Πυροβολούν το παρελθόν, με την αγωνία να ξεμπερδεύουν με το σήμερα και το αύριο των αγώνων του λαού. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της αντικομμουνιστικής υστερίας που αναζωπυρώθηκε τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις ανιστόρητες φιέστες εξίσωσης του ναζισμού και του κομμουνισμού, με οργανωτή την εσθονική προεδρία της ΕΕ.
Ανάλογες εκδηλώσεις που διοργανώνονται από την ΕΕ, με πακτωλό κονδυλίων, έχουν στόχο τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού, το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, την απαράδεκτη και προκλητική εξίσωση του κομμουνισμού με το τέρας του φασισμού. Την ταύτιση του ναζισμού με τις δυνάμεις που ιστορικά τον συνέτριψαν.
Βασικός στόχος είναι να κρύψουν ότι ο φασισμός αποτελεί μορφή διαχείρισης της εξουσίας των καπιταλιστών, της εξουσίας του κεφαλαίου. Έτσι, στη Γερμανία ο ναζισμός αποτέλεσε την ιδανική μορφή στήριξης του κεφαλαίου σε συνθήκες στρατιωτικής προετοιμασίας για τη διεκδίκηση νέων αγορών εν μέσω οικονομικής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε άνοδος του εργατικού κινήματος, των επαναστατικών ιδεών, του κύρους του ΚΚΓ και της ΕΣΣΔ. Γι αυτό, στηρίχτηκε πολιτικά και οικονομικά από τμήματα του γερμανικού κεφαλαίου (Krupp, I.G. Farben, Siemens κ.λπ.), ενώ γιγαντώθηκε, με την άμεση στήριξη και τις επενδύσεις μονοπωλίων των «δημοκρατικών» καπιταλιστικών κρατών (General Motors, General Electric, ITT, Ford, IBM).
Ο ναζισμός – φασισμός βρήκε στη σοσιαλιστική κοινωνία της ΕΣΣΔ, τον πιο θανάσιμο και αποφασιστικό αντίπαλό του. Τα 20 εκατομμύρια των νεκρών Σοβιετικών κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, αποτέλεσαν την αιματηρή απόδειξη της θανάσιμης σύγκρουσης μεταξύ σοσιαλισμού και ναζισμού. Αντίστοιχα και οι κομμουνιστές σε κάθε χώρα αποτέλεσαν την πιο αποφασιστική και μάχιμη αντιναζιστική δύναμη, με χαρακτηριστικό το ρόλο του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στη χώρα μας.
Η επιχείρηση «λάσπη στον κομμουνισμό» αποτέλεσε αναγκαίο συμπλήρωμα της «ρεβάνς» που πήρε ο καπιταλισμός, σαρώνοντας κατοχυρωμένα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα μετά τις ανατροπές της περιόδου ’89 – ’91. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια που οι εργαζόμενοι φορτώνονται τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, ο αντικομμουνισμός ενισχύεται από διάφορες πλευρές και από κάθε λογής ακροδεξιά – αντικομμουνιστικά μορφώματα, που συμμετέχουν μάλιστα και σε αστικές κυβερνήσεις (π.χ. ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ).
Η προσπάθεια, που γίνεται ένθεν και ένθεν, να αποτελέσει η μη συμμετοχή της Ελλάδας στη φιέστα της Εσθονίας διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν. Κι αυτό γιατί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, συμπράττουν «από το Α έως το Ω» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που στόχο έχει την ανάκαμψη τα κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό επιβεβαίωσε περίτρανα και η από κοινού ψήφιση του 3ου μνημονίου.
Κανείς δεν πρέπει να παρασυρθεί από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλύνει την ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι το αντικομμουνιστικό «συνέδριο» στην Εσθονία αποτελεί τάχα «παραστράτημα» από τις «αρχές» της. Η ΕΕ έχει στο DNA της τον αντικομμουνισμό και το επιβεβαιώνει με κάθε αφορμή, είτε με ψηφίσματα και αποφάσεις που εξισώνουν τον κομμουνισμό με το ναζισμό, είτε με «εκθέσεις» και «ιστορικές έρευνες» που χρηματοδοτεί αδρά και έχουν ως αποκλειστικό αντικείμενο το ξαναγράψιμο της ιστορίας.
Αποτελεί ευθύνη του εργατικού, ευρύτερα του λαϊκού κινήματος να δώσει απάντηση στον αντικομμουνισμό, έχοντας καθαρό ότι η έντασή του προμηνύει νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Η αγωνία τους είναι να θαμπώσουν τη μοναδική διέξοδο για τους λαούς, που βρίσκεται στην πάλη για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, κόντρα στο κεφάλαιο και την εξουσία του, μέχρι την ανατροπή της.
Η πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες έδειξε τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού, έδωσε τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Παρά τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες, έλυσε προβλήματα που δεν μπορεί και δεν θέλει να λύσει ο καπιταλισμός, ικανοποίησε σύνθετες λαϊκές ανάγκες.
Προπάντων απέδειξε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό. Επιβεβαίωσε ότι οι εκμεταλλευτές δεν είναι ανίκητοι, πως η εξουσία τους δεν είναι άπαρτη και αιώνια. Τα διδάγματα αυτά, που χρειάζεται να γίνουν κτήμα του εργατικού – λαϊκού κινήματος, είναι που τους στοιχειώνουν και σήμερα και κάνουν τα πάντα για να τα συσκοτίσουν.
Θοδωρής Μπολέτης
Γραμματέας της ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ
