, το επιμελητήριο και ο εμπορικός σύλλογος τον κρίσιμο εισηγητικό ρόλο και, ασφαλώς, ο τύπος και οι πολίτες το αναφαίρετο δικαίωμα να κρίνουν.΄Ιδωμεν…”
