Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Ανδρίτσου με τίτλο: «Κινηματογράφος και Ιστορία – Η κατοχή και η αντίσταση στις ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους από το 1945 μέχρι το 1981».
Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Πολυχώρος Δημιουργίας της ΚΝΕ "Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας" και η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας, προσελκύοντας πλήθος κόσμου που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σύνδεση της Ιστορίας με τον ελληνικό κινηματογράφο.
Στην παρουσίαση μίλησαν ο Δημήτρης Οικονομάκος, στέλεχος του ΚΚΕ και Δημοτικός Σύμβουλος Καλαμάτας, και ο Αντώνης Σταυριανέας, μέλος της Νέας Κινηματογραφικής Λέσχης Καλαμάτας, ενώ κεντρική θέση είχε η ομιλία του ίδιου του συγγραφέα Γιώργου Ανδρίτσου, ο οποίος παρουσίασε βασικά σημεία της μελέτης του και απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού. Τον συντονισμό της συζήτησης είχε η φιλόλογος Αμαλία Μπεσμπέα.
Μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Οικονομάκος στην ομιλία του σημείωσε:
"Στο σινεμά όπως και στην Τέχνη ισχύει αυτό που λέει ο μέγιστος Μπερτολτ Μπρεχτ «Η τέχνη δεν είναι ένας καθρέφτης στραμμένος προς την πραγματικότητα, αλλά ένα σφυρί με το οποίο της δίνεις μορφή» . Αυτό το σφυρί , αυτή η ματιά του σκηνοθέτη έδωσε πολλά και σπουδαία στον ελληνικό κινηματογράφο σχετικά με το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο, την κατοχή και την Αντίσταση. Οι καταστάσεις όμως , η εξουσία, το ίδιο το σύστημα , οι κυβερνήσεις, το χρήμα, οι παραγωγοί με το κέρδος διαμόρφωσαν μια εικόνα στη συγκεκριμένη περίοδο έξω και πέρα από την αλήθεια και από την πραγματική ιστορία. Για όλα αυτά το βιβλίο αλλά και οι ταινίες που παρουσιάζονται αναλυτικά μία προς μία στο βιβλίο είτε συμφωνείς ή όχι, είτε σου αρέσουν ή όχι, πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συζητήσεων, βαθιών αναζητήσεων και τελικά συμπερασμάτων που να σε οδηγούν πιο κοντά στην αλήθεια. Το βιβλίο προσφέρει τεράστια υπηρεσία προς αυτή την κατεύθυνση και αποτελεί κάτι πραγματικά ξεχωριστό και η παρότρυνση είναι να διαβαστεί και να κουβεντιαστεί όσο το δυνατόν περισσότερο".
Ακολούθησε συζήτηση γύρω από τη σύνδεση της τέχνης με την ιστορική μνήμη, φωτίζοντας τον ρόλο του κινηματογράφου ως μέσου κατανόησης και αποτύπωσης των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.
