Ομιλία του Βουλευτή Μεσσηνίας ΝΔ Ιωάννη Δ. Λαμπρόπουλου στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων στο Σ/Ν του Υπουργείου Εξωτερικών, με θέμα: "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια".
Κύριοι Βουλευτές, κ. Υπουργέ, συζητάμε σήμερα μια πράγματι ιστορική Συμφωνία, την αμυντική Συμφωνία της χώρας μας, με τη μεγάλη δύναμη, τη Γαλλία.
Μετά τις συμμαχίες που η εξωτερική μας πολιτική έχει χτίσει με γειτονικές χώρες όπως την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, τα Αραβικά Εμιράτα, μετά και την παραγγελία και την αγορά των «Rafale», ήρθε η καινούργια αυτή Συμφωνία, η αμυντική, μεγίστης σημασίας για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας μας.
Έπρεπε να πάρουμε τις φρεγάτες; Βεβαίως έπρεπε να τις πάρουμε, γιατί το Πολεμικό μας Ναυτικό είναι γερασμένο. Έπρεπε να πάρουμε και ήταν ένα αίτημα του Πολεμικού Ναυτικού τα τελευταία χρόνια.
Υπάρχει απειλή; Μα υπάρχει Έλληνας που να μην πιστεύει ότι υπάρχει απειλή; Τι ζήσαμε όλο το καλοκαίρι πέρυσι; Δεν ακούμε κάθε μέρα για το «casus belli»;
Αυτές τις μέρες δεν διαβάζουμε; Δεν ακούμε; Υπάρχει απειλή. Άραγε, έπρεπε να προχωρήσουμε να πάρουμε τις φρεγάτες. Αυτές τις φρεγάτες, που είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αυτές οι φρεγάτες που θα δεσπόσουν στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο για πολλές δεκαετίες.
Έπρεπε, λοιπόν, να τα πάρουμε αυτά τα οπλικά συστήματα, μαζί με τα «Rafale», για να έχουμε ισχυρή, αποτρεπτική δύναμη, για να εξασφαλίσουμε την ειρήνη.
Δεν θέλουμε τον πόλεμο. Δίνουμε κλάδο ελαίας και χέρι φιλίας, αλλά όταν δεν μας το δίνουν αυτοί που εποφθαλμιούν την εδαφική μας ακεραιότητα, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι όταν σηκώσουν το χέρι τους εμείς θα είμαστε ικανοί να τους το κόψουμε.
Το δεύτερο. Εμείς δεν ρισκάραμε ποτέ στην εθνική άμυνα και στην εθνική ανεξαρτησία, όπως λέγατε εσείς κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι ρισκάραμε με την Τουρκία. Ούτε αφήσαμε, ούτε και θέλουμε να αφήσουμε για 5 χρόνια, όπως εσείς κάνατε, τα οπλικά μας συστήματα χωρίς ανταλλακτικά.
Το δεύτερο σημαντικό αυτής της αμυντικής Συμφωνίας, είναι η αμοιβαία συνδρομή. Όπως πολύ σωστά είπε και ο κ. Υπουργός προηγουμένως, ουδέποτε, σε καμία αγορά οπλικών συστημάτων, από όλες τις χώρες, Αμερική, Γερμάνια, Γαλλία, από όπου και αν έχουμε πάρει και από Ρωσία ακόμη οπλικά συστήματα, ουδέποτε υπήρχε τέτοια Συμφωνία. Ποτέ δεν υπήρχε τέτοια Συμφωνία. Δεν είναι ούτε καν Συμφωνία ότι τα ίδια οπλικά συστήματα δεν θα πουληθούν σε χώρα η οποία για μας δεν είναι φιλική, όπως έχει γίνει παραδείγματος χάρη με τα υποβρύχια από τη Γερμανία που αμέσως μετά η Γερμανία έχει πουλήσει και στους Τούρκους τα ίδια υποβρύχια.
Εγώ λέω και το εξής και θα πρέπει να το ακούσουν πολύ καλά αυτοί που αντιδρούν σε αυτή τη Συμφωνία, όταν αποφασίσουμε να επεκτείνουμε και είναι δικαίωμά μας που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο να επεκτείνουμε τα 12 μίλια, τα 6 να γίνουν 12 και έτσι θα επιλυθούν πολλά προβλήματα, τότε έστω και αν το ερμηνεύσουμε όπως το ερμηνεύουν οι κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα είναι πραγματική επικράτεια μας. Και τότε, λοιπόν, θα είναι βάσει της Συμφωνίας οι Γάλλοι δίπλα μας.
Τι λέγαμε μέχρι τώρα; Ότι δεν έχουμε κανέναν, ότι θα είμαστε μόνοι μας. Και τώρα με αυτή τη Συμφωνία, δεν είμαστε μόνοι μας. Και λυπάμαι ειλικρινά, γιατί αυτή τη Συμφωνία πιστεύω ότι την χαιρέτισε σύσσωμος ο ελληνικός λαός, να πω ο ελληνισμός, όπου κι αν βρίσκεται, σε όλη τη γη.
Λυπάμαι, λοιπόν, γιατί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μεμψιμοιρεί σε μια Συμφωνία που στενοχώρησε την Τουρκία, που αντιδράει η Τουρκία όπως βλέπουμε πώς αντιδρά αυτές τις μέρες, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δεν ξέρω γιατί, συμπεριφέρεται ως κατώτερος των ιστορικών περιστάσεων.
Έπρεπε τούτες τις στιγμές να επιδείξει ενότητα και να δώσουμε το παράδειγμα, όχι μόνο στον ελληνικό λαό, αλλά και στους έξω και στους τρίτους, ότι εμείς την ελευθερία μας και την ακεραιότητα μας δεν τη διαπραγματευόμαστε με τίποτα.
Έφυγε ο κ. Φίλης, να του απαντήσω ότι μόνο με το να επικαλούμαστε το διεθνές δίκαιο και τη Χάγη δεν θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Το επικαλούμαστε μέχρι τώρα, αλλά βλέπουμε πόσο το λογαριάζει η Τουρκία και το διεθνές δίκαιο και την Χάγη και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Να είμαστε ενωμένοι, λοιπόν, να αποκτήσουμε τα οπλικά συστήματα που πρέπει να αποκτήσουμε, για να έχουμε ισχυρή αποτρεπτική δύναμη και να προστατεύσουμε την ειρήνη.
