Tιμητική εκδήλωση μνήμης για τον καπετάν Ζαχαριά διοργανώνει σήμερα ο Δήμος Δυτικής Μάνης στα Τσέρια.
Η ημέρα περιλαμβάνει: αγώνα δρόμου θυσίας από εθελοντές δρομείς 13 χιλιομέτρων (με περιορισμένο αριθμό συμμετεχόντων) από τα Τσέρια στη Καρδαμύλη και ώρα εκκίνησης τις 8 π.μ. και ομιλία του Σταυριανού Κατσιρέα στον εξωτερικό χώρο του Δημοτικού Σχολείου Τσεριών στις 19:30.
Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από τη Φιλαρμονική του Δήμου και το Χορευτικό Ομιλο «Λεύκιππο». Εδέσματα θα προσφέρει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τσεριωτών «Ο Ταΰγετος».
Ο Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης (1759 - 1803 ή 1804), γνωστός επίσης και ως Καπετάν Ζαχαριάς, ήταν κλέφτης επί Τουρκοκρατίας ο οποίος έδρασε στον Μωριά, από το 1776 έως τον θάνατό του.
Καταγόταν από μεγάλη κλέφτικη οικογένεια του Μωριά. Κατά τον Γιάννη Βλαχογιάννη, γεννήθηκε το 1759 στη Μπάρμπιτσα και έδρασε κυρίως στη Μάνη.Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Παντελεάκος.
Σε ηλικία 18 ετών, έγινε κλέφτης, πρωτοκατατάχθηκε στο σώμα του οπλαρχηγού Mάντζαρη και αποκαλείτο “μεγάλος καπετάνιος” λόγω της απαράμιλλης παλληκαριάς και των θαυμαστών ικανοτήτων του. Πολύ νωρίς ανεξαρτητοποιήθηκε και δημιούργησε δικό του ένοπλο σώμα (ασκέρι) που τον αναγνώρισε σαν καπετάνιο. Ύψωσε δική του σημαία που στο πάνω μέρος ήταν κόκκινο, στο κάτω μαύρο και στο μέσον άσπρο με ένα σταυρό με τα εξής γράμματα: "Η Αίμα H Eλευθερία Η Θάνατος”. Επιπλέον, συνεργάστηκε και πολέμησε τους Τούρκους, με διάφορους Ρουμελιώτες κλέφτες, μεταξύ των οποίων τον Ανδρέα Βερούση, πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου.
Ο Ζαχαριάς δολοφονήθηκε το 1803 ή το 1804, έπειτα από προδοσία, από τον κουμπάρο του, Κουκέα, στη Μάνη. Ο ίδιος έστειλε το κεφάλι του Ζαχαριά στην Τριπολιτσά. Γύρω από το πρόσωπό του αναπτύχθηκε ένας θρύλος, καθώς μεταγενέστεροι ιστορικοί μεγαλοποίησαν τη δράση του και θέλησαν να τον παρουσιάσουν ως αρχηγό ομοσπονδίας αρματολών στην Πελοπόννησο.
Ξένοι περιηγητές, όπως ο Γιάκομπ Σάλομον Μπαρτόλντυ, το 1805, και ο Τζον Σίμπθορπ, τον αναφέρουν ως τον πιο γενναίο, αλλά και πιο ανήσυχο και άσπλαχνο από όλους τους ληστές. Ήταν μισητός για την αγριότητά του και τα πάθη του και θαυμαστός για την τόλμη του, φαίνεται μάλιστα πως είχε ασκήσει και την πειρατεία, όπως οι περισσότεροι Μανιάτες. Το κλέφτικο τραγούδι Του Ζαχαριά (στην εκδοχή που παραδίδεται από τον Κλοντ Φοριέλ), αναφέρει έναν προεστό από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας, για τον οποίο ο Ζαχαριάς καυχιέται ότι του σκότωσε τον ένα γιο, αιχμαλώτισε τον άλλο για λύτρα και ατίμασε τη νύφη του και τις δύο του κόρες.
