Στο μάτι του κυκλώνα με την εξάπλωση του κορονοϊού βρέθηκε ο πρώην προπονητής τερματοφυλάκων της Καλαμάτας Κώστας Παγανιάς καθώς βρισκόταν στην Κίνα το τελευταίο διάστημα ως μέλος του τεχνικού επιτελείου της Ναντόνγκ.
Ο 39χρονος αγρινιώτης τεχνικός βίωσε από πρώτο χέρι την κατάσταση που επικρατεί στην Κίνα και μάλιστα εγκατέλειψε εσπευσμένως απο την ασιατική χώρα.
Ο πρώην προπονητής τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού αλλά και της ουκρανικής Τάβριγια συγκλονίζει μιλώντας στο gazzetta.gr για την απόφαση του να αφήσει πίσω του το συμβόλαιο που είχε υπογράψει στην Κίνα θέτοντας ως προτεραιότητα την δική του υγεία, αλλά και της οικογένειας του.
«Πήγα αρχές Αυγούστου στην Κίνα και συγκεκριμένα στη Ναντόνγκ, η οποία μετέχει στην Β΄ κατηγορία. Συμπλήρωσα έξι μήνες εκεί. Σωθήκαμε καθώς στην τελευταία αγωνιστική επικρατήσαμε της ομάδας του Γιάγια Τουρέ που κατέκτησε το πρωτάθλημα (1-2). Τον Ιανουάριο ξεκινήσαμε την προετοιμασία ενόψει της νέας σεζόν, αλλά με όλο αυτό τον θόρυβο που προκλήθηκε με τον κορωνοϊό γυρίσαμε πίσω.
Να σου πω την αλήθεια φοβάμαι και δεν νομίζω να επιστρέψω στην Κίνα. Έχω ένα παιδάκι που είναι δύο μηνών και πραγματικά φοβάμαι με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί στην Κίνα. Έχω συμβόλαιο, αλλά πως να γυρίσω; Υπάρχει αναστάτωση. Στη ζωή δεν είναι μόνο τα λεφτά, αλλά το κυριότερο να υπάρχει υγεία».
-Τι εικόνες είδες τις τελευταίες μέρες στην Κίνα;
«Εμείς κάναμε προετοιμασία σε μια πόλη που λέγεται Κουμίνγκ. Ενώ η κατάσταση ήταν ήρεμη ξαφνικά ακούμε στις ειδήσεις πως υπάρχει αυτό ο ιός. Αμέσως, οι Κινέζοι άρχισαν να κυκλοφορούν στο ξενοδοχείο όπου είχαμε καταλύσει φορώντας μάσκες. Στην αρχή τα πήρα αψήφιστα. Δεν είχα φορέσει ποτέ άλλοτε μάσκα.
Ο προπονητής μου, του οποίου η σύζυγος είναι Κινέζα ήταν εκείνος που επέμεινε προτρέποντας με να φορέσω μάσκα. Τον ρώτησα γιατί πρέπει να φορέσω μάσκα και μου εξήγησε πως πεθαίνουν άνθρωποι και είναι δύσκολα τα πράγματα. Αφότου τελείωσε η προετοιμασία και είχαμε εφτά μέρες ρεπό. Όταν λοιπόν πήγαμε στο αεροδρόμιο για να πετάξουμε για Σανγκάη και έπειτα άλλες τρεις ώρες οδικώς για να επιστρέψουμε στην πόλη που ήμασταν, διαπίστωσα πως από τα 1.000 άτομα τα 999 φορούσαν μάσκα.
Εγώ δεν φορούσα μάσκα. Εκεί άρχισα να φοβάμαι και ενημέρωσα τον προπονητή πως δεν μπορώ να επιστρέψω στην χώρα. Μου έλεγαν και από Ελλάδα τι μεταδίδουν οι ειδήσεις και κατάλαβα το μέγεθος του προβλήματος. Μας έκαναν στο αεροδρόμιο και ελέγχους θερμομέτρησης και τότε έβγαλα εισιτήριο και επέστρεψα στην Ελλάδα».
-Βίωσες κάποιο ακραίο σκηνικό με τον κορωνοϊό;
«Η πόλη που ήμασταν εμείς ήταν αποκλεισμένη στον δρόμο για την Σανγκάη. Δεν μπορούσες να πας και αναγκαστικά έπαιρνες ταξί μέχρι εκεί που είχαν κόψει τον δρόμο και έπειτα έπρεπε να πάρεις δεύτερο ταξί από την άλλη πλευρά για να πας. Το Ναντόνγκ δεν είναι κοντά στο επίκεντρο του προβλήματος. Είναι μια πόλη με πληθυσμό 1 εκατομμύριο, αλλά για τα δεδομένα της Κίνας θεωρείται χωριό.
Υπήρχε πολύς φόβος στον κόσμο. Το ποδόσφαιρο στη χώρα αναπτύσσεται, αλλά δεν ξέρω με όλη αυτή την κατάσταση εάν πάει πίσω γιατί οι ξένοι ποδοσφαιριστές και προπονητές θα φοβούνται να πάνε. Επίσης, δεν ξέρω εάν η κινεζική κυβέρνηση θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί τα πρωταθλήματα. Το χρηματιστήριο για παράδειγμα έκανε βουτιά. Αισθάνομαι τυχερός που έφυγα γιατί εάν έμενα λίγες μέρες παραπάνω δεν θα έβρισκα αεροπλάνο. Πέρασα μια οδύσσεια για να επιστρέψω στην Ελλάδα. Από Σανγκάη-Σεούλ-Σιγκαπούρη-Αθήνα. Ταξίδι που διήρκεσε 32 ώρες»!
-Τι ενημέρωση υπάρχει από την κινεζική ομοσπονδία για τα πρωταθλήματα;
«Το πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας επρόκειτο να ξεκινήσει την 1η Μαρτίου, αλλά πήρε αναβολή επ’ αόριστον. Έχουν σταματήσει οι ομάδες τις προπονήσεις, οι περισσότεροι ξένοι ποδοσφαιριστές έχουν επιστρέψει στις χώρες τους και τώρα όλοι περιμένουν τι θα συμβεί. Υπάρχουν και κάποιοι τολμηροί που παρέμειναν στη χώρα».
-Πως προέκυψε η επαγγελματική ευκαιρία από την Κίνα;
«Ο Άγγλος προπονητής που με πήρε στην εθνική Ταϊβάν (Γκάρι Γουάιτ) ήταν εκείνος που μου έκανε πρόταση να συνεργαστούμε και στην Κίνα. Δουλέψαμε μαζί στο Ταϊβάν για έξι μήνες. Στη συνέχεια επέστρεψα στην Ελλάδα, ενώ εκείνος ανέλαβε ομάδα στην Ιαπωνία, η οποία όμως διέθετε προπονητή τερματοφυλάκων και δεν μπορούσε να με φέρει εκεί. Εγώ εργάστηκα στην Κύπρο και όταν εκείνος πήγε στην Κίνα μου έκανε νέα πρόταση να αναλάβω το πόστο του προπονητή τερματοφυλάκων στην Ναντόνγκ όπως και έγινε».
-Στο διάστημα που παρέμεινες στην Ναντόνγκ πως ήταν οι συνθήκες στον σύλλογο;
«Οι ανέσεις που έχουν οι ομάδες στην Κίνα από προπονητικά και γήπεδα είναι υψηλού επιπέδου. Εμείς είμαστε ομάδα Β΄ Εθνικής, αλλά έχουμε προπονητικό κέντρο όπως είναι της Παιανίας με ξενοδοχείο, εστιατόριο, τρία γήπεδα για προπόνηση. Επίσης το γήπεδο μας έχει χωρητικότητα 30.000-40.000 θέσεις. Κάθε Κυριακή στα εντός έδρας ματς είχαμε 15.000-20.000 κόσμο.
Εκτός έδρας είχαμε πάντα 2.000-3.000 δικούς μας οπαδούς σε κάθε παιχνίδι. Αυτά τα νούμερα στην Ελλάδα τα βλέπεις μόνο στις μεγάλες ομάδες. Ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος, αλλά με αυτό που έγινε κοιτάζω την υγεία μου πάνω από τα χρήματα. Έχω ένα καλό συμβόλαιο μέχρι του χρόνου τον Νοέμβριο, αλλά δεν μπορώ να γυρίζω πίσω, φοβάμαι».
-Έχεις εργαστεί σε πέντε διαφορετικές χώρες, αλλά φαντάζομαι ο Παναθηναϊκός ήταν ένα από τα highlights της καριέρα σου. Ήσουν μάλιστα ένας από τους ανθρώπους που είχες άψογη συνεργασία με τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο…
«Ξεκίνησα το 2009 στην Κερατέα στη Γ΄Εθνική, μετά πήγα στην Καλλιθέα από το 2010 μέχρι το 2012 στη Β΄ Εθνική, ενώ την σεζόν 2012/13 εργάστηκα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Ήταν η χρονιά που βγήκαμε στην Ευρώπη αλλά λόγω αδειοδότησης την θέση μας πήρε η Ξάνθη. Το 2013/14 πήγα στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στην Τάβριγια, ακολούθησε ο Πλατανιάς για μια διετία (2014/16), την επόμενη χρονιά δούλεψα σε ΟΦΗ και Εργοτέλη, ενώ ακολούθως θήτευσα και στον Παναθηναϊκό με τον κ. Ουζουνίδη προπονητή.
Από εκεί βρέθηκα στην εθνική Ταιβάν, ενώ όταν γύρισα πήγα στην Καλαμάτα, και έπειτα στο Παραλίμνι στην Κύπρο, ενώ τελευταίος σταθμός μου ήταν η Ναντόνγκ Ζιγιούν στην Κίνα. Στον Παναθηναϊκό, ήμουν στον Παναθηναϊκό τέσσερις μήνες προτού ο Βλαχοδήμος υπογράψει στην Μπενφίκα. Κάναμε κανονικά προετοιμασία μαζί, παίξαμε με την Γκαμπάλα και την Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Europa League. Στη συνέχεια έπαιξε κάποια ματς προτού τον κλείσει η Μπενφίκα.
Με τον Οδυσσέα έχω αδελφική σχέση και μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα. Είναι ένα παιδί που έχει γαλουχηθεί στο εξωτερικό επειδή οι γονείς του ήταν μετανάστες στη Γερμανία. Έχει άλλη νοοτροπία και σέβεται. Μπορεί να του έδωσα 0,5 ή 1% στην καριέρα του, αλλά δεν με ξέχασε. Αυτό το 0,5% δεν το ξέχασε, το εκτιμάει, γι’ αυτό και εγώ τον έχω στην καρδιά μου. Θεωρώ πως αν βοηθηθεί μέσα από την Μπενφίκα θα πάει στην Αγγλία ή την Ισπανία. Θα πάει σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα. Δεν είναι μόνο το ταλέντο του. Είναι δουλευτάρας και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του.
Αν δεν έχει κάποια ατυχία με τραυματισμούς, θα φτάσει ψηλά. Έχει ήδη παραστάσεις κατακτώντας το πρωτάθλημα στην Πορτογαλία. Έπαιξε Champions League, Europa League, στην Εθνική. Επίσης είναι σε πολύ καλή ηλικία».
