ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΡΧΗ
“Τέσσερα σημεία φαίνεται ότι έχουν επιλέξει η αντιπολίτευση και οι ανθυποψήφιοι του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη, ιδιαιτέρα ο υποψήφιος Παναγιώτης Νίκας, να επικεντρώσουν την αντιπολιτευτική τους κριτική και τακτική, απέναντι στην Περιφερειακή Αρχή.
1. Στο δίλημμα μικρά η μεγάλα έργα;
2. Στις Προγραμματικές Συμβάσεις με Δήμους και άλλους φορείς για την χρηματοδότηση και εκτέλεση έργων από την Περιφέρεια σε περιοχές δικής τους ευθύνης.
3. Στην ενίσχυση συλλογικών φορέων της Περιφέρειας στις διάφορες αθλητικές πολιτιστικές και άλλου είδους δραστηριότητες τους.
4. Στις Προγραμματικές Συμβάσεις της Περιφέρειας με Αναπτυξιακές Εταιρείες ΟΤΑ ΑΕ και ιδιαίτερα με το ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ Α.Ε.
Για το πρώτο σημείο το δίλημμα είναι τεχνητό, επικίνδυνο και άδικο για την καθημερινότητα του πολίτη. Δεν μπορεί να του λες να κάνει υπομονή, ότι θα του φτιάξεις π.χ. 5-6 μεγάλα έργα, εις βάρος της ποιότητας των υπαρχουσών υποδομών, που χρήζουν διαρκώς συντηρήσεις, επισκευές και βελτιώσεις. Και σε αυτό τον τομέα η φιλοσοφία της Περιφερειακής Αρχής είναι γνωστή και μετρήσιμη. Δεν υπάρχει εθνικό ή επαρχιακό οδικό δίκτυο σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες, που να μην έχει επέμβει η Περιφέρεια με έργα ασφαλτοστρώσεων, βελτίωσης, συντήρησης και ασφάλειας αυτών. Οι καθαρισμοί των ρεμάτων και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας είναι η πρώτη προτεραιότητά της, στα οποία φάνηκε η αποτελεσματικότητά τους στις τελευταίες πλημμύρες.
“Για την Περιφερειακή Αρχή του Πέτρου Τατούλη δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα. Εξασφαλίζουμε και βελτιώνουμε συνεχώς την καθημερινότητα του πολίτη σε όλους τους τομείς με μικρά και μεσαία έργα, ενώ παράλληλα προγραμματίζουμε και υλοποιούμε έργα πνοής που είναι αναγκαία για την περαιτέρω ανάπτυξη της Πελοποννήσου”
Και είναι σχήμα οξύμωρο ο κ. Νίκας ως αντινομάρχης Μεσσηνίας και δήμαρχος Καλαμάτας για πολλά χρόνια, να εγκαλεί την Περιφερειακή Αρχή ότι η Πελοπόννησος και η Μεσσηνία έχει το πιο άθλιο οδικό δίκτυο, ξεχνώντας ουσιαστικά τις όποιες ευθύνες του διαχρονικά.
Στο δεύτερο σημείο να τονίσουμε, ότι ο Καλλικράτης όχι μόνο προβλέπει αλλά και επιβάλλει στα πλαίσια της συνεργασίας και αλληλεγγύης των δύο βαθμών της Αυτοδιοίκησης, την σύναψη Προγραμματικών Συμβάσεων μεταξύ τους και την εκτέλεση διαφόρων έργων σε περιοχές ευθύνης και αρμοδιότητας άλλων φορέων όπως είναι οι Δήμοι και διάφοροι φορείς. Τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει και δεν εξετάζει να μάθει, ποιος είναι θεσμικά αρμόδιος και ποιος θα του λύσει το πρόβλημα, αλλά να του λύσουν το πρόβλημα. Λογικά δεν μπορεί να υπάρχει Δήμος ή συλλογικός φορέας, που να μην θέλει να γίνουν έργα και επεμβάσεις στην περιοχή του από την Περιφέρεια, όταν αυτή θέλει και μπορεί να βοηθήσει, στα πλαίσια της αλληλεγγύης των βαθμών της Αυτοδιοίκησης, μόνο και μόνο για να μην πιστωθεί και ωφεληθεί εκλογικά ο νυν Περιφερειάρχης.
“Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει, τις προσωπικές πικρίες και αντιπαραθέσεις των αιρετών, να τις πληρώνουν οι πολίτες με το να μην προωθούνται κάποια έργα στην περιοχή τους εξ αιτίας της κόντρας αυτής”
Αύριο η συνέχεια για τα άλλα δύο σημεία”.
Γιάννης Χ. Αργυράκης
Τοπογράφος Μηχανικός
Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας
