8.000 ευρώ ήταν τα έξοδα της μουσικοχορευτικής παράστασης που έκανε avant premiere το Σάββατο 17 Νοεμβρίου και την Κυριακή στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας. Μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές χορού, σε σκηνοθεσία και χορογραφία του πρωτοπόρου του σύγχρονου χορού, Russell Maliphant, πρωτότυπη μουσική του βραβευμένου με Oscar και μεγάλου Έλληνα συνθέτη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, και κοστούμια της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνίδας Mary Katrantzou.
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά το ευρύ κοινό της Καλαμάτας, δεν είχε τη δυνατότητα να γίνει κοινωνός, και να απολαύσει αυτή την κορυφαία παράσταση χορού.
Οι ονομαστικές προσκλήσεις και τα "δελτία εισόδου" που δόθηκαν από τον Δήμο Καλαμάτας, γρήγορα εξαντλήθηκαν και έτσι εκμηδενίστηκε η όποια πιθανότητα να έχει και ο κοινός θνητός της Καλαμάτας, ο απλός δημότης, τη δυνατότητα να δει τη συγκεκριμένη παράσταση.
Οι προσκλήσεις δόθηκαν στα ίδια πρόσωπα που συνήθως δίνονται στις πρεμιέρες του Μεγάρου Χορού, σύμφωνα με το "πρωτόκολλο" του Δήμου Καλαμάτας.
Πολλά τα παράπονα και διαμαρτυρίες που έφτασαν στο ΜessiniaLIVE από δημότες που θα ήθελαν να δουν την παράσταση και δεν τα κατάφεραν. Όπως μας κατήγγειλαν επίσης, ότι και μαθήτριες σχολής χορού δεν μπόρεσαν να δουν τη σπουδαία καλλιτεχνική παράσταση.
Φυσικά, ο Δήμος σε ανάρτησή του ισχυρίζεται ότι η πόλη διαφημίστηκε και υπήρξε "κοσμοπλημμύρα".
Στις 5 Οκτωβρίου έρχεται προς συζήτηση στο ΔΣ της "Φάρις", το θέμα της έγκρισης εξόδων παραχώρησης της Κεντρικής Σκηνής του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας για πρόβες και δοκιμαστικά για τη συγκεκριμένη παραγωγή. Η εισήγηση προέβλεπε την παραχώρηση της Κεντρικής Σκηνής από 5 έως 18 Νοεμβρίου, προκειμένου "να πραγματοποιηθούν οι πρόβες και η παρουσίαση με τις καλύτερες προϋποθέσεις", όπως αναφέρεται, ενώ ακολουθούσε αναλυτικά ο προϋπολογισμός των εξόδων:
Μια σπουδαία παράσταση που τελικά είδαν λίγοι και εκλεκτοί, και οι περισσότεροι έμειναν με την προσδοκία, και το παράπονο.
Και εγείρονται εύλογα ερωτήματα. Τέτοιου επιπέδου καλλιτεχνικά θεάματα δεν θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να τα δουν περισσότεροι;
Δεν θα έπρεπε να δίνονται προσκλήσεις και σε μαθητές, στους νέους της πόλης, στις σπουδάστριες χορού, σε πολύτεκνες οικογένειες, να έχουν τη δυνατότητα μιας τέτοιας εμπειρίας, βλέποντας μια σπουδαία μουσικοχορευτική παράσταση με πολλά μηνύματα;
Και το πολιτιστικό τέλος που πληρώνουμε όλοι τι ακριβώς αντιπροσωπεύει; Δωρεάν παραστάσεις στην κεντρική πλατεία; Για ποιο λόγο οι προσκλήσεις δίνονται στα ίδια κάθε φορά πρόσωπα;
Ο πολιτισμός ακυρώνεται, όταν υπάρχουν αποκλεισμοί, αλλά και όταν "διανέμεται" κατά το δοκούν στους λίγους και εκλεκτούς. Δεν είναι αυτός ο σκοπός που κτίστηκε το Μέγαρο Χορού και στοίχισε τόσα εκατομμύρια.
Δόθηκαν χρήματα για να αποτελέσει ένα κέντρο πολιτισμού, και μια φυσική συνέχεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού και της ιστορίας του στην Καλαμάτα. Και μπορεί η μη πιστοποίηση-ακόμα- του Μεγάρου Χορού να αποτελεί μια τροχοπέδη στο άνοιγμα του κτηρίου στο κοινό, ωστόσο η επιλεκτική χρήση του και οι προσκλήσεις κάθε φορά από τη Δημοτική Αρχή στα ίδια πρόσωπα προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις, αλλά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, καθώς φαίνεται να αναπτύσσεται ένας πολιτισμός δύο ταχυτήτων.
Ο πολιτισμός σε όλες του τις μορφές και εκφάνσεις αφορά όλους μας, χωρίς face control και χωρίς αποκλεισμούς.
Μαίρη Περδικέα
