H παράσταση θα ανέβει στη Φιλαρμονική 27-30 Σεπτεμβρίου και 4-7 Οκτωβρίου 2019
Οι Βρικόλακες (Gengagere=αυτοί που περπατούν ξανά στη γη) εισάγουν στην Ευρώπη το ρεαλιστικό κοινωνικό δράμα. Τον Ίψεν συστήνει στο αγγλικό κοινό ο George Bernard Shaw και ο κριτικός -συγγραφέας Archer το Μάρτιο του 1891. Το 1894 το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορα από το θίασο του Ευτύχιου Βονασέρα στην Αθήνα με το Γρ.Ξενόπουλο να το προλογίζει και να το συστήνει ευρύτερα μέσω της Νέας Εστίας.
Από τότε διαγράφει μια συνεχόμενη παρουσία στις ελληνικές σκηνές τόσο της πρωτεύουσας όσο και της περιφέρειας με μεγάλα ονόματα της τέχνης να καταπιάνονται με αυτό όπως ο Μινωτής (που το έχει ανεβάσει δυο φορές για χάρη του Εθνικού Θεάτρου), ο Πολίτης, ο Λιβαθινός κ.α..Στις πολύ προβεβλημένες στιγμές του έργου η ερμηνεία της Κατίνας Παξινού ως κύρια Αλβινγκ και η προβολή του από το Θέατρο της Δευτέρας, που το έκανε γνωστό στο ευρύτερο κοινό μιας και από το 1950 και πέρα το συγκεκριμένο έργο σπάνια μένει χωρίς θεατρική στέγη.
Άλλωστε η μεγαλύτερη συνεισφορά του Ίψεν είναι ότι έφερε την αλήθεια της πραγματικότητας πάνω στη σκηνή..Την αλήθεια που συγκλονίζει αλλά κινητοποιεί και τις αλλαγές ποιώντας τα ήθη..Κατά αυτό το τρόπο αντιπαρατεθηκε ως σύγχρονος με τους μεγάλους αρχαίους τραγικούς και είναι ίσως ο μόνος που στάθηκε ισότιμα απέναντι τους. Βρικόλακες!Βρικόλακες που μας προβληματίζουν και μας καλούν να αντιπαρατεθούμε πρώτα και κύρια με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ερχονται από τη μικρή σκηνή του ΜΕΘ...
Ο Έρρίκος Ίψεν, γεννήθηκε 20 Μαρτίου 1828 στο Σιέν στην Νορβηγίας και απεβίωσε στις 23 Μαΐου 1906 στο Όσλο. Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς θεατρικούς συγγραφείς, σκηνοθέτης και ηθοποιός, ένας από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας. Δεύτερο παιδί μιας εύπορης οικογένειας εγκαταστημένης στο λιμάνι Skien, ο Ίψεν έζησε, μετά την πτώχευση της πατρικής επιχείρησης και τη μετακίνηση της οικογένειας του στο γειτονικό Vernstpop, δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια.
Το 1846, όταν ο Ερρίκος ήταν σε ηλικία 18 χρονών, απέκτησε ένα νόθο παιδί με μια υπηρέτρια, το οποίο αργότερα αναγνώρισε χωρίς όμως ποτέ να γνωρίσει. Το 1858 νυμφεύεται την Suzannah Thoresen, η οποία θα γίνει και μητέρα του γιου του Sigurd (1859) πείθοντάς τον να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη θεατρική τέχνη. Σε αυτή την περίοδο παραδίδονται στο πολιτισμό και στο κόσμο έργα όπως:το κουκλόσπιτο, η Έντα Γκάμπλερ, ο εχθρός του λαού,η αγριόπαπια,φυσικά οι Βρυκόλακες και πολλά πολλά ακόμη που διαγράφουν αυτόνομες πορείες στο Παγκόσμιο Θέατρο και στη καρδιά του κοινού. Ο Ερρίκος Ίψεν τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας, αφού είχε υποστεί αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια και ήταν πια ανήμπορος να δημιουργήσει. Οι ιδέες του ωστόσο παραμένουν αναλλοίωτες στο βεληνεκές του χρόνου, συντροφεύοντας μας στα διλήμματα της ζωής και της ύπαρξης.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το οπτικοακουστικό αρχείο του εθνικού θεάτρου (1958)και τους ιστοτοπους www.lifo.gr και www.elia.org.gr
