Την ανάγκη θεσμοθέτησης μιας πιο ολοκληρωμένης και ανθρώπινης προσέγγισης για τις γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού αναδεικνύει με κοινοβουλευτική του ερώτηση ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς. Εστιάζοντας σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων που παραμένουν άλυτα ή αντιμετωπίζονται αποσπασματικά από το ελληνικό σύστημα υγείας και κοινωνικής προστασίας, ο κ. Μαντάς ζητά να εξεταστούν συγκεκριμένες πολιτικές που έχουν ήδη υιοθετηθεί με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και μπορούν να ενισχύσουν ουσιαστικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης, με κορυφαίο παράδειγμα την εφαρμογή του προγράμματος δωρεάν προληπτικών μαστογραφιών «Φώφη Γεννηματά», το οποίο χαρακτηρίζει ως «σημαντικό ορόσημο» για τη δημόσια υγεία.
“Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο βουλευτής, η υποστήριξη των ασθενών δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στο στάδιο της πρόληψης, αλλά απαιτεί διαρκή και πολυεπίπεδη φροντίδα καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας, της παρακολούθησης και της αποκατάστασης”
Ένα βασικό ζήτημα αφορά τη δυνατότητα των ογκολόγων να συνταγογραφούν κρίσιμες εξετάσεις, όπως η μέτρηση οστικής πυκνότητας, κάτι που θεωρείται αυτονόητο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο στη χώρα μας η συγκεκριμένη δυνατότητα περιορίζεται σε άλλες ιατρικές ειδικότητες, γεγονός που δημιουργεί καθυστερήσεις, οικονομική επιβάρυνση και ταλαιπωρία για τις ασθενείς, ιδίως όταν βρίσκονται ήδη σε περίοδο ενεργούς ή υποστηρικτικής θεραπείας.
Παράλληλα, ο βουλευτής θέτει το ζήτημα της θεσμοθέτησης ποσοστού αναπηρίας εφ’ όρου ζωής για τις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή, προκειμένου να μη χρειάζεται να καλούνται περιοδικά για επανεξέταση, με ψυχολογικό κόστος για τις ίδιες αλλά και γραφειοκρατικό βάρος για τη δημόσια διοίκηση. Σημαντική είναι επίσης η οικονομική διάσταση της ασθένειας, καθώς σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες οι ασθενείς απαλλάσσονται πλήρως από τη συμμετοχή στο κόστος των διαγνωστικών εξετάσεων και της φαρμακευτικής τους αγωγής, ενώ σε χώρες όπως η Σουηδία, η χειρουργική αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή εντάσσεται στη βασική θεραπευτική διαδικασία και δεν θεωρείται αισθητική παρέμβαση όπως συμβαίνει στη χώρα μας. Τέλος, ο κ. Μαντάς φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη πρόσβασης των οικογενειών με ιστορικό καρκίνου του μαστού σε δωρεάν γονιδιακό έλεγχο, ως εργαλείο πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης.
Με την παρέμβασή του, ο βουλευτής Μεσσηνίας καλεί την κυβέρνηση να εξετάσει το σύνολο των παραπάνω ζητημάτων και να προχωρήσει σε ένα γενναίο βήμα αναβάθμισης της ογκολογικής φροντίδας, με γνώμονα τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές. Η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η έμπρακτη στήριξη των ασθενών και των οικογενειών τους δεν μπορεί να είναι αποσπασματική, αλλά συνολική, θεσμική και διαρκής.
Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης:
Αθήνα, 23/07/2025
ΕΡΩΤΗΣΗ
| Προς: | Υπουργό Υγείας, κ. Άδωνι Γεωργιάδη | |
| Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Νίκη Κεραμέως |
Θέμα: «Ολοκληρωμένη προσέγγιση ασθενών
με καρκίνο του μαστού»
Αξιότιμη κυρία και κύριε υπουργέ,
Η Ελλάδα έχει κάνει σταθερά και μεθοδικά βήματα στην κατεύθυνση της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού, ενισχύοντας τα τελευταία χρόνια τα προγράμματα δημόσιας υγείας με σαφή κοινωνικό και ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό. Η καθιέρωση δωρεάν προληπτικών μαστογραφιών στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος «Φώφη Γεννηματά» αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο προς αυτή την κατεύθυνση, αντανακλώντας τη βούληση της Πολιτείας να προστατεύσει αποτελεσματικά τις Ελληνίδες μέσα από την καλλιέργεια κουλτούρας υπέρ της πρόληψης.
Με στόχο την περαιτέρω εναρμόνιση της χώρας μας με τις καλές πρακτικές που ακολουθούνται σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανακύπτουν ζητήματα που αξίζει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής και ενίσχυσης. Η έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Beating Cancer Inequalities in the EU» (2024) καταδεικνύει ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικές αποκλίσεις εντός της ΕΕ ως προς τη συνολική στήριξη των γυναικών που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού, όχι μόνο αναφορικά με την πρόληψη, αλλά κυρίως στο επίπεδο της ακόλουθης διαγνωστικής, θεραπευτικής και αποκαταστατικής φροντίδας.
Σε πολλές χώρες η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα διευρυμένη και περιλαμβάνει τη δυνατότητα συνταγογράφησης κρίσιμων διαγνωστικών εξετάσεων από ογκολόγους, όπως η μέτρηση οστικής πυκνότητας, γεγονός που διευκολύνει με ουσιαστικό τρόπο την παρακολούθηση ασθενών υπό θεραπεία. Χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία και οι σκανδιναβικές χώρες εφαρμόζουν ήδη αυτό το μοντέλο με επιτυχία, μειώνοντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια για τις ασθενείς. Στη χώρα μας, η συγκεκριμένη συνταγογράφηση περιορίζεται μόνο σε ορισμένες ειδικότητες (γυναικολόγοι, ενδοκρινολόγοι και ορθοπεδικοί), γεγονός που δημιουργεί πρόσθετες επιβαρύνσεις, καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για τις ασθενείς που βρίσκονται σε στάδιο παρακολούθησης και αποθεραπείας.
Αντίστοιχα, σε κράτη όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, έχει προβλεφθεί η αναγνώριση ποσοστού αναπηρίας εφ’ όρου ζωής για γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή, αναγνωρίζοντας τις μακροχρόνιες συνέπειες της χειρουργικής επέμβασης, όχι μόνο στο σωματικό αλλά και στο ψυχολογικό και το κοινωνικό πεδίο. Στην Ελλάδα από την άλλη πλευρά, απαιτείται επανεξέταση ανά τακτά διαστήματα, κάτι που γεννά επιπλέον συναισθηματική επιβάρυνση για τις ίδιες τις ασθενείς, αλλά και διοικητική επιβάρυνση για την Πολιτεία.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στην οικονομική διάσταση της αντιμετώπισης της νόσου. Σε χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ολλανδία, οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού απαλλάσσονται πλήρως από συμμετοχή σε διαγνωστικές εξετάσεις και φαρμακευτική αγωγή, ενώ προβλέπεται πρόσθετα δωρεάν γονιδιακός έλεγχος για τις οικογένειες των ασθενών, με στόχο την πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση. Επιπλέον, χώρες όπως η Σουηδία, αντιμετωπίζουν την αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή ως αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας, καλύπτοντάς την πλήρως από τα δημόσια ταμεία — ενώ δυστυχώς στη χώρα μας η επέμβαση συνεχίζει να χαρακτηρίζεται ως αισθητικού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα τη σημαντική οικονομική και ψυχολογική επιβάρυνση της ασθενούς.
Υπό το πρίσμα της ανάγκης για συστηματική ενίσχυση και εμπλουτισμό των παροχών υγείας που προσφέρονται στην πατρίδα μας, έχοντας παράλληλα ως πρότυπο μια σειρά από βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθίσταται ιδιαίτερα κρίσιμο να διερευνηθεί η δυνατότητα υιοθέτησης παρόμοιων μέτρων και προβλέψεων και για την Ελλάδα, ως επέκταση των σημαντικών πολιτικών που ήδη εφαρμόζονται.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:
- Εξετάζεται από την κυβέρνηση η ευρύτερη πρόσβαση των γυναικών με καρκίνο του μαστού σε διαγνωστικές εξετάσεις, όπως η μέτρηση οστικής πυκνότητας, μέσω της συμμετοχής ογκολόγων στη διαδικασία συνταγογράφησης;
- Εξετάζεται το ενδεχόμενο θέσπισης ποσοστού αναπηρίας εφ’ όρου ζωής για γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή;
- Ποιος είναι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την πλήρη απαλλαγή ασθενών με καρκίνο του μαστού από συμμετοχή στις διαγνωστικές εξετάσεις και τη φαρμακευτική τους αγωγή;
- Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε προκειμένου να παρέχεται δωρεάν γονιδιακός έλεγχος σε οικογένειες με ιστορικό καρκίνου του μαστού, στο πλαίσιο της πρόληψης;
- Σε ποια βήματα θα προχωρήσει η κυβέρνηση με στόχο την ένταξη της αποκατάστασης μετά από μαστεκτομή στις ιατρικά αναγκαίες πράξεις που καλύπτονται από το κράτος;
| Ο ερωτών βουλευτής | |
| Περικλής Π. Μαντάς
Βουλευτής Μεσσηνίας |
