Επί Σκηνής

“Λωξάντρα” απο το Μ.Ε.Θ. 6-9 Ιουλίου στο Κάστρο Καλαμάτας

Τα 40 χρόνια απο την ίδρυσή του γιορτάζει φέτος το Μεσσηνιακό Ερασιτεχνικό Θέατρο με τη “Λωξάντρα” της Μαρίας Ιορδανίδου σε σκηνοθεσία Περικλή Αλμπάνη.
Πρόκειται για μια υπερπαραγωγή καθώς στην παράσταση συμμετέχουν 33 ηθοποιοί, τεχνικοί και άλλοι συνεργάτες που συνέβαλλαν στην υλοποίηση μιας τόσο μεγάλης παραγωγής. Μάλιστα οι ηθοποιοί θα φοράνε κοστούμια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, τελειοποιώντας αισθητικά την απόδοση του έργου.
Η παράσταση θα ανέβει από τις 6 μέχρι τις 9 Ιουλίου στο Κάστρο της Καλαμάτας, και όλοι οι συντελεστές της καταβάλλουν κοπιώδεις προσπάθειες για να έχει επιτυχία και να είναι αντάξια των 40 επετειακών χρόνων που συμπληρώνει φέτος το Μεσσηνιακό Ερασιτεχνικό Θέατρο.
Ο πολυπληθής θίασος των ηθοποιών και η υποδειγματική σκηνοθεσία του Περικλή Αλμπάνη εγγυώνται την επιτυχία της παράστασης.
Το MessiniaLIVE βρέθηκε στο Κάστρο Καλαμάτας, τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, και παρακολούθησε τις πρόβες των ηθοποιών υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Περικλή Αλμπάνη.
Όλοι τους πραγματικά με πολύ κόπο και μεράκι και πολλές ώρες δουλειάς απο τον προσωπικό τους χρόνο,  προσπαθούν να αποδώσουν το έργο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε το αποτέλεσμα να τους δικαιώσει και ο κόσμος να απολαύσει μια πολλή καλή παράσταση.

Mάλιστα αρκετοί απο τους ερασιτέχνες ηθοποιούς συμμετέχουν για πρώτη φορά και μας μίλησαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και συγκίνηση, καθώς πρόκειται για ένα εμβληματικό έργο, όπου οι πραγματικοί και οι φανταστικοί χαρακτήρες συγχωνεύονται για να αναπλάσουν την εικόνα της Πόλης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

 

Να σημειωθεί ότι το ΜΕΘ θέλοντας να τιμήσει τα 40 χρόνια λειτουργίας του επέλεξε αυτό το εμβληματικό θεατρικό εργο, τη “Λωξάντρα” της Μαρίας Ιορδανίδου, που γράφτηκε το 1963, όταν η συγγραφέας ήταν ήδη 66 χρόνων, επειδή – έλεγε – δεν ήθελε αυτά τα λίγα πράγματα που ήξερε να τα πάρει μαζί της.

Η Λωξάντρα είναι η ιστορία της γιαγιάς της: μέσα από αυτήν, η Μαρία Ιορδανίδου ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, ακόμα και ”τώρα, που όλα αυτά πέρασαν και το χορτάρι της λησμονιάς αρχίζει κιόλας να φυτρώνει”.

To Top