Με ένα παραμύθι αλληγορικό με πολλές αιχμές κάνει αυτή τη φορά πολιτική παρέμβαση ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης Τζαμουράνη, Παναγιώτης Χειλάς.
Παραμύθι: «Ο πονηρός Ασβός»
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό δάσος στη Νότια Ελλάδα ζούσε ένας πονηρός ασβός που είχε μεγαλώσει κοντά στους ανθρώπους. Ο ιδιοκτήτης του ο κύριος «Καθαρός» τον φώναζε «Θανάση». Κάθε μέρα ο πονηρός ασβός έκλεβε τα αυγά από το διπλανό αγρόκτημα και σε αντάλλαγμα ο κύριος «Καθαρός» τον έχριζε αρχηγό του κήπου του και τον τάιζε κερήθρα με μέλι που του άρεσε πάρα πολύ. Μια μέρα, ο πονηρός ασβός σηκώθηκε χαρούμενος και ξεκίνησε και πάλι για τους τενεκέδες με τα αυγά, όπου γεννούσαν οι κότες του διπλανού αγροκτήματος, αλλά τους βρήκε άδειους. Αντί για αυγά τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ένα μεγάλο πλήθος μερμηγκιών προστάτευαν τους τενεκέδες και είχαν κλειδώσει όλες τις πόρτες του κοτετσιού. Ο ασβός κάθε φορά που περνούσε απρόσεχτα από τις εισόδους των φωλιών τους τις κατέστρεφε, αναστατώνοντας τις κότες, με αποτέλεσμα τα μερμήγκια να αντιδράσουν. Για αυτό τα μερμήγκια αποφάσισαν να κάνουν πολιτική και να ψηφίσουν για το "πώς θα έπρεπε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους". Αποφάσισαν, λοιπόν, να πάρουν τα κλειδιά από όλα τα κοτέτσια με τα αυγά και να αφήσουν τον ασβό κλειδωμένο απ’ έξω.
Έδεσε τότε τα χέρια του ο πονηρός ασβός και σηκώθηκε στα δύο πόδια. Έμεινε σκεπτικός για λίγο και αφού κατάλαβε ότι αυγά δε θα πάρει, ξεκίνησε για να πει τα νέα στον κύριο «Καθαρό». Ο κύριος «Καθαρός» όταν άκουσε ότι δεν θα έχει αυγά από εδώ και πέρα αγχώθηκε! Τόσα άτομα εργάζονταν στο αγρόκτημά του. Τι θα έκανε τώρα; Εκείνη τη στιγμή ο κύριος «Καθαρός» κατάλαβε, ότι εκτός από τον πολιτικό πόλεμο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στον μύρμηγκα και στον ασβό, θα μπορούσε πολύ εύκολα να ξεσπάσει και ένας επιχειρηματικός πόλεμος και να μην μπορεί να παρέχει το γάλα του και τα αυγά στα σημεία διάθεσης που είχε εξασφαλίσει μέχρι τώρα, γιατί τα κλειδιά για τις πόρτες στην περιοχή τα κρατούσε ο μέρμηγκας και ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να του κλείσει όλες τις πόρτες.
Το ηθικό δίδαγμα είναι: «Μην κρίνεις τον άλλον από το μέγεθος που βλέπεις ή που αντιλαμβάνεσαι, αλλά από την ικανότητα, την θέληση και την προσπάθεια που μπορεί να καταβάλει για να οργανώσει ένα μεγάλο δίκτυο αντικρουόμενων συμφερόντων απέναντί σου».
