Ο οδηγός που πηγαίνει ή έρχεται από τη Μάνη τους θερινούς μήνες πρέπει να διακατέχεται από μεγάλη ηρεμία, υπομονή και προσοχή, αφού πολλά είναι τα “εμπόδια” που έχει να αντιμετωπίσει από την Καλαμάτα μέχρι και την Καρδαμύλη.
Αφού καταφέρει και περάσει από τον Αλμυρό που τα παρκαρισμένα δίνουν και παίρνουν, πέρα από την αυξημένη κυκλοφορία που παρατηρείται -ειδικά τον Αύγουστο- λόγω των χιλιάδων επισκεπτών στην περιοχή, έχει να αντιμετωπίσει και την κακή συνήθεια των μονίμων κατοίκων στα χωριά που διέρχεται ο εθνικός δρόμος και μιλάμε για τον Κάμπο, το Σταυροπήγιο ακόμα και την Καρδαμύλη, να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους σε έναν δρόμο που έχει μόλις δύο λωρίδες κυκλοφορίας, δυσχεραίνοντας την κίνηση σε απίστευτο βαθμό και δημιουργώντας μποτιλιάρισμα χωρίς λόγο.
Να επισημάνουμε ότι όπως φαίνεται κι από τις φωτογραφίες, επί του δρόμου υπάρχουν και οι κάδοι απορριμάτων και ανακύκλωσης!
Παλιά ήταν χρήσιμο και βολικό ένας δρόμος να περνάει μέσα από το χωριό και ήταν και η βασική επιδίωξη των πολιτικών της δεκαετίας του ’60 και του ’70, για να μην πούμε και των πιο σύγχρονων…
Φυσικά τον Έλληνα δύσκολα τον ξεβολεύεις γιατί απλά έτσι έμαθε να παρκάρει το αυτοκίνητό του έξω από το σπίτι του, όμως είναι αδιανόητο τους θερινούς μήνες να μην υπάρχει ένας δημοτικός χώρος για τα αυτοκίνητα των μόνιμων κατοίκων ή αυτών που θέλουν να παρκάρουν για να πάνε στα διάφορα καταστήματα που βρίσκονται εκατέρωθεν του δρόμου.
Περιττό να αναφέρουμε ότι η στάση και η στάθμευση επί του Εθνικού δρόμου απαγορεύεται κι από τον ΚΟΚ…
Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι οδηγοί των μεγάλων οχημάτων και των λεωφορείων, αλλά και της Πυροσβεστικής ακόμα και των ασθενοφόρων, αφού είναι αδύνατον τα μεγάλα οχήματα να περάσουν από τόσο στενό δρόμο.
Τουλάχιστον τους θερινούς μήνες οι μόνιμοι κάτοικοι ας περπατήσουν λίγο παραπάνω για να φτάσουν στο σπίτι τους δεν χάθηκε ο κόσμος…
Δυστυχώς, το φαινόμενο είναι σύνηθες εδώ και χρόνια σε όλα τα χωριά της Μεσσηνίας, από τα οποία διέρχεται επαρχιακή οδός.
