Συνεχίζεται το Πολιτιστικό Καλοκαίρι του Δήμου Καλαμάτας με δωρεάν προβολές θερινού κινηματογράφου σε συνεργασία με το Solar Cinema
Στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Καλοκαιριού 2025 του Δήμου Καλαμάτας και σε συνεργασία με το Solar Cinema (ηλιακός κινηματογράφος) του Κέντρου Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, θα προβληθεί την Κυριακή 3 Αυγούστου στις 21:15 στη συνοικία Αγία Τριάδα θερινός κινηματογράφος για μικρούς και μεγάλους, σε συνεργασία και με τον Πολιτιστικό Σύλλογο "Η παλιά μας γειτονιά" και υπό την αιγίδα της "Φάρις".
Ο θερινός κινηματογράφος solar cinema έχει ήδη ταξιδέψει σε Κοινότητες του Δήμου Καλαμάτας (Αλαγονία, Αρτεμισία, Λαδά, Πηγές) με θερινές προβολές κάτω από τ'άστρα, και την Κυριακή έρχεται στη συνοικία της Αγίας Τριάδας, στο πάρκο δίπλα στο 7ο Νηπιαγωγείο Καλαμάτας, για την προβολή δύο κινηματογραφικών ταινιών: "Βασίλισσα χωρίς βασίλειο", και "Ο Πέτρος και ο Λύκος". Και οι δύο ταινίες είναι μεταγλωττισμένες. Η πρώτη είναι ντοκιμαντέρ που χτυπά το καμπανάκι για την κλιματική αλλαγή και τις δυσμενείς επιπτώσεις της, και η δεύτερη είναι το κλασικό παιδικό αριστούργημα.
Βασίλισσα χωρίς Βασίλειο
Queen without Land | Νορβηγία | 2018 | Διάρκεια: 60΄
Μεταγλωττισμένο στα ελληνικά- Για παιδιά Δημοτικού-Γυμνασίου-Λυκείου
Η αληθινή ιστορία της σχέσης μεταξύ της Frost, μιας πολικής αρκούδας, και ενός κινηματογραφιστή της άγριας φύσης, σε ένα νησί κοντά στον Βόρειο Πόλο. Επί 4 χρόνια, ο Νορβηγός Asgeir Helgestad καταγράφει τις δραματικές επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στον κόσμο της Frost, ανατρέποντας τις ισορροπίες του οικοσυστήματος και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή της πολικής αρκούδας και των παιδιών της.Στην ταινία παρακολουθούμε την αληθινή, συναρπαστική ιστορία της σχέσης μεταξύ της Frost, (Παγωνιά), μιας πολικής αρκούδας, και του Νορβηγού κινηματογραφιστή της άγριας φύσης Asgeir Helgestad, (Άσγκερ Χίλκισταντ).
«Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ» | Μεταγλωττισμένο | 30’
Σκηνοθεσία: Gordon, Corentin Leconte και Pierre-Emmanuel Lyet
Αυτό το σπουδαίο κλασικό που συγκλόνισε τόσες γενιές παιδιών, επιστρέφει με τη μορφή μιας ταινίας κινουμένων σχεδίων. Συντεθειμένη το 1936, ανάμεσα στις «Δώδεκα κομμάτια για πιάνο για παιδιά» και «Τρία τραγούδια για παιδιά», αυτή η παιδαγωγική φαντασία εντάχθηκε τότε πλήρως στις ανησυχίες του Προκόφιεφ. Κάθε χαρακτήρας αυτής της συμφωνικής παραμυθίας χαρακτηρίζεται από ένα όργανο. Οι μικροί ακροατές εξοικειώνονται έτσι με τους διάφορους ήχους της ορχήστρας.
