Άρθρο του τέως περιφερειάρχη Πελοποννήσου και πρώην Δημάρχου Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα
Οι ΝΕΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΑΣ
Η διαδικασία επιλογής των νέων διοικητών νοσοκομείων και κυρίως η απαράδεκτη καθυστέρηση ορισμού τους σε νοσοκομεία της υγειονομικής περιφέρειάς μας (Πελοπόννησος, Δ.Στερεά, ΄Ηπειρος και Ιόνια), αποδεικνύει και αναδεικνύει ουσιαστικά προβλήματα στη λειτουργία του κράτους μας και στην ευρυθμία της πολιτικής μας ζωής.
Ο Διοικητής δημόσιου νοσοκομείου αποτελεί ένα εξαιρετικά ισχυρό πρόσωπο στο Νομό, αφού είναι ουσιαστικά ο συντονιστής της υγιεινομικής περίθαλψης, διαχειρίζεται σημαντικό μέρος του κρατικού προϋπολογισμού, που προορίζεται για την υγεία, και έχει σημαντικό ρόλο και για το ιδιωτικό σύστημα και μονάδες υγείας (κέντρα αποκατάστασης, ιατρικά εργαστήρια κλπ).
Εκτός όμως των παραπάνω, η θέση του Διοικητή έχει μεγάλη πολιτική και κομματική σημασία στη χώρα μας, όπου η ψηφοθηρία και το ρουσφέτι πατροπαράδοτα κυριαρχούν και στον χώρο της υγείας. Και ενώ ο διοικητής επιλέγεται με βασικό και κύριο κριτήριο την προσήλωσή του στην κυβέρνηση και στο κόμμα, πρέπει αυτή η επιλογή να διασφαλίζει και την εσωκομματική ισορροπία.
“Και εδώ είναι τα δύσκολα, γιατί στη διαδικασία εμπλέκονται υπουργοί, βουλευτές, οικονομικοί και κομματικοί παράγοντες, σε έναν ανελέητο διαγκωνισμό για την επιβολή του εκλεκτού τους στην επίζηλη θέση, που θα στηρίξει με τη δράση και την όλη συμπεριφορά του πολιτικές επιδιώξεις, φιλοδοξίες και συμφέροντα”
Είναι ξεκάθαρο. Η αναζήτηση της κομματικής ισορροπίας στα πρόσωπα αποτελεί την αιτία της καθυστέρησης ορισμού των νέων διοικητών στα νοσοκομεία μας. Κάποτε (:) θα βρεθεί αυτή η ισορροπία, στον ορισμό του διοικητή και των μελών στο Δ.Σ, σε συνδυασμό και με άλλες κυβερνητικές θέσεις.΄Ολοι οι διαγκωνιζόμενοι θα πάρουν από κάτι, για να ενισχύσουν την πολιτική παρουσία τους, έστω τον ορισμό ενός μέλους στο Δ.Σ του νοσοκομείου.
Όμως, οι επιπτώσεις αυτής της εσωκομματικής διαπάλης είναι σοβαρές, συνδέονται με διοικητικές αβεβαιότητες στο σύστημα της υγείας, αποτυχίας στοχεύσεων και προφανώς αποδεικνύουν πως σημαντικό μέρος των προβλημάτων στην υγεία συνδέονται με την αξιοσύνη των διοικήσεων, τα ρουσφέτια και την εξουσιολαγνεία.
“Προφανώς, ένα σύστημα αντικειμενικής επιλογής άξιων διοικητών στους οργανισμούς δεν πρόκειται να υπάρξει στον ορατό χρόνο, γιατί απλά δεν το θέλει το σύστημα και τα κόμματα εξουσίας”
Ο νικητής των εκλογών τα παίρνει «όλα», όπως συμβαίνει και στον πόλεμο.
Μπορεί όμως να υπάρξει πολιτική συναίνεση στο να ορίζονται διοικητές στα νοσοκομεία, προφανώς με αξιολόγηση, μεταξύ των 130.000 (!) υπαλλήλων του Υπουργείου Υγείας και γενικότερα των υγειονομικών, ώστε να αξιοποιηθεί η εμπειρία και η γνώση τους.΄
“Έτσι, μπορεί οι διοικήσεις των νοσοκομείων να απαλλαγούν από τους άσχετους διαφόρων επαγγελμάτων ή τους πρωτεύσαντες στην αξιολόγηση πρώην άνεργους ή τους συγγενείς κυβερνητικών και κομματικών στελεχών”
Συμπερασματικά, η διαδικασία και η καθυστέρηση ορισμού διοικητών στα νοσοκομεία οφείλεται στην αναζήτηση εσωκομματικών ισορροπιών, στα πλαίσια ενός αναξιοκρατικού συστήματος. Ας μη μας διαφεύγει πως οι σπατάλες στην υγειονομική περίθαλψη συνδέονται με τα μεγάλα σκάνδαλα και σε σημαντικό ποσοστό με την πτώχευση και τα μνημόνια. Φαίνεται όμως πως ξεχνάμε γρήγορα!
