ΜΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΝΑΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ...ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
Καλαμάτα 03/12/2017: Πριν περίπου 15-20 λεπτά. Οδός Λακωνικής στο ύψος της συμβολής με την Αύρας.
Άγνωστος άνδρας ηλικίας 40-45 ετών, περίπου, εντός των κάδων απορριμμάτων αναζητά τροφή.
Το λιγότερο 50-60 αυτοκίνητα πέρασαν από το σημείο, κάποιοι εξ αυτών έριξαν μία βιαστική ματιά και αφού δεν τους συγκίνησε το θέαμα, συνέχισαν το δρομολόγιο τους...
Δεκέμβριος: Λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Όλοι τρέχουν να ψωνίσουν για τις Εορτές. Να εξασφαλίσουν τα πάντα για το Χριστουγεννιάτικο και Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Μόνο που ακόμα δεν βρήκαν το κατάστημα που θα αγοράσουν ανθρωπιά, αισθήματα, συνείδηση, χαρακτήρα. Σε μία πόλη, υποψήφια πολιτιστική πρωτεύουσα, η μισή πόλη πέρασε από το συγκεκριμένο σημείο και ούτε ένας δεν σταμάτησε. Ενοχλούσε μάλλον το θέαμα ενός ρακένδυτου να αναζητά τροφή στους κάδους σα ζώο.
Κανείς δεν είδε; Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να πάρει ένα τηλέφωνο στο Δήμο ή κάπου αλλού;
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι κωφάλαλος, με σύζυγο και τρία παιδιά.
Κάθε μέρα ψάχνει σε κάδους. Να βρει αποφάγια. Να βρει νερό.
Να βρει το οτιδήποτε να πάει στο σπίτι του.
Όλη η Καλαμάτα τον έχει δει. Όλη η Καλαμάτα τον ξέρει.
Ε και;
Επιλεκτική ανθρωπιά, ευαισθησία, συνείδηση, ευαισθησία, χαρακτήρας.
Ντράπηκα με το θέαμα. Κόμπιασα. Σφίχτηκε ο λαιμός και το στομάχι μου.
Υπάρχουν στην Καλαμάτα Κοινωνικές Υπηρεσίες; Υπάρχουν άνθρωποι;
Η πέραν του ΕΓΩ, δεν μας απασχολεί ο διπλανός μας;
Κάποιοι άνθρωποι, ένας εξ αυτών και εγώ ντρέπομαι που το λέω, δεν τους αρέσουν αυτές οι εικόνες στον κόσμο που ζούνε.
Κάποιοι άλλοι, δεν έχουν χρόνο να το παρατηρήσουν γιατί έχουν γεμίσει το πρόγραμμα τους με αγορές και ψώνια για τις γιορτές.
Μακάρι το Πνεύμα των Χριστουγέννων να χωρούσε μέσα σε ένα κουτί ή ένα μεγάλο μπουκάλι και να το ανοίγαμε κάθε μέρα, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα. Αλλά δυστυχώς, το ανοίγουμε μόνο την εορταστική περίοδο. Εάν αρέσουν σε κάποιους η παρακάτω εικόνες οκ.
Εμένα με πληγώνουν, με απογοητεύουν, με στεναχωρούν.
Σε κάποιους άλλους είναι αδιάφορες ελλείψει ήθους, ψυχής, καρδιάς, συναισθημάτων, χαρακτήρα, ανθρωπιάς. Άνθρωπος δε γίνεσαι με τα φανταχτερά ρούχα, το ακριβό σπίτι και αυτοκίνητο και τα πολλά ψώνια.
Άνθρωπος γίνεσαι όταν βάζεις τον εαυτό σου στον πόνο και τη δυστυχία του άλλου.
Και στην Ελλάδα και την Καλαμάτα, οι άνθρωποι είναι είδος υπό εξαφάνιση.
Και ντρέπομαι και για τους Έλληνες και για τους Καλαματιανούς.
Ντρέπομαι για το εσωτερικό κενό μέσα τους, αλλά και για το κενό, άψυχο κουφάρι που κατέληξαν να γίνουν.
Σωτήρης Κουμουνδούρος
Είμαστε σίγουροι ότι πολλοί θα είναι αυτοί που θα ταρακουνηθούν και πολλοί συνάνθρωποί μας θα δείξουν την αγάπη και την αλληλεγγύη τους!
Η ανθρωπιά δεν χάθηκε...
Τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε...
