Άρθρο του τέως Περιφερειάρχη και πρώην Δημάρχου Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα
“Αρκετά κράτησε (πάνω από 60 χρόνια ) η ψυχοφθόρα για παιδιά και γονείς και προφανώς αντιεκπαιδευτική και αντιπαιδαγωγική διαδικασία, όπως αποδείχθηκε, των Πανελληνίων/Πανελλαδικών εξετάσεων”
Μια διαδικασία, που περιβάλλεται από επιχειρήματα περί αντικειμενικότητας, περί ισότητας, περί αψεγάδιαστης αξιολόγησης και άλλα παρόμοια, που τελικά αποδεικνύονται μύθοι. Κι αυτό, γιατί και ο παράγων «τύχη» διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στα θεωρητικά μαθήματα, και οι οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας για την υποστήριξη του υποψηφίου έχουν τη δική τους μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα για τις σχολές του σκληρού ανταγωνισμού.
Και είναι αντιεκπαιδευτική η διαδικασία των Πανελλαδικών εξετάσεων, γιατί ουσιαστικά αυτές έχουν καταργήσει το Λύκειο ως τη βασική δομή του εκπαιδευτικού συστήματος. Ο φόβος του απουσιολογίου δημιουργεί την ψευδαίσθηση ομαλής λειτουργίας του, όλοι οι μαθητές φυσικά προάγονται και οι βαθμολογούμενοι ως άριστοι είναι τόσοι πολλοί «αντίθετα με την έρευνα και αξιολογικά στοιχεία της PISA», με αποτέλεσμα να δίνονται απολύτως λανθασμένες εντυπώσεις για την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.
Από την άλλη, και με την παράκαμψη των Πανελλαδικών εξετάσεων, υπάρχει πληθώρα δυνατοτήτων απόκτησης ισχυρού πτυχίου (με την έννοια της προσοδοφόρας επαγγελματικής αποκατάστασης), με τη φοίτηση σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ή σε ιδιωτικά πανεπιστήμια και στην Ελλάδα, από τον φετινό Σεπτέμβρη ή και τη μετεγγραφή σε εγχώριο πανεπιστήμιο. Ιδιαίτερα για το τελευταίο, υπάρχουν πολλοί τρόποι, όπως αποδεικνύεται π.χ. στην ιατρική, όπου 200 εισάγονται με πανελλαδικές σε μία σχολή της και χίλιοι βρίσκονται στο πτυχίο, χωρίς ποτέ να ‘χει αντιδράσει κανείς.
Ακόμα, η κοινωνική πίεση για την απόκτηση του οποιουδήποτε πανεπιστημιακού πτυχίου ως μέσου οικονομικής και κοινωνικής εξέλιξης έχει οδηγήσει, προφανώς με κομματικά κριτήρια, στη δημιουργία 25 Πανεπιστημίων, διασκορπισμένων ανά τη χώρα, χωρίς τις αναγκαίες επιστημονικές προϋποθέσεις, την οικονομική στήριξη και κυρίως τη σύνδεσή τους με την αγορά και την οικονομία. Επιπλέον, οι 300.000 και πλέον «αιώνιοι φοιτητές», οι 800.000 άνεργοι, μέσα στους οποίους εντάσσεται ένα συνεχώς αυξανόμενο «επιστημονικό προλεταριάτο» και οι 300.000 κενές θέσεις εργασίας, δείχνουν την πολλαπλή αποτυχία στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στο σύστημα των εξετάσεων, στη σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας και γενικά στην έλλειψη σύγχρονης εκπαιδευτικής πολιτικής.
Επιβάλλεται, επομένως, να υπάρξει επιτέλους συνεννόηση και εκπαιδευτική στρατηγική για την αυτονομία του Λυκείου, τη θεσμοθέτηση του εθνικού απολυτηρίου και την κατάργηση των πανελλαδικών, την απόλυτη προτεραιότητα στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, την αξιολόγηση και αξιοκρατία σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα, τη συγχώνευση Πανεπιστημίων και τη σύνδεσή τους με τις ανάγκες της οικονομίας και πολλά άλλα.
Συμπερασματικά, πηγαίες είναι οι ευχές στα παιδιά μας, που διαγωνίζονται, για την επιβράβευση κόπων και θυσιών και την επιτυχία στο στόχο τους. Προφανώς, το μέλλον τους, και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αυτών των εξετάσεων, είναι ανηφορικό, με πολλές απαιτήσεις και αβεβαιότητες. Η συνδρομή μας στον αγώνα τους αποτελεί δικαίωμά τους και καθήκον μας. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις και τη ζωή!
