"Γνήσιο Καλαματιανό μαντήλι από Καλαματιανό μετάξι"
Άρθρο του τέως Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και πρώην Δημάρχου Καλαμάτας Παναγιώτη Νίκα
Γνωστή είναι η επικρατούσα άποψη για την ονομασία του Μοριά από το πλήθος δέντρων μουριάς, που συνδέονταν με τη μεγάλη παραγωγή μεταξιού στην περιοχή, ήδη από τα μεσαιωνικά χρόνια.
Στη νότια Πελοπόννησο, με κέντρο πάντοτε την Καλαμάτα, μεγάλη ώθηση στην παραγωγή και ιδιαίτερα στην επεξεργασία του μεταξιού έδωσε η Γαλλική αποστολή υπό τον Maison. Ολόκληρο το 19ο αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20ού η παραγωγή και επεξεργασία του μεταξιού αποτελούσε κύρια ασχολία στη νότια Πελοπόννησο, για χιλιάδες αγρότες και εκατοντάδες εργάτες κυρίως στην Καλαμάτα, αλλά και στη Μεσσήνη και την Σπάρτη. Η εξαγωγή μεταξιού σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία έφερνε πλούτο και ανάπτυξη στην περιοχή.
Μετά το 1950 η παραγωγή και η επεξεργασία μεταξιού σταδιακά εγκαταλείπεται, γιατί κυριαρχούν οι συνθετικές ίνες και, αργότερα, η αδυναμία ανταγωνισμού με το κινέζικο μετάξι και υφάσματα.
Όμως, από το 2015 και μετά η κατάσταση αρχίζει σταδιακά να αλλάζει. Η ζήτηση για μετάξι πρώτης ποιότητας στην Ευρώπη αυξάνεται εντυπωσιακά και η Κίνα αδυνατεί να ανταποκριθεί, κυρίως, γιατί σημαντικό μέρος της παραγωγής μεταξιού έχει υποβαθμισθεί εξ αιτίας και περιβαλλοντικών ζητημάτων.
Έτσι, αρχίζει πάλι να υπάρχει ενδιαφέρον στην Ελλάδα για το μετάξι, με πρώτη περιοχή τη Θράκη και το Σουφλί, όπου και εκεί είχε εξαλειφθεί σχεδόν κάθε σχετική παραγωγική δραστηριότητα, αλλά σήμερα η κατάσταση έχει απολύτως αντιστραφεί. Στην Καλαμάτα έγινε προσπάθεια επανεκκίνησης από το Δήμο (2016), προφανώς με επενδυτές, με την αξιοποίηση των αποθηκών του ΑΣΟ Θουρίας και συσκέψεις με γυναικείες οργανώσεις κυρίως από Θουρία και Σπερχογεία, χωρίς όμως αποτέλεσμα, γιατί απλά δεν υπήρχαν μουριές . Η φύτευση πολλών δενδροστοιχιών από μουριές στην Καλαμάτα (Φαρών, Ναυαρίνου κλπ), που συνδέουν την πόλη με την παραδοσιακή δραστηριότητα του μεταξιού και την αναβαθμίζουν αισθητικά, έχει σχέση και με αυτό το εγχείρημα.
Από την προηγούμενη περιφερειακή αρχή συνεχίσθηκε η σοβαρή προσπάθεια αναβίωσης της παραγωγής και επεξεργασίας του μεταξιού, αφού υπήρξε η επιστημονική τεκμηρίωση πως η νότια Πελοπόννησος (Μεσσηνία, Λακωνία, Αρκαδία και Ηλεία) αποτελούν τις άριστες εδαφολογικά περιοχές στην Ελλάδα για την καλλιέργεια μουριάς και η ζήτηση για ποιοτικό μετάξι είναι πολύ μεγάλη. Μάλιστα, προβλέπεται επιδότηση για την πρώτη 5ετία από τη φύτευση των δέντρων, που δεν χρειάζονται σημαντική φροντίδα και η τιμή του ποιοτικού μεταξιού (κουκούλι) ξεπερνά τα 120 ευρώ το κιλό. ΄Ετσι, πραγματοποιήθηκε σειρά συσκέψεων με συμμετοχή επιχειρηματιών από το Σουφλί και την Αθήνα, εκπροσώπων του υπουργείου και υπηρεσιακών στελεχών (γεωπόνων) και ανατέθηκε σχετική μελέτη από το περιφερειακό ταμείο, η οποία ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε. Η συνέχεια είναι γνωστή πολιτικά και δεν χρειάζεται επιπλέον ανάλυση.
Συμπερασματικά, η συνολική επαναφορά της παραγωγής και της επεξεργασίας του μεταξιού στη Ν. Πελοπόννησο, με σύγχρονους οικονομικούς όρους και καινοτόμες διαδικασίες ,αποτελεί αναπτυξιακή και ελπιδοφόρα πρόταση ,όπως και κάθε μελετημένη πρόταση, που περιλαμβάνει εναλλακτικές και αποδοτικές καλλιέργειες. Στα πλαίσια αυτά αξίζει να δούμε και το γνήσιο “καλαματιανό μαντήλι’’, με καλαματιανό οπωσδήποτε μετάξι. Όμως, το πρόβλημα της χώρας είναι πως δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχει κυβερνητική στρατηγική για την αγροτική ανάπτυξη, πολλά χρόνια τώρα…..
Διαβάστε και αυτά:
Στη Μεσσηνία την Τετάρτη κλιμάκιο για την καλλιέργεια μεταξοσκώληκων για παραγωγή μεταξιού
Προχωρά η μελέτη για αναβίωση της παραγωγής μεταξιού σε Μεσσηνία και Λακωνία
