Σοκ και δέος από την ανακοίνωση της υποψηφιότητας Γκούμα για το Επιμελητήριο Μεσσηνίας. “Αχρωμάτιστος” δηλώνει ο Γιώργος Γκούμας, “Υποψήφιος χωρίς κομματική στήριξη ο Γιώργος Γκούμας”, ένας “άλλος” Γ.Γκούμας διεκδικεί αυτη τη φορά το Επιμελητήριο Μεσσηνίας” πηχιαίοι τίτλοι τοπικών εφημερίδων και ιστοσελίδων με κοινό παρανομαστή την έκπληξη, το ξάφνιασμα για το αυτονόητο. Έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι διαπίστωσαν ότι ένας συνδυασμός που κατεβαίνει στις εκλογές του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας, ανεξάρτητος χωρίς κομματικές σημαίες και λάβαρα, χωρίς κομματικές γραμμές, δαχτυλίδια, χρίσματα και άλλες κομματικές ευλογίες!
Απ ΄ολα όσα είπε ο υποψήφιος πρόεδρος για τις επιμελητηριακές εκλογές μόνο αυτό έμεινε ως τίτλος, μόνο αυτό ξένισε. Πως είναι δυνατόν να κατεβαίνει κάποιος υποψήφιος σε εκλογές Επιμελητηρίου χωρίς κομματική στηριξη; Δεν γίνονται αυτά!Μα είχε τη στήριξη της ΝΔ το 2011 όταν είχε ξανακατέβει, σημειώνει άλλος. Και το ίδιο έπρεπε να κάνει εν έτει 2017. Απαρνήθηκε την πολιτική του τοποθέτηση, “αδειάζει” τη Ν.Δ.
Ο Γιώργος Γκούμας. Πως απαρνιέται το κόμμα του και λέει απεταξάμην; Και πως λέει mea culpa και κάνει αυτοκριτική;
Δεν γίνονται αυτά. Στην πυρά! Αποφαίνονται οι ειδήμονες. Και άλλα τέτοια και πολλά ακόμα χειρότερα που ακούστηκαν από τηλεπαράθυρα και “τηλεδικαστές”, που μόνο θυμηδία προκαλούν.
Σήμερα 6 χρόνια μετά το 2011 και με τη χώρα στην εποχή των Μνημονίων, του αυστηρού προγράμματος λιτότητας και της επιτροπείας, με τον απλό πολίτη να έχει γονατίσει απο την οικονομική στενότητα και με τον επιχειρηματικό κόσμο να δοκιμάζεται, ένας υποψήφιος και ένας συνδυασμός, που κατεβαίνει στις επιμελητηριακές εκλογές της Μεσσηνίας αντιμετωπίζεται ως μαύρο πρόβατο για τον λόγο ότι τόλμησε να διαφοροποιηθεί και να μην κατέβει υπό την στήριξη κάποιου πολιτικού κόμματος, όπως είθισται ή απο κεκτημένη ταχύτητα ότι έπραξε το 2011 να κάνει και το 2017.
Είναι καιρός κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι οι εποχές έχουν αλλάξει δραματικά, ότι δεν χωρούν κομματικές σημαίες και λάβαρα στην επιχειρηματικότητα. Το στρεβλό μοντέλο που ακολουθήθηκε στο παρελθόν, με κομματικούς υποψηφίους Επιμελητηρίων και χρίσματα, πρέπει να τελειώσει. Στην επιχειρηματικότητα δεν χωρούν κομματικές σημαίες, ούτε “πατερούληδες”, ενώ όσες φορές στο παρελθόν ακολουθήθηκε αυτό χαμένοι ήταν οι περισσότεροι επαγγελματίες, με κάποιους επιχειρηματίες “εκλεκτούς” κομμάτων των εκάστοτε κυβερνήσεων να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, και οι υπόλοιποι να οδηγούνται στην εξαθλίωση και στο λουκέτο. Δεν είναι μακρινό παρελθόν τα κονδύλια απο το ΕΣΠΑ που μοιράζονταν μεταξύ ημετέρων, το “πάρτυ” που γινόταν, κομματικοί παράγοντες και παραγοντίσκοι που μεσολαβούσαν για μια “φιλική εξυπηρέτηση” σε ένα επιχειρηματικό δάνειο, σε ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα, με το αζημίωτο φυσικά.
Και τι σημαίνει κομματική στήριξη στις εκλογές ενός οικονομικού φορέα;
Αν όχι διαπλοκή και πατρονάρισμα.
Αυτά έχουν πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί και εάν θέλουμε σήμερα να μιλάμε για υγιή επιχειρηματικότητα, και όχι εξαρτημένη απο κομματικικές κλίκες και πολιτικά γραφεία, για πραγματική ανάπτυξη και ανάδειξη των προϊόντων και των υπηρεσιών μας θα πρέπει να βάλουμε στην άκρη τους κάθε λογής ιδεολογικούς και πολιτικούς χρωματισμούς και να επικεντρωθούμε στη στήριξη του μικρομεσαίου επαγγελματία που δοκιμάζεται, στη στήριξη των παραγωγών μας που μοχθούν για να έχει ο κόπος τους ένα αντίκρυσμα.
Στην επιχειρηματικότητα δεν χωρούν δεξιά, αριστερά ή κεντρώα πρόσημα.
Είναι λάθος η προσέγγιση αυτή και με ολέθριες συνέπειες, όπως πολλάκις αποδείχτηκε στο παρελθόν.
Σαφώς και ο καθένας έχει την δική του ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση και άποψη, την οποία και δεν αποτινάσσει, κανείς δεν είναι απολιτίκ, αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το γεγονός ότι κατεβαίνει στις επιμελητηριακές εκλογές ένας υποψήφιος και ένας συνδυασμός “αχρωμάτιστος” ή “χωρίς κομματική στήριξη” δεν είναι μειονέκτημα, δεν είναι ψεγάδι, όπως τεχνηέντως κάποιοι προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο -που σημειωτέον έπαψε να μασάει κουτόχορτο.
Όπως και ο κάθε συνδυασμός περιλαμβάνει επιχειρηματίες και επαγγελματίες διαφόρων πολιτικών τοποθετήσεων, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν, να βρουν μια κοινή γραμμή συννενόησης, με γνώμονα πάντα την ανάδειξη των Μεσσηνιακών προϊόντων και την τοπική ανάπτυξη.
Όταν οι παραγωγοί, οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες συστρατεύονται με κοινή στόχευση την ανάπτυξη των επιχειρήσεών τους και την τοπική ανάπτυξη-μακριά απο κόμματα και προσκόμματα- τότε μόνο κερδισμένοι μπορούν να βγουν.
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι την παλαιοκομματική νοοτροπία που ήθελε κάθε υποψήφιο σε οποιοδήποτε τομέα “χρωματισμένο”, και ας βγάλουν τις πλερέζες για την καημένη την επιχειρηματικότητα που έμεινε “ορφανή” απο κομματικό πατέρα.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε ως χώρα και να προχωρήσουμε μπροστά, πρέπει να εγκαταλείψουμε τέτοιες νοοτροπίες που μυρίζουν μούχλα απο το παρελθόν, και υπονομεύουν την επιχειρηματικότητα.
Μαίρη Περδικέα
