ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ: 8 ΜΑΡΤΗ: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΕΞΙΣΜΟ, ΓΙΑ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας!
Με δίωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση στον πεζόδρομο στο Παλαιό Δημαρχείο Καλαμάτας, τίμησαν την σημερινή ημέρα εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με την συμπαράσταση της Α ΕΛΜΕ και του ΝΤ ΑΔΕΔΥ, όπου μαζί με την ομιλία της Προέδρου Χριστίνας Λαδά, τραγούδησαν με ένα πολυφωνικό σχήμα και παραδοσιακά τραγούδια.
Στην ανακοίνωση του Συλλόγου αναφέρεται: Από τις 8 Μάρτη του 1857, οπότε οι εργάτριες υφασμάτων στη Ν.Υόρκη διαδήλωναν διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας , θα έλεγε κανείς ότι έχει «κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι των γυναικείων δικαιωμάτων». Και είναι αλήθεια, μέσα στα περίπου 150 χρόνια που μεσολάβησαν, το εργατικό μαζί με το γυναικείο κίνημα σε όλο τον κόσμο διεκδίκησε και κέρδισε δικαιώματα που στο παρελθόν φάνταζαν ουτοπία για τις γυναίκες.
Είναι, όμως, το ίδιο αληθές ότι σε όλες τις περιόδους κρίσης, οι γυναίκες αποτελούν το εξιλαστήριο θύμα ενός συστήματος που επιδιώκει να ρίξει την ευθύνη για την κρίση στους ίδιους τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στους πιο καταπιεσμένους και ευάλωτους όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστριες-προσφύγισσες, οι μειονότητες. Οι εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες φορτώνονται τα βάρη του σπιτιού, της οικογένειας, των ηλικιωμένων, της τηλεργασίας, της έλλειψης ωραρίου, της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, των απολύσεων σε αφόρητο βαθμό.
Ταυτόχρονα οι αναρίθμητες γυναικοκτονίες, οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση και βιασμούς που έρχονται στο φως καθημερινά είναι μια θλιβερή πραγματικότητα και σημαδεύουν και τη φετινή επέτειο της Ημέρας της Γυναίκας.
Δεν είμαστε σε θέση άμυνας. Η αναθέρμανση φεμινιστικών κινημάτων και η μετατροπή της 8ης Μάρτη σε απεργία από τα συνδικάτα τα τρία τελευταία χρόνια , έδωσε τη δυνατότητα να ανοίξουν τα ζητήματα των γυναικών ως τμήμα των εργατικών διεκδικήσεων και την αυτοπεποίθηση στις γυναίκες εργαζόμενες να παλεύουν μαζί με τους άνδρες συναδέλφους τους για να τα κερδίσουν.
Απεργούμε, γιατί απαιτούμε εδώ και τώρα:
• Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Μείωση των απαιτούμενων χρόνων για συνταξιοδότηση, επαναφορά της πρόωρης σύνταξης με πλήρεις αποδοχές για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά.
• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
• Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
• Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη, δημόσια γηροκομεία), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες οι οποίες πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
• Πλήρη προστασία της μητρότητας.
• Κατάργηση του νόμου που αφορά στη συνεπιμέλεια.
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία σε κάθε νομό ιατροδικαστικών κέντρων και δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και για τη στήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.ά).
• Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους. Παραδειγματική τιμωρία των ενόχων χωρίς συγκαλύψεις.
Συαδέλφισσες, -οι,
Όλοι γνωρίζουμε πως τα δημόσια σχολεία είναι ο χώρος όπου διαμορφώνονται και εμπεδώνονται από τα νέα παιδιά αντιλήψεις περί σεβασμού, ισότητας, ελευθερίας και εμείς οι εκπαιδευτικοί πρωταγωνιστούμε σε αυτή την προσπάθεια. Έτσι λοιπόν, προτείνεται να οργανωθούν ενόψει της 8ης Μάρτη στα σχολεία μας δράσεις (ομιλίες, προβολή ταινιών, δρώμενα κτλ) που αναδεικνύουν αυτά τα ζητήματα.
