Ο ΣΕΦ ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΚΚΛΗΣΣΑΚΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης του διαγωνισμού μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής στο Πήδημα, το βράδυ της Κυριακής, ακούσαμε με έκπληξη τον έμπειρο σεφ και Πρόεδρο του παραρτήματος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Μεσσηνίας Μιχάλη Αγγελόπουλο, να λεει ότι "μαζεύουμε χρήματα για την ανέγερση μικρού ναού για τον Άγιό μας"!
Ο χώρος ακόμα δεν έχει αποφασιστεί και οι σεφ ελπίζουν στη βοήθεια των πιστών και των φορέων.
Σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο Ευφρόσυνος ήταν ένας αγράμματος και αγροίκος χωρικός, που αφού ενεδύθη το μοναχικό σχήμα, έγινε υπηρέτης των μοναχών και δούλευε στο μαγειρείο. Λόγω της ανατροφής του, γρήγορα έγινε περίγελως των αδελφών του μοναχών, οι οποίοι συχνά των περιέπαιζαν. Υπέμενε, όμως, την καταφρόνηση με γενναιότητα και σύνεση.
Κάποιο βράδυ ένας ιερέας είδε μια οπτασία, με τον Ευφρόσυνο να βρίσκεται στον κήπο του Θεού και να του προσφέρει τρία μήλα. Μόλις ξύπνησε βρέθηκε προ εκπλήξεως, όταν είδε στο ράσο του τρία μήλα. Διηγήθηκε στους άλλους μοναχούς το θαύμα και όλοι μαζί δόξασαν τον Θεό, αφού πρώτα άλλαξαν γνώμη για τον Ευφρόσυνο. Όσοι έφαγαν από τον θεϊκό καρπό θεραπεύτηκαν από τις ασθένειές τους. Όταν μετά από ώρα αναζήτησαν τον Ευφρόσυνο, αυτός είχε εξαφανισθεί.
Στις 11 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία τιμά τον Άγιο Ευφρόσυνο τον μάγειρα. «Oύτος εγεννήθη από αγροίκους και χωρικούς γονείς. Kαι ανατραφείς με ιδιωτικήν και απαίδευτον ανατροφήν, ύστερον απήλθεν εις Mοναστήριον. Kαι ενδυθείς το μοναχικόν σχήμα, έγινεν υπηρέτης των Mοναχών. Eπειδή δε εκαταγίνετο πάντοτε εις το μαγειρείον ως αγροίκος, εκαταφρονείτο από όλους τους Mοναχούς και επεριπαίζετο», γράφει ο Συναξαριστής.
ε) «Πλην υπέφερεν ο μακάριος όλας τας καταφρονήσεις με γενναιότητα καρδίας και σύνεσιν, και με ησυχίαν του λογισμού, χωρίς να ταράττεται όλως. Διότι, αγκαλά και ήτον ιδιώτης κατά τον λόγον, όμως δεν ήτον ιδιώτης και κατά την γνώσιν. Kαθώς τούτο θέλει αποδείξει καθαρά το εξής ρηθησόμενον. Eις το Mοναστήριον γαρ εκείνο, οπού ευρίσκετο ο αοίδιμος ούτος Eυφρόσυνος, εκεί ήτον και ένας Iερεύς φίλος του Θεού, όστις επαρακάλει προθύμως διά να του φανερώση ο Θεός τα αγαθά, οπού μέλλουν να απολαύσουν οι αγαπώντες αυτόν».
στ) Η συνέχεια της διήγησης του Συναξαριστή είναι συγκλονιστική. Ο ενάρετος ιερέας είδε όραμα ότι βρισκόταν στον Παράδεισο, σε κήπο με καλύκαρπα δένδρα, ευώδη άνθη και νερά διαυγή. Ο Ευφρόσυνος βρισκόταν εκεί και απολάμβανε τα άρρητα αγαθά. Στην ερώτηση του ιερέα πώς βρέθηκε εκεί, εκείνος απάντησε: Εγώ είμαι αγράμματος, αλλά από σας ακούω τον Απόστολο που λέει ότι όσοι αγωνίζονται βλέπουν από την παρούσα ζωή το κάλλος του παραδείσου. Στη συνέχεια ως φύλακας έδωσε τρία μήλα στον ιερέα, τα οποία εκείνος με έκπληξη βρήκε στο ράσο του μόλις συνήλθε.
ζ) Η αποκάλυψη από τον ιερέα στην αδελφότητα της μονής των υψηλών μέτρων της πνευματικής ζωής του μοναχού Ευφρόσυνου, που όλοι περιφρονούσαν, προξένησε τον θαυμασμό όλων. Εκείνος όμως, αποφεύγοντας τη δόξα των ανθρώπων, αναχώρησε κρυφά από το μοναστήρι και δεν φάνηκε ξανά. Έκανε προφανώς μόνιμη κατοικία του τον νοητό και πνευματικό παράδεισο, όπου επισκοπεί το φως του προσώπου του Χριστού. Διασώθηκε όμως ο βίος του, για να διδάσκει το μεγαλείο της χριστιανικής απλότητας και να επιβεβαιώνει τον λόγο του ευαγγελίου που αναφέρει ότι: «Πολλοί θα βρεθούν από πρώτοι τελευταίοι, κι άλλοι από τελευταίοι πρώτοι» (Ματθ. 19, 30).
