«Η Ελλάδα σταθερά πρώτη στην αξιοποίηση του σχεδίου Γιούνκερ, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Ε.Ε.» τονίζει, με ανάρτησή του στο Twitter, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης.
«Η Ελλάδα σταθερά πρώτη στην αξιοποίηση του σχεδίου Γιούνκερ, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Ε.Ε.» τονίζει, με ανάρτησή του στο Twitter, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης, σχολιάζοντας την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία επισημαίνεται η πρωτιά της Ελλάδας στην απορροφητικότητα πόρων του Σχεδίου Γιούνκερ, βάσει των νέων στοιχείων του Απριλίου 2018.
«Η στενή συνεργασία μας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΤΕπ ενισχύει την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας» τονίζει ο κ. Χαρίτσης.
Κύριο θέμα συζήτησης αυτές τις μέρες είναι το αναπτυξιακό πρόγραμμα που αναμένεται να διαμορφωθεί μέχρι τις 27 Απριλίου.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ήδη ότι η ΝΔ δεν δεσμεύεται από το αναπτυξιακό σχέδιο, παρότι ακόμα αυτό δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό. Πώς σχολιάζετε τη στάση του κ. Μητσοτάκη;
Η κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία να προχωρήσει στην εκπόνηση ενός στρατηγικού αναπτυξιακού σχεδίου, το οποίο επιχειρεί επιτέλους να βάλει κάποιες προτεραιότητες για την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας. Και τώρα βγαίνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προκαταλάβει μια συζήτηση, που πρέπει να γίνει, όταν είναι ακόμα υπό διαμόρφωση το περιεχόμενο αυτής της πρότασης.
Μπορεί να υπονοεί ότι θα υπάρξουν δύο σχέδια που συγκρούονται.
Αυτό είναι θεμιτό. Μάλιστα, στο σχέδιο που θα καταθέσουμε γίνεται κριτική στο τι συνέβη στο παρελθόν, και επομένως γίνονται εμφανείς οι διαχωριστικές γραμμές, σε σχέση με αντίστοιχες απόπειρες του παρελθόντος. Το έχουμε πει από την πρώτη στιγμή ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τα ζητήματα της οικονομίας και της ανάπτυξης, ως πολιτικά ουδέτερα, τα οποία αντιμετωπίζονται με έναν αμιγώς τεχνοκρατικό τρόπο. Αντιθέτως, λέμε ότι οι πρωτοβουλίες πρέπει να λαμβάνονται με πολιτικούς όρους. Γι’ αυτό το αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι ένα πεδίο ισχυρής πολιτικής αντιπαράθεσης.
Χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις
Πώς υποδέχτηκαν το σχέδιο στο Euroworking Group; Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο διεθνή και εγχώριο Τύπο υπήρξαν ενστάσεις…
Τα περισσότερα δημοσιεύματα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η συζήτηση είναι ακόμα στην αρχή, γι’ αυτό και δεν υπάρχει καμία επίσημη τοποθέτηση από τους θεσμούς. Το σχέδιο είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, έχει γίνει μια προκαταρκτική επικοινωνία με τους θεσμούς ενός προσχεδίου της τελικής προσπάθειας, η οποία θα ολοκληρωθεί στο Eurogroup της 27ης Απρίλη.
Ωστόσο, έχετε μια εικόνα της υποδοχής που έτυχε αυτό το προσχέδιο. Η συζήτηση, λοιπόν, προχωρά ομαλά ή υπάρχουν σημεία που πρέπει να αλλάξουν ριζικά;
Βάσει των δεδομένων που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας, δεν διαφαίνεται πως θα υπάρξει πρόβλημα ούτε ότι θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις.
Το αναπτυξιακό σχέδιο προσπαθεί να συγκεράσει τις απαιτήσεις των δανειστών και την ικανοποίηση των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας. Πώς θα καταφέρει κάτι τέτοιο, αφού αυτές οι δύο πλευρές κινούνται σε ακριβώς αντίθετες κατευθύνσεις;
Είναι πολύ δύσκολο. Πρόκειται για ένα σχέδιο ειδικού σκοπού, ιδιοκτησίας της ελληνικής κυβέρνησης, που απευθύνεται σε πολλαπλά ακροατήρια· στους θεσμούς, τις αγορές, στα κράτη-μέλη και στην ελληνική κοινωνία. Επομένως, προσπαθεί να συγκεράσει τις ανάγκες και τους προβληματισμούς όλων αυτών των ακροατηρίων. Επιπλέον, από την πλευρά μας, το σχέδιο αυτό θέλουμε να αποτελέσει τη βάση του προγράμματός μας για το επόμενο διάστημα, άρα πρώτιστη προτεραιότητα για εμάς είναι η απεύθυνση προς την ελληνική κοινωνία, έχοντας επίγνωση των συσχετισμών και του περιβάλλοντος που καλούμαστε να λειτουργήσουμε.
Η φιλοσοφία του αναπτυξιακού σχεδίου
Να επιχειρήσουμε μια περιγραφή της φιλοσοφίας του σχεδίου;
Το σχέδιο περιλαμβάνει τη στρατηγική (πού θέλουμε να πάμε), απολογισμό (τι ήταν αυτό που χρεοκόπησε τη χώρα το 2010) και το όραμα (πώς θα αλλάξει η κατάσταση). Επομένως, βασικές πολιτικές προτεραιότητες για εμάς είναι η μείωση της ανεργίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας (ο στόχος είναι να πέσει η ανεργία κάτω από το 14% μέχρι το 2022), ο μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου, η ενίσχυση πεδίων της ελληνικής οικονομίας που υποτιμήθηκαν κατά την κρίση, αλλά και πριν από αυτή, όπως είναι ο πρωτογενής τομέας, η βιομηχανία και η μεταποίηση. Το σχέδιο, λοιπόν, δεν θα περιλαμβάνει μόνο τη βασική στρατηγική, δίνοντας προσανατολισμό και κατεύθυνση για την ελληνική οικονομία για τα επόμενα χρόνια, αλλά θα καταλήγει και σε συγκεκριμένες δράσεις με σαφές περιεχόμενο και χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους.
Δεδομένων αυτών, ποια είναι η ραχοκοκαλιά του σχεδίου;
Η λογική στην οποία κινούμαστε περιλαμβάνει τρεις βασικούς πυλώνες. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός ότι με πολύ μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού καταφέραμε τα τελευταία τρία χρόνια να πετύχουμε εξισορρόπηση των δημοσιονομικών και περιλαμβάνει μια περιγραφή, αλλά και εκείνες τις αναγκαίες παρεμβάσεις, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η δημοσιονομική και η μακροοικονομική σταθερότητα θα συνεχιστούν και μετά την έξοδο από το πρόγραμμα. Ο δεύτερος πυλώνας αφορά το ζήτημα της ανάπτυξης και του παραγωγικού μοντέλου, συνδέοντας την ανάπτυξη με την εργασία, την κοινωνική οικονομία, τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών ρύπων και αντιμετώπισης του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, τη σύνδεση των επενδύσεων με το παραγωγικό σύστημα της χώρας, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, στον πυλώνα αυτό παρουσιάζονται τα χρηματοδοτικά εργαλεία στήριξης όλης αυτής της προσπάθειας, στα οποία περιλαμβάνεται και η αναπτυξιακή τράπεζα, που είναι μια βασική επιτυχία της διαπραγμάτευσης που έχει προηγηθεί. Ο τρίτος πυλώνας περιλαμβάνει το κοινωνικό κράτος, τις απαραίτητες για την ανάπτυξη παρεμβάσεις στην παιδεία, την υγεία, κ.λπ., που συνδέονται ευθέως με τη λογική αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Το σχέδιο αυτό στις 27 Απρίλη θα καταλήξει σε συμφωνία. Η κοινωνία, αλλά και το κόμμα πώς συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση, που αφορά και τη μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος εποχή;
Το σχέδιο αποτελεί μια βάση συζήτησης. Το επόμενο διάστημα πρέπει να συζητηθεί και να εμπλουτισθεί. Ήδη έχουν ληφθεί υπόψη οι προβληματισμοί και οι επεξεργασίες που αναπτύχθηκαν στα περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια, αλλά βεβαίως αυτό δεν φτάνει. Για να καταλήξουμε σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που θα μας πάει και στις εκλογές, η συζήτηση αυτή πρέπει να ανοίξει και στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στην κοινωνία. Στη δική μας λογική άλλωστε, η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν είναι υπόθεση μόνο της κυβέρνησης αλλά του συνόλου της κοινωνίας. Η κατάρτιση και η υλοποίηση μίας ολιστικής αναπτυξιακής στρατηγικής απαιτούν την ενεργή συμμετοχή των πολιτών και όλων των φορέων – παραγωγικών και αυτοδιοικητικών. Ο διάλογος που ξεκίνησε με τα περιφερειακά συνέδρια είναι δεδομένο ότι θα συνεχιστεί.
Παραγωγικό δυναμικό και δημόσιες επενδύσεις
Το παραγωγικό δυναμικό της χώρας έχει φθαρεί σημαντικά κατά την κρίση. Πώς θα πετύχετε ανάκαμψη, από πλευράς χρηματοδοτικών εργαλείων, ζήτησης, αλλά και υποδομών;
Όντως είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα και ο προβληματισμός που εκφράζεται κατά καιρούς είναι έγκυρος και πρέπει και εμείς να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί σε αυτό το πεδίο. Όλη η καταστροφή παραγωγικού δυναμικού που συντελέστηκε στην κρίση δεν μπορεί προφανώς να αντιμετωπιστεί από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά χρειάζεται μια αναπτυξιακή στρατηγική. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και εμείς με το αναπτυξιακό σχέδιο, που από τη μία παρουσιάζει προτεραιότητες και θέτει στόχους και, από την άλλη, βάζει και το πλαίσιο αυτής της συζήτησης που πρέπει να γίνει με σοβαρούς όρους το επόμενο διάστημα. Ως προς την ουσία της ερώτησής σας, να διευκρινίσω ότι η προσπάθεια που κάνουμε με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων και την ενεργοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων, έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς που αποτυπώνεται και στους σχετικούς δείκτες. Αυτή, όμως, δεν επαρκεί. Χρειάζεται, πρώτον, το τραπεζικό σύστημα να παίξει πιο ενεργό ρόλο χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας. Μετά και την ολοκλήρωση των στρες τεστ στις αρχές Μαΐου και από τη στιγμή που πια το θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων είναι πλήρες, πρέπει οι τράπεζες να παίξουν αυτό το ρόλο. Δεύτερον, είναι πολύ σημαντικό το ζήτημα των υποδομών. Αναμένονται το επόμενο διάστημα να γίνουν πολύ σημαντικές επενδύσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Για παράδειγμα, η δημιουργία πολλών μικρών και μεσαίου μεγέθους διαμετακομιστικών κέντρων logistics θα συνδυάσει την παραγωγή τοπικών προϊόντων με τη μεταφορά και διακίνησή τους στις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης. Αυτή η προσπάθεια γίνεται με γνώμονα την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, αλλά βεβαίως επαναλαμβάνω, αυτό για να το καταφέρουμε χρειάζεται χρόνο και σχέδιο και πιστεύω ότι είμαστε στη σωστή κατεύθυνση.
Υπήρχε δυσκολία στην απορρόφηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Πώς θα προχωρήσει με μεγαλύτερη ταχύτητα;
Πράγματι, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μέσα στην κρίση συρρικνώθηκε περισσότερο και από το μισό, αλλά από εκεί και πέρα υπάρχει ζήτημα και σε σχέση με την εκτέλεσή του. Το θεσμικό πλαίσιο που ορίζει τους όρους διαχείρισης του προγράμματος είναι πλήρως απαρχαιωμένο, αφού δεν έχει αναθεωρηθεί από το 1955. Πλέον έχουμε ολοκληρώσει τη μελέτη και θα υπάρξει σύντομα νομοθετική πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό του. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει αυτό το πεδίο να το αφήσουμε μόνο στις δυνάμεις της αγοράς. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ήταν και πολιτική επιλογή η υποβάθμιση του προγράμματος τα προηγούμενα χρόνια. Αντίθετα, εμείς προσπαθήσαμε, παρά τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, να ενισχύσουμε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και ιδιαίτερα το εθνικό του σκέλος. Έτσι, μια σειρά από τοπικά έργα υποδομών που χρόνιζαν μπορούν πλέον να υλοποιηθούν, επειδή καταφέραμε να διπλασιάσουμε τον προϋπολογισμό του. Αν το δει κανείς πολιτικά και ιδεολογικά, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι ένα πεδίο αντιπαράθεσης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να ενισχυθούν οι δημόσιες επενδύσεις, καθώς έτσι θα υπάρξει αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας και θα προσελκυσθούν και ιδιωτικές επενδύσεις στη συνέχεια.
Η συμπίεση του ατομικού εισοδήματος έχει μειώσει εξαιρετικά και την κατανάλωση. Αυτό πώς θα το αντιμετωπίσετε; Προβλέπεται κάτι στο αναπτυξιακό σχέδιο, ώστε να ενισχυθεί η ζήτηση;
Αν το δει κανείς ιστορικά, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συνδεόταν για δεκαετίες με την ιδιωτική κατανάλωση και την εγχώρια ζήτηση. Άρα είναι πολύ κρίσιμο στοιχείο η ανάκαμψή τους. Αυτό ωστόσο δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Επομένως, απαιτείται από τη μια μείωση της ανεργίας –και ευτυχώς η πορεία καταγράφει σταθερή μείωση τα τελευταία τρία χρόνια, μέσα και από την υλοποίηση προγραμμάτων ενεργούς απασχόλησης- και, από την άλλη, αύξηση του εργατικού εισοδήματος, δηλαδή αύξηση του κατώτατου μισθού και επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Αυτά τα δύο ζητήματα στο πεδίο της εργασίας, έχουν κεντρικό ρόλο και στην αναπτυξιακή στρατηγική, γιατί θεωρούμε –και όχι μόνο εμείς, αφού η συζήτηση έχει ανοίξει διεθνώς, σε Πορτογαλία, Γαλλία, Γερμανία κ.α.- ότι η αύξηση των μισθών δεν είναι μόνο ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και μοχλός οικονομικής ανάπτυξης.
Νέες παράμετροι για τον προϋπολογισμό της Ε.Ε.
Την περασμένη εβδομάδα βρεθήκατε στο Λουξεμβούργο, στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου συζητείται ο νέος προϋπολογισμός της Ε.Ε. Ποιοι είναι οι κεντρικοί άξονες της συζήτησης;
Αυτή τη στιγμή σε ευρωπαϊκό επίπεδο –δυστυχώς όχι και στην Ελλάδα- γίνεται μια πολύ έντονη συζήτηση για το MFF, δηλαδή το δημοσιονομικό πλαίσιο για την περίοδο 2020-27. Είναι πολύ σημαντικό να δούμε πολιτικά τις συμμαχίες που δημιουργούμε σε αυτό το επίπεδο, διότι εξελίσσεται μία μεγάλη αντιπαράθεση για το ύψος του νέου προϋπολογισμού και την κατεύθυνση που θα έχει αυτός. Εμείς, ως ελληνική κυβέρνηση, καταθέσαμε μία ολοκληρωμένη πρόταση, που περιλαμβάνει αύξηση των συνολικών πόρων του προϋπολογισμού. Μια Ένωση που κινείται προς μια κατεύθυνση οικονομικής ενοποίησης δεν μπορεί να έχει ως κοινοτικό προϋπολογισμό το 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Στην πρότασή μας περιλαμβάνουμε και προτάσεις για το πού θα βρεθούν τα χρήματα για την αύξηση των πόρων, όπως για παράδειγμα η φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών και των μορφών ενέργειας που επιτείνουν την κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, σημαντικό κομμάτι της συζήτησης είναι η Πολιτική Συνοχής, η οποία περιλαμβάνει τα ευρωπαϊκά ταμεία (ΕΣΠΑ), τους πόρους για την κοινή αγροτική πολιτική κ.λπ., με πολλά κράτη να προτείνουν μείωση των πόρων, αποκλεισμό ευρωπαϊκών περιφερειών ή και κρατών μελών και μάλιστα για αλλαγή όχι μόνο του χρηματοδοτικού ύψους, αλλά και του τρόπου διαχείρισης, η οποία προτείνεται να γίνεται σε κεντρικό επίπεδο, με μικρότερες ελευθερίες για τα κράτη μέλη. Σε αυτή τη συζήτηση παρεμβαίνουμε ενεργά, διεκδικώντας την ενίσχυση της Πολιτικής Συνοχής, αντί της υποβάθμισης που ζητά ο σκληρός πυρήνας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και τη διαμόρφωση διαφορετικής στρατηγικής κατεύθυνσης.
Για να υπάρξει διαφορετική κατεύθυνση, θα πρέπει να τεθούν ενδεχομένως και άλλα κριτήρια για το πώς θα συμμετέχει κάθε χώρα στο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Έχει τεθεί κάτι τέτοιο;
Ειπώθηκε και από άλλες χώρες, αλλά και από εμάς, ότι δεν μπορεί μοναδικό κριτήριο να είναι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της κάθε περιφέρειας και μέσω αυτού να γίνεται ο καθορισμός των ευρωπαϊκών πόρων. Προτείναμε να συμπεριληφθούν και άλλα κριτήρια, κοινωνικά και χωρικά, όπως είναι το ποσοστό ανεργίας, τα επίπεδα κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας, οι ιδιαιτερότητες που έχουν οι νησιωτικές, οι αποκλεισμένες ή οι ορεινές περιοχές. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη στην κατανομή των πόρων για να μην επαναληφθούν αδικίες που έγιναν στο παρελθόν, τις οποίες βρίσκουμε τώρα μπροστά μας. Η συζήτηση είναι ανοιχτή και φάνηκε ότι αρκετές χώρες συμφωνούν σε μια τέτοια διεύρυνση των κριτηρίων.
Η διαπραγμάτευση για αξιολόγηση και χρέος
Πώς πάει η διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης, αλλά και η συζήτηση για το χρέος;
Είχαμε πει πριν την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης ότι όλες οι συζητήσεις πρέπει να προχωρήσουν παράλληλα και το έχουμε καταφέρει. Έτσι, τρία είναι τα μέτωπα που είναι ανοιχτά. Το ένα είναι το ζήτημα της φύσης της εξόδου και της πορείας μετά, που περιλαμβάνει και το αναπτυξιακό σχέδιο, που ήδη αναλύσαμε, το δεύτερο είναι η πορεία υλοποίησης των προβλεπόμενων στην τέταρτη αξιολόγηση και το τρίτο είναι η συζήτηση για το χρέος. Όσον αφορά την αξιολόγηση, έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιες βδομάδες μια συστηματική προσπάθεια και πλέον είμαστε σε καλό επίπεδο.
Επειδή αυτή είναι η τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος, δεν υπάρχουν περιθώρια αναβλητικότητας ή καθυστέρησης.
Όλα τα εκκρεμή ζητήματα θα κλείσουν τώρα, στο βαθμό του εφικτού. Όσον αφορά τη συζήτηση για το χρέος, να θυμίσω ότι η τεχνική επεξεργασία έχει ήδη ολοκληρωθεί, από το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, ενώ είναι κρίσιμες οι συζητήσεις που θα γίνουν στην Ουάσιγκτον την επόμενη βδομάδα, στο πλαίσιο των εαρινών συναντήσεων του ΔΝΤ.
Εκεί, λοιπόν, θα συζητηθεί η εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος. Πάντως, έχει ήδη συμφωνηθεί ο βασικός μηχανισμός, όπως προτάθηκε από τη γαλλική πλευρά –και υποστηρίζουμε και εμείς- και προβλέπει τη σύνδεση των υποχρεώσεων της εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους με την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, ενώ είναι πολύ σημαντικό ότι έχει γίνει αποδεκτό ως όριο των συνολικών δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους το 15% του ΑΕΠ.
Η συζήτηση για το χρέος θα φέρει «από το παράθυρο» ένα νέο πρόγραμμα, ασφυκτικής επιτήρησης;
Έχει γίνει πια σαφές ότι το σενάριο της προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής στήριξης έχει εγκαταλειφθεί από όλους. Συζητείται ένας μηχανισμός επίβλεψης, που ούτως ή άλλως προβλέπεται για κάθε ευρωπαϊκή χώρα – πόσω μάλλον για μια χώρα που παραμένει υπερχρεωμένη – μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Ωστόσο, θα πρόκειται για ένα μηχανισμό επίβλεψης, που σε κάθε περίπτωση θα έχει κατά πολύ αυξημένους βαθμούς ελευθερίας για να ασκήσουμε δημοσιονομική και μακροοικονομική πολιτική, με τους δικούς μας όρους.
Τη συνέντευξη πήραν
η Ιωάννα Δρόσου και Παύλος Κλαυδιανός
Από
Αλέξης Χαρίτσης: Το αναπτυξιακό σχέδιο θα είναι ένα πεδίο ισχυρής πολιτικής αντιπαράθεσης
