Σημεία ομιλίας του βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξη Χαρίτση, στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιλαμβάνεται το κράτος ως λάφυρο και απαξιώνει
κάθε τι το δημόσιο - Η σύγχρονη προοδευτική αντίληψη μιλάει για ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό κράτος, που λειτουργεί προς όφελος και όχι σε βάρος της κοινωνικής ευημερίας»
«Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι το δεύτερο νομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε 3 χρόνια για να ρυθμίσει το ίδιο ζήτημα: την επιλογή διοικήσεων στους φορείς του δημοσίου τομέα», τόνισε ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξης Χαρίτσης, κατά την ομιλία του στη Βουλή επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών. «Αλλά εδώ υπάρχει ένα βαθύτερο και ουσιαστικότερο ζήτημα: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί -όσα νομοσχέδια και να φέρει- να θεσμοθετήσει συνθήκες διαφάνειας, αμεροληψίας και αξιοκρατίας στο δημόσιο. Και ο λόγος είναι ένας: δεν πιστεύει σε αυτόν τον στόχο» πρόσθεσε.
«Ανάμεσα στο 2019 και στο 2023 είχαμε πολλές ευκαιρίες να «θαυμάσουμε» την αντίληψη και τις πράξεις της Νέας Δημοκρατίας για το κράτος, την ανεξαρτησία των θεσμών και τη δημόσια διοίκηση»
συνέχισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. «Ένα από τα πρώτα επεισόδια, ήταν η προκλητική και αλαζονική αλλαγή στα προσόντα του επικεφαλής της ΕΥΠ για να διοριστεί άτομο της -τότε- αρεσκείας του Πρωθυπουργού» σχολίασε χαρακτηριστικά και υπενθύμισε ότι «εκείνη η χονδροειδέστατη παρέμβαση στην αξιοκρατική διαδικασία κατέληξε στο σκάνδαλο των υποκλοπών και την προσπάθεια συγκάλυψής του».
«Όσο κι αν θέλετε να δείξετε εκσυγχρονιστικό προφίλ, δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε από παλαιοκομματικές πρακτικές, αυτές ακριβώς που μας οδήγησαν την προηγούμενη δεκαετία σε μια πρωτοφανή, όχι μόνο οικονομική, αλλά και θεσμική κρίση» επισήμανε ο κ. Χαρίτσης.
Στη συνέχεια υπογράμμισε ότι «η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, η κυβέρνηση της Δεξιάς, συνεχίζει να αντιλαμβάνεται το κράτος ως λάφυρο». «Όπως ακριβώς κάνετε και στην οικονομία. Δημιουργείτε όλες εκείνες τις συνθήκες για αποδυνάμωση της δημόσιας διοίκησης και απόλυτη εξάρτηση από την πολιτική εξουσία, που οδηγεί τελικά σε πλήρη υποταγή σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα».
«Δεν πρόκειται περί αστοχίας ή διαχειριστικής ανεπάρκειας. Είναι ιδεολογική και πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να απαξιώνει συστηματικά κάθε τι το δημόσιο. Από τις δημόσιες υπηρεσίες μέχρι τα δημόσια αγαθά»
τόνισε ο Αλ. Χαρίτσης και αντιπαρέβαλλε «ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πιστεύει σε ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό κράτος».
«Η σύγχρονη προοδευτική τάση της εποχής μας διεθνώς μιλάει για ένα κράτος – στρατηγό. Ένα κράτος που μεριμνά για την δημιουργία θεσμικής μνήμης στη διοίκηση, που αντιμετωπίζει τις ανισότητες, διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και εγγυάται τη θωράκιση της κοινωνίας απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή. Ένα κράτος που, απέναντι στη λογική της συγκεντροποίησης και καρτελοποίησης της οικονομίας που προωθεί ο νεοφιλελευθερισμός, σχεδιάζει την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων. Ένα κράτος που φορολογεί με δίκαιο και προοδευτικό τρόπο ώστε να μπορεί να χρηματοδοτήσει επαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια, στην έρευνα, στην πολιτική προστασία. Ένα κράτος εν τέλει, ισχυρό και αποτελεσματικό, που λειτουργεί προς όφελος και όχι σε βάρος της κοινωνικής ευημερίας» κατέληξε ο Αλέξης Χαρίτσης.
Αναλυτικά όλη η Ομιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξη Χαρίτση, στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών για την επιλογή διοικήσεων στους φορείς του δημοσίου τομέα
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι το δεύτερο νομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε 3 χρόνια για να ρυθμίσει το ίδιο ζήτημα: την επιλογή διοικήσεων στους φορείς του δημοσίου τομέα.
Αν κανείς προχωρήσει σε μια σύγκριση ανάμεσά τους θα δει ότι έχουν πολλά κοινά.
Τα γνωστά ευχολόγια και τις εύκολες κοινοτοπίες.
Έτσι και στο προηγούμενο νομοσχέδιο (πλέον ν. 4735/2020) βρίσκουμε τις εξαγγελίες για «σύγχρονο πλαίσιο επιλογής», «αξιοκρατία», «εναρμόνιση προς τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές» με στόχο την αποσύνδεση «την κυβέρνηση από τη διοίκηση». Και όπως συνηθίζετε να κάνετε, δίνατε συγχαρητήρια στον εαυτό σας για τη «θεσμική επανεκκίνηση της δημόσιας διοίκησης».
Προφανώς αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Και η απόδειξη είναι ότι η κυβέρνηση σήμερα φέρνει δεύτερο νομοσχέδιο για το ίδιο θέμα με τους ίδιους στόχους. Δεν είναι βέβαια κακό να αναγνωρίζει μια κυβέρνηση τα λάθη της.
"Αλλά εδώ υπάρχει ένα βαθύτερο και ουσιαστικότερο ζήτημα: η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί -όσα νομοσχέδια και να φέρει- να θεσμοθετήσει συνθήκες διαφάνειας, αμεροληψίας και αξιοκρατίας στο δημόσιο. Και ο λόγος είναι ένας: δεν πιστεύει σε αυτόν τον στόχο"
Η ελληνική Δεξιά, είτε στην ιστορική της μορφή, είτε στη σύγχρονη που εκπροσωπεί ο κύριος Μητσοτάκης, θεωρεί ότι το δημόσιο και οι δημόσιοι λειτουργοί οφείλουν να είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης.
Και όταν κανείς πορεύεται έτσι, όσο και αν μιλά για «αξιοκρατία» και «διαφάνεια», δεν πείθει κανέναν.
Ανάμεσα στο 2019 και στο 2023 είχαμε πολλές ευκαιρίες να «θαυμάσουμε» την αντίληψη και τις πράξεις της Νέας Δημοκρατίας για το κράτος, την ανεξαρτησία των θεσμών και τη δημόσια διοίκηση.
Αυτά θα ήταν τα θεμέλια του περίφημου επιτελικού κράτους. Σήμερα σχεδόν κανείς δεν το θυμάται. Η στρατηγική, μεταρρυθμιστική υποτίθεται, αιχμή της κυβέρνησης Μητσοτάκη από το 2019 έχει πλέον περάσει στην ανυποληψία. Γιατί έχει αποτύχει παταγωδώς.
Ένα από τα πρώτα επεισόδια, το 2019, ήταν η προκλητική και αλαζονική αλλαγή στα προσόντα του επικεφαλής της ΕΥΠ για να διοριστεί άτομο της -τότε- αρεσκείας του Πρωθυπουργού. Θυμάστε που κατέληξε εκείνη η χονδροειδέστατη παρέμβαση στην αξιοκρατική διαδικασία; Στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
Όπου εκεί τι είδαμε; Την προσπάθεια της συγκάλυψής του. Με την αντιθεσμική παρέμβαση της κυβέρνησης στην Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και τις απαράδεκτες προσβολές προς τον επικεφαλής της και επιφανή δικαστικό λειτουργό τον κ. Ράμμο (για περισσότερα σας παραπέμπω στην πρόσφατη καταγγελία του στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).
"Το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το καθημερινό παγόβουνο αποτελείται από την πιο παλιά και προβληματική αντίληψη για το δημόσιο ως φέουδο της κυβέρνησης"
Αυτό είναι που σας οδήγησε στην ανάκληση προκηρύξεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για θέσεις φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού για να καταλήξουμε στο αδιανόητο φιάσκο της υπόθεσης Λιγνάδη.
Αυτό οδήγησε στα διάφορα «γαλάζια παιδιά» που καταλαμβάνουν θέσεις διοικητών νοσοκομείων ως αντάλλαγμα για την «προσφορά» τους στο κόμμα, ύστερα από προσωπική παρέμβαση του κ. Μητσοτάκη.
Είναι τόσα τα περιστατικά που καταδεικνύουν την αντίληψη της κυβέρνησής σας, που ακόμα κι αν ήθελε κανείς να δει τα όποια θετικά στοιχεία στο παρόν νομοσχέδιο, του είναι δύσκολο.
Λέτε και τονίζετε ότι για πρώτη φορά εισάγετε γραπτή εξέταση δεξιοτήτων. Κυρία υπουργέ, δεν είναι η πρώτη φορά. Πρώτη φορά το εισήγαγε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων στις Ειδικές Υπηρεσίες του ΕΣΠΑ.
Ξέρετε τι έκανε η δική σας κυβέρνηση; Αμέσως μόλις ανέλαβε την διακυβέρνηση, πάγωσε τον εν εξελίξει διαγωνισμό μόλις (και ενώ ήδη είχαν γίνει οι πρώτες τοποθετήσεις του διαγωνισμού) και συνέχισε (και συνεχίζει μέχρι σήμερα) να τοποθετεί προϊστάμενους χωρίς καμία διαδικασία.
"Όσο κι αν θέλετε να δείξετε εκσυγχρονιστικό προφίλ, δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε από παλαιοκομματικές πρακτικές, αυτές ακριβώς που μας οδήγησαν την προηγούμενη δεκαετία σε μια πρωτοφανή, όχι μόνο οικονομική, αλλά και θεσμική κρίση"
Συνεχίζετε όμως σήμερα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, η κυβέρνηση της Δεξιάς συνεχίζει να αντιλαμβάνεται το κράτος ως λάφυρο.
Όπως ακριβώς κάνετε και στην οικονομία.
Δημιουργείτε όλες εκείνες τις συνθήκες για αποδυνάμωση της δημόσιας διοίκησης και απόλυτη εξάρτηση από την πολιτική εξουσία, που οδηγεί τελικά σε πλήρη υποταγή σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
10 δισεκατομμύρια απευθείας αναθέσεων με παράκαμψη των νόμιμων διαδικασιών και προκλητική ενίσχυση συγκεκριμένων επιχειρήσεων.
Μεροληπτική κατεύθυνση των κρίσιμων πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Δεν πρόκειται περί αστοχίας ή διαχειριστικής ανεπάρκειας. Είναι ζήτημα επιλογής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι ιδεολογική και πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να απαξιώνει συστηματικά κάθε τι το δημόσιο. Από τις δημόσιες υπηρεσίες μέχρι τα δημόσια αγαθά. Να μετατρέπει το δημόσιο συμφέρον σε λάστιχο κατά πώς βολεύει τις πολιτικές της επιδιώξεις αλλά και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που την υποστηρίζουν.
Και αυτή η εικόνα δεν αλλάζει όσο υπάρχει η αλαζονική πρακτική της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. Μια πρακτική που εκτείνεται από τη διαρκή απαξίωση του Κοινοβουλίου και του Συντάγματος και φτάνει μέχρι την αυταρχική αντιμετώπιση των δημόσιων λειτουργών που δεν συγκαλύπτουν τα σκάνδαλα της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πιστεύει σε ένα ανοιχτό, δημοκρατικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό κράτος.
Για αυτό δεσμευόμαστε μεταξύ άλλων:
- Για πλήρη αξιοκρατία στη Διοίκηση και εμπιστοσύνη στα στελέχη της. Καμία θέση της πάγιας διοικητικής ιεραρχίας δεν θα καταλαμβάνεται από μετακλητό υπάλληλο
- Για την απλοποίηση των διαδικασιών και όχι την ψηφιοποίηση της γραφειοκρατίας
- Για την ενίσχυση του ΑΣΕΠ και την ανάθεση σε αυτό του συνόλου των προσλήψεων και των διαδικασιών επιλογής διοικήσεων.
Αν κάτι μας έχουν μάθει οι πολλαπλές κρίσεις των τελευταίων χρόνων είναι ότι ο ρόλος του κράτους έχει πλέον μετασχηματιστεί πλήρως.
Οι λογικές της απόλυτης ασυδοσίας της ελεύθερης αγοράς, της αποδυνάμωσης της κρατικής παρέμβασης, ενός κράτους-τροχονόμου μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Η σύγχρονη προοδευτική τάση της εποχής μας διεθνώς μιλάει για ένα κράτος – στρατηγό.
Ένα κράτος που μεριμνά για την δημιουργία θεσμικής μνήμης στη διοίκηση. Ένα κράτος που αντιμετωπίζει τις ανισότητες, διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και εγγυάται τη θωράκιση της κοινωνίας απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή. Ένα κράτος που, απέναντι στη λογική της συγκεντροποίησης και καρτελοποίησης της οικονομίας που προωθεί ο νεοφιλελευθερισμός, σχεδιάζει την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων.
Ένα κράτος που φορολογεί με δίκαιο και προοδευτικό τρόπο ώστε να μπορεί να χρηματοδοτήσει επαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια, στην έρευνα, στην πολιτική προστασία.
Ένα κράτος εν τέλει, ισχυρό και αποτελεσματικό, που λειτουργεί προς όφελος και όχι σε βάρος της κοινωνικής ευημερίας".
